Kurban Bayramý, büyük gelenek. Hz. Ýbrahim geleneði. Tüm zamanlarda yaþamaya devam eder. Ýnsanlýða hitap eden bir trajedi! Ýnsaný kurban etmekten daha büyük trajedi ne olabilir? Üstelik oðlunu kurban etmek! Bütün Grek trajedilerinde az çok baba ve oðul arasýnda yaþanan büyük altüst oluþlarla karþýlaþýrýz. Acýlarýn en keskin biçimleri ve kurallarýný tamamen altüst eden eylemler.
Hz. Ýbrahim de oðlunu kurban etmeye kalkýþmasý bunu anlatýyor. Hz. Hacer, bir anne bu trajedide. Bir anne nasýl evladýný teslim eder kocasýna, boðazlamasý için? Aklýn alacaðý þey mi? Zaten aklýn alamadýðý durumlarda insan en büyük dramý ve trajediyi yaþar.
Teslimiyet, tarihte en yetkin biçimiyle burada tezahür eder.
Hz. Hacer, anne olarak oðlunun kurban edilmesine teslim olur. Kesilmesine rýza gösterir.
Hz. Ýbrahim, baba olarak evladýný bizzat eliyle kurban etmeye teslimiyet gösterir.
Hz. Ýsmail, babasýnýn kendisini kurban etmesine boyun eðer. Teslimiyet en uç noktada, götürülebilecek en son noktada babada, annede ve oðulda kendisini gösterir. Allah'a teslim olmanýn zirvesidir bu. Ýmanýn en trajik noktada bütün tereddütlerden arýnýk bir þekilde eyleme dönmesidir.
Ýnsan havsalasý almýyor! Ýman ve teslimiyet için insan kurban etme! Zaten iman da budur. Ne akýl alýr, ne de düþünce. Burada aklýn alamadýðý ve düþüncenin yürümediði baþka bir boyut var. Aþktýr bu. Aþk, gerektiðinden her þeyden vazgeçiþtir. Bunu oðuldan vazgeçen anne, oðuldan vazgeçen baba, bütün varlýðýndan vazgeçen oðul gösteriyor. Aþk, Ýbrahim ailesini bambaþka eylemlere götürüyor. Bütün varlýðýndan vazgeçerek yaþama iradesi...
Peygamber, baba ve koca kimliði aþkýn zirvesinde. Hep sorgulayan bir Ýbrahim kiþiliði burada tamamen teslimiyet içinde hareket ediyor. Aklý baþtan alan bir teslimiyet! Ýman için çeþitli sorgulardan geçen Ýbrahim, burada ise tamamen teslimiyet gösteriyor. Din budur. Sorgulama ve teslimiyetin beraber gerçekleþtiði bir yaþama biçimidir.
Antropoloji ve din sosyolojisi insanlarý kurban eden toplumlardan bahseder. Zorla, baskýyla, adet ve gelenek adýna insanlarý kurban etmek! Bakire kýzlarý Tanrýlara kurban sunmak. Þehvet ve gücün, kör sosyal adet ve inançlarýn içinden fýþkýran bir cahiliye adeti.
Hz. Ýbrahim, belki de bu adeti ebediyen kaldýrmak için bu trajedi-dramý oynadý! Metafizik trajedisi bu. Trajedinin içinde insan alemiyle melekut alemi beraber. Oyuncular içinde insan, þeytan ve meleðin rolleri var. Tüm insanlýða ibretlerle dolu bir trajediyi oynuyorlar. Ýnsanlýk kaderini belirleyen, anlatan, ona ayna olan bir trajedi.
Sonuçta büyük anne, büyük baba, büyük evlat karakterleriyle tanýþýyoruz. Ýdeal anne-eþ, ideal evlat ve ideal baba. Þeytan bozguna uðruyor. Ýlkel cahiliye adetleri darmadaðýn ediliyor. Teslimiyet ile baðýþlanma ve saadet geliyor. Affetmenin ilahi tezahürleri yaþanýyor. Allah'ýn affetme iradesi insan kaderinde gerçekleþiyor.
Hz. Ýbrahim ailesinin yaþadýðý Filozof Kierkegaard 'ýn dediði Korku ve Titreme deðil, Aþk ve Teslimiyettir. Aþk ve teslimiyet ile beraber doðan saadeti ve kurtuluþu görüyor insanoðlu. Hacer, Ýbrahim ve Ýsmail sadece tek tek bireyler deðil. Tarihin ötesine kanatlanarak bütün insanlýðýn anne, baba ve evladýný simgeliyorlar. Müslüman anne, baba ve oðulun zamanlar üstü hikâyesini terennüm ediyorlar.
Hz. Ýbrahim ailesi, her Kurban Bayramýnda bize Aþk ve Teslimiyet'i hatýrlatýyor. Ümmet olarak ona katýlýyoruz. Yeniden bu büyük arke anne, baba ve evlatlarda kendimizi seyrediyoruz. Kendimiz olmaya çalýþýyoruz.
Siyonizm, bu trajedide þeytandýr. Bütün Ýsmailleri kurban etmek istiyor. Ýsmail ve Ýsmail'in aþk ve teslimiyetini yeryüzünde silmek istiyor. Gazze, Ýsmaillerin kurban edildiði yer. Siyonizm þeytandan Tanrý olmaya yükseliyor. Bütün dünya ayaklanýyor. Ýsmailleri kurtarmak istiyor.
Ýsmaillerin kurtarýldýðý bir bayram olsun inþallah!
