Tam tersine PKK’nin Kürt halkýna 40 yýl ve 40 bin can borcu var. Apocular ya da ‘’Ulusalcýlar’’ olarak kendilerini kamuoyuna takdim ettikleri 1975 yýlýndan bu yana ve 1977 de partileþtikleri tarihten günümüze kadar, PKK’nin tek amacý oldu; o da sadece ‘’kendine’’ evet sadece kendine ‘’hizmet ‘’etmek oldu. Biz ‘’ulusalcýyýz’’ diye yola çýktýlar ve kendilerinden baþka hiç kimsenin anlamýný bilemediði bu ‘’ulusalcýlýk’’ için, 40 bin caný feda ettiler. Ülkenin insan kaynaðýný nerede bir uðursuz paramiliter güç odaðý varsa onun hizmetinde heba ettiler. ortadoðu da ne kadar diktatör ve demokrasi karþýtý güç varsa onlarla iþ tuttular. Kürtler hariç, herkesin paralý askeri olmaktan hiç gocunmadýlar.
Siyaset adýna ilk dillendirdikleri kýymeti kendinden menkul söylem ‘’ Demokratik çalýþma teslimiyettir, yaþasýn silahlý propaganda’’ oldu.
Bugün aradan geçen kýrk yýldan sonra hala ayný yerde olduklarýný görmek þaþýrtýcý deðil. Çünkü o günde kendi varlýklarýný kanýtlamaya çalýþýyorlardý, bugünde. O günde halk umurlarýnda deðildi, bugünde. O günde halkýn yaþam koþullarý onlarý ilgilendirmiyordu, bugünde. Halk, PKK için hiç bir zaman önemli olmadý.
Oysa bu halk onlarý ‘’Önder’’yaptý. ‘’Rehber’’ yaptý. ‘’Baþkan’’yaptý. ‘’Milletvekili’’ yaptý. ‘’Belediye baþkaný’’ yaptý. ‘’Þef’’ yaptý. ‘’Komutan’’ yaptý. Ne istedilerse verdi. Canýný verdi. Malýný verdi. Seçimlerde oy verdi, Direniþlerde kepenk kapattý.
Peki PKK bu halka ne verdi? 80 Milletvekili, 100 kusur belediye ile Halka ne verdi.? Hangi hizmetleri sundu? Halkýn yaþam koþullarýný düzeltmek için hangi projeleri hayat geçirdiler? Hiç. Evet kocaman bir hiç.
Kürtlerin bin yýllýk maðduriyetini istismar etmek ve Kürt dilinin beþ bin yýllýk var olma mücadelesini kendi sefil amaçlarý için kullanmaktan baþka ne yaptýlar?
Dün de Diyarbakýr pislikten geçilmiyordu bugünde. Peki dün ile bugün arasýnda deðiþen ne?
Bugün Kürt halký artýk savaþ çaðrýlarýna, çatýþmacý zihniyete bir kuruþluk deðer biçmiyor. Olan bu.
Borç ödenmiþtir.
Kimsenin kimseden alacaðý yoktur.
Kimsenin hiç kimse üstünde minneti yoktur.
Kýrk yýldýr her sorunu çatýþmalý bir provokasyona kurban eden PKK artýk arkasýnda yürüyecek bir kitle bulamýyor.
Bulamayacak da.
20 yýllýk yerel yönetimleri boyunca taþ üstüne taþ koymayanlarýn artýk itibarý kalmamýþtýr. Ecdanýnýn üstüne koyduðu taþlarý bile ‘’Hendek’’bahanesiyle tarumar eden zihniyet artýk saygýnlýk ve biat bekleyemez.
Kýrk yýlda bir modern þehir üretmeyen, Kýrk yýlda adam gibi bir roman yazamayan, Kýrk yýlda eli yüzü düzgün bir filmin altýna imza atmayan, Kýrk yýlda kendi müziði için kýlýný kýpýrdatmayan ve kýrk yýlda bir makul tiyatro üretmeyen bu yerel iktidar, neden ve kimden itibar görsün.
Her þey bir tarafa beþ bin yýldýr ayakta kalma mücadelesi veren bir dil için, kendi dili için hiç bir þey yapmayan bir zihniyet nasýl güvenilir olabilir?
Deniz bitti.
Bulanýk sular netleþti. Su arýndý.
Artýk bulanýk suda tek baþýnýzasýnýz!
Artýk sahte birlik ve barýþ çaðrýlarýnýzýn bir kýymeti yok. Sahte özdeþleþme çabalarýnýz deðersiz. Sahte doðallaþtýrma ilizyonlarýnýz kimsenin gözünü boyamýyor. Aldatmalarýnýz artýk sadece sizin kendinizi aldatmalarýnýzla sýnýrlý. Evrenselleþtirme ve rasyonalize etme palavralarýnýza kargalarýn bile güldüðü günlerdeyiz.
Ne yaparsanýz yapýn ama artýk size hiç kimse inanmayacak.
