13 yýllýk ‘Kürt sorunu’ ile yüzleþme, ardýndan çözüm için kapsamlý demokratikleþme ve kalkýnma, son olarak da bunlara engel olan silahlarý býrakma süreçlerinde yapýlanlara, yapýlacaklara devam edelim:
Demokratikleþme ve çözüm süreçlerinde ciddi sabotajlar yaþandý.
- Habur þýmarýklýðý ve Oslo görüþmelerinin sýzdýrýlmasý;
- PKK’nýn Reþadiye ve Silvan saldýrýlarý;
- Paris’te çözüm yanlýsý PKK yöneticilerine suikast;
- Gezi ve 17/25 Aralýk operasyonlarý;
- Türkiye’nin DAEÞ saldýrýsý altýndaki Kobani’de Kürtlerin ölümüne seyirci kaldýðý propagandasý; (Oysa bölgedeki 200 bin Kürt bir günde Türkiye’ye geçmiþ, Peþmerge’nin Kobani’ye geçiþi saðlanmýþ, Kobani’ye gýda, giysi ve ilaç yardýmý yapýlmýþ, yaralananlar Türkiye’ye getirilip tedavi edilmiþti.)
- HDP’nin Kobani bahanesiyle sokak çaðrýsý yapmasý üzerine 6-7 Ekim’de yeniden kan dökülmesi;
- PKK’nýn yol kesme, adam kaçýrma, çadýrda yargýlama ve infaz, haraç alma, sokak olaylarý çýkarma, þehirlerde silahlanma gibi süreçle baðdaþmayan eylemleri;
- Örgüte destek vermeyen Kürtler dahil, bölgedeki Kürt olmayan vatandaþlarýn tehditle göçe zorlanmasý...
Buna raðmen Türkiye demokratikleþme, kalkýnma ve çözüm süreçlerini durdurmadý; baþta Kürt vatandaþlar olmak üzere Türkiye’nin dört bir yanýndaki vatandaþlarýnýn barýþ ve demokratikleþmeye sahip çýkmasýný esas aldý.
***
Ve...
Öcalan HDP aracýlýðýyla PKK’yý Türkiye’ye karþý silahlý eylemi sonlandýrmaya çaðýrdý.
Bu çaðrýyý deðersizleþtirme, etkisizleþtirme çabalarý ancak yapanlarý deðersizleþtiriyor.
Silahsýzlanmayý ‘devletin atacaðý adýmlara’ baðlamak da ‘saçma’...
Zira, bu çaðrýya iliþkin HDP’li Sýrrý Süreyya Önder’in okuduðu 10 maddeye baktýðýmýzda, aslýnda 13 yýlda yapýlanlar ve yeni anayasa ile hedeflenen demokratikleþme perspektifinden farklý bir þey yok...
Dikkati çeken, “Çözüm sürecinde demokrasi güvenlik iliþkisinin, kamu düzenini ve özgürlükleri koruyacak þekilde ele alýnmasý”na iliþkin 6. madde. Ki bu da, PKK unsurlarýnýn haraç, adam kaçýrma, infaz, yakýp yýkma ve göçe zorlama eylemlerini kapsýyor.
10 madde içinde bugünden yarýna yapýlacaklar deðil, bir ‘süreç’ var. Ve süreçler, doðalarý gereði ‘sonlanmaz’, yeni ihtiyaçlara göre güncellenerek devam ederler.
O yüzden “Bu sürecin sonu beklensin, sonra silah býrakýlsýn” demek iyi niyetle açýklanamaz. Türkiye ‘çözüm süreci bitti bitiyor, bitiririz’ diyenlere raðmen bu noktaya geldi; bundan sonrasýný da yine onlara raðmen getirebilecek güç ve kararlýlýkta.
Vatandaþa güven veren de bu.
***
Öte yandan, Sýrrý Süreyya Önder’in açýkladýðý 10 madde içinde ‘demokratik siyaset, demokratik çözüm, demokratik cumhuriyet, demokratik ölçüt, demokratik hamle’ gibi neredeyse her kavramýn baþýna eklenen ‘demokratik’ kelimesi bana sosyalist diktatörlük ülkelerini hatýrlattý. (Eski) Demokratik Almanya, Demokratik Kongo, Demokratik Kore, Demokratik Laos gibi...
Demokrasinin doðasýyla çeliþen tek partili sistemlerin olmayan demokrasiyi var gösterme çabasý oldukça trajik...
Öcalan’ýn, Kandil’in, HDP’lilerin ideolojik jargonu gibi...
Çözümün bir baþka sonucu da ‘tek partili Kürt siyaseti’ni çok partili sisteme kavuþturmasý olacak.
Biraz zaman alacak olsa da...
1- Demokratik siyaset tanýmý ve içeriði.
2- Demokratik çözümün ulusal ve yerel boyutlarýnýn tanýmlanmasý.
3- Özgür vatandaþlýðýn, yasal ve demokratik güvenceleri.
4- Demokratik siyasetin devlet ve toplumla iliþkisi ve bunun kurumsallaþmasýna yönelik baþlýklar.
5- Çözüm sürecinin sosyo ekonomik boyutlarý.
6- Çözüm sürecinde demokrasi güvenlik iliþkisinin, kamu düzenini ve özgürlükleri koruyacak þekilde ele alýnmasý.
7- Kadýn, kültür ve ekolojik sorunlarýn yasal çözümleri ve güvenceleri.
8- Kimlik kavramý, tanýmý ve tanýmlanmasýna dönük çoðulcu demokratik anlayýþýn geliþtirilmesi.
9- Demokratik cumhuriyet, ortak vatan ve milletin demokratik ölçütlerle tanýmlanmasý, çoðulcu demokratik sistem içerisinde yasal ve anayasal güvencelere kavuþturulmasý.
10- Bütün bu demokratik hamle ve dönüþümleri içselleþtirmeyi hedefleyen yeni bir anayasa.
