Türk-Kürt dostluðu oyunu bozar, demiþtim, kaç kere. Ortadoðu, bir dinler, mezhepler, kavimler ve bir acayip rejimler harmaný.
Herkesin eli var. Amerikalý mý ararsýn, Ýngiliz mi, Fransýz mý, Alman mý? Hepsi var. Hepsi kurcalýyor.
Türkiye’de, yakýn tarihin merkezinde ‘Kuva-yý Milliye’ vardýr. Baþka þeyler pek bilinmez. Hocalar da fazla çalýþmaz oralara. ‘Sykes-Picot’ der geçerler.
Ben, Sykes-Picot’yu yabancý metinlerden okudum. Türkçe’de enine boyuna bir çalýþma görmedim.
François Marie Denis Georges-Picot. Fransz diplomat. Valery Giscar d’Estain’in büyük amcasýymýþ. Babasý tarihçiymiþ. Sir Mark Sykes da Ýngiliz diplomat. Ortadoðu’da çok dolaþmýþ. ‘Beþ Türk vilayetinde’, ‘Darü’l Ýslam’, ‘Halife’nin Son Mirasý’ ve ‘Kýbrýslý Zade Binbaþý Osman Bey’in Hatýralarý’ isimli kitaplarý o yazmýþ.
Neyse, bu ikisi, Sykes’le Picot, 1916 senesinde, oturmuþlar, sýnýr çizmiþler.
Her tarafý, kendi bakýþ açýlarýna ve çýkarlarýna göre bölmüþler. Biraz Rusya’ya vermiþler. Gerisini paylaþmýþlar.
Ama tutturamamýþlar. 1917’de Bolþevik ihtilali olmuþ. Rusya savaþ dýþý kalmýþ. Savaþ ummadýklarý þekilde geliþmiþ.
Savaþ bitince yeniden müzakere edilmiþ.
Ama cetveller, Sykes ve Picot’nun bakýþ açýsýna uygun bir biçimde çalýþmýþ. Þimdi gördüðümüz çok parçalý, uygunsuz Ortadoðu haritasý çýkmýþ ortaya.
Bu harita eskidi. Öyle anlaþýlýyor.
Haritanýn ortasýna IÞÝD oturdu.
Neden var IÞÝD?
Irak’ta Türkiye’nin önerdiði politikalara itibar edilmediði için. Irak, mezhebi bir siyasi yapýya ve bir ölçüde de Ýran’a emanet edildiði için.
Düþünsenize, ABD baþta olmak üzere Batý’nýn, çeyrek asýrdan fazla süren Ýran fobisinden sonra geldiði noktayý.
Ve Suriye’de, Türkiye’nin canhýraþ feryatlarýna kulak asýlmadýðý, yüz elli bin sivilin vahþice öldürülmesine göz yumulduðu için.
Yani Türkiye’nin dahli yok, bu iþlerin sarpa sarmasýnda.
Sonra?
Bir ‘Barýþ süreci’miz var.
Bir nefes aldý millet. Yüzüne renk geldi Kürtler’in ve Türkler’in. Þehirler huzur buldu, yaylalar þenlendi.
“Türk-Kürt dostluðu oyunu bozar” diyorduk. Bozdu da.
Ýsrail fitnesi bu dostluk sayesinde geri itildi. Gezi, bu dostluk sayesinde, memleketi Sisi’nin Mýsýr’ýna veya Ukrayna’ya çevirmedi.
Paralel ihanetin bile, bu dostluk sebebiyle karný aðrýdý. Daha çok oyunlar bozulacak, yeter ki daim olsun bu dostluk.
Kim karýþtýrýyor? Kim dürtüyor bu memleketin çocuklarýný? Neden?
IÞÝD’in Kobani’deki saldýrýsý ile bizim sokaklarýmýzýn karýþmasý arasýndaki baðýntý ne? Sade protesto mu? Sade sokak kavgasý mý?
Kobani bahanesiyle Kürt Kürdü öldürüyor Diyarbakýr sokaklarýnda. Bundan ne fayda umulur?
Bu yanlýþ. Nereden bakarsanýz bakýn, kim açýsýndan bakarsanýz bakýn, yanlýþ.
Evet, Türkler’e ihanet. Ama Kürtlere de ihanet.
Geziciler bayram ediyor. Ulusalcýlýklarýný, Kemalistliklerini, bütün geleneksel alamet-i farikalarýný kaldýrdýlar attýlar.
Paralelciler de öyle. Yapma tebessümler ve geleneksel yýlýþýklýklarýyla ellerini oðuþturuyorlar.
Cibilliyetsizlik had safhada.
Zararýn neresinden dönerseniz kardýr.
Oturalým. Ne halde olduðumuza yeniden bakalým.
Kim, ne yaptý, neresi yanlýþ, hesap edelim.
Barýþ ya da çözüm süreci, mecraýna oturtulmazsa, Kürtler de, Türkler de çok üzülür.
Barýþý baþarýrsak, bütün kirli oyunlar bozulur.
Ortadoðu’nun geleceðine yapýlacak en büyük yatýrýmdýr barýþ.
Yani Türkler’in, Araplar’ýn, Kürtler’in, Süryaniler’in, kim varsa, hepsinin geleceðine...
Evet, IÞÝD büyük bela. Evet, Kobani çok kýymetli.
IÞÝD veya Beþþar. Ve baþka fitneler.
Bunlarla baþetmenin yolu dostluðu bozmak deðildir.
Barýþý katletmek hiç deðildir.
Ortadoðu’da akan kan, ‘ecnebiler’in umurunda olmaz.
Paraleller, çakma solcular nasýlsa onlar da öyle.
‘Baþkasýnýn ölümü’dür, bizim ölümlerimiz, buna hepimiz þahidiz.
Þu gördüklerimiz, þu sokaklardaki ateþ, þu terör, Kürtler’in ve Türkler’in düþmanlarýný sevindirir.
Akýl sahipleri, fikir sahipleri iþi gücü býraksýn. Bu fitneye çare arasýn.
Aramak yetmez. Bulsun.
