Liyakat, sadakat ve sevgi...
Bir þeyler eksik, bir þeyler unutuldu ve unutturuldu zamanla... Çok kýymetli bir þey: “Sevgi” Birbirimize, yaptýðýmýz iþe, inandýðýmýz deðerlere karþý, neyi, niçin yapmamýz gerektiðinin unutturulduðu gibi.
Oysaki yolu sevgiden geçmeyen bir huzur düþünülebilir mi? Para, þehvet, güç, makam vs. kullanýlarak çeþitli yol kesicilerle insan yaradýlýþ amacýndan uzaklaþtýrýlmak istendi. Kulluðun yalnýz ve yalnýz ALLAH’a olduðu biline biline.
Bu aldatmacalara takýlan insanlar üzerinde korku imparatorluðu inþa edilmedi mi? Sadakat arandý ama neye, niçin, nasýl ve neden diye sorgulanmadan... Ýnsanýn nefsini nefese dönüþtürmede sevgiden daha yararlý bir ilaç bulunabilir mi?
Ancak sevgiyle büyüyebilir, nefes olabiliriz. Ýçimizde bizi çürütecek tüm zararlý kemiricileri ancak sevgiyle faydalý hale getirebiliriz. Kendindeki tüm eksikleri ve tüm zararlý duygu, düþünce ve davranýþlarý sevgiyle onaran insan sadece kendisine deðil çevresine de faydalý hale gelir ve zincirleme olarak bu güzel baðýn yayýlmasýna vesile olur.
Sevginin gerçek kaynaðý ALLAH aþkýdýr. ANCAK bu aþk bizi yarý yolda býrakmaz ve olmamýz gereken insan haline “gayretlerimiz ve tercihlerimizle” ulaþtýrýr. Yaradýlaný Yaradan’dan ötürü sevdirir. Bunun dýþýndakiler koca bir aldatmaca ve yol kesici olarak yarý yolda býrakýr býraktýrýr insaný.
ALLAH için yapýlan her iþte sadakat, liyakat ve sevgi vardýr. Yaptýðýnýz her iþi ALLAH rýzasý için yapmak, ALLAH’ýn istediði sýnýrlar içinde davranmak kiþiye kalýcý mutluluðun yolunu açar. Bu kural çerçevesinde oluþturulan dostluklar, yapýlan iþler, duygular, düþünceler ve davranýþlar fýtratýmýza uygun insanca yaþamamýzý saðlar. Duygularý temiz, düþünceleri ulvi, davranýþlarý doðru bir kimse olarak...
ALLAH için olmayan iþlerde sadakat olabilir ama iþ ehline verilmediði müddetçe liyakat mümkün müdür?
“ALLAH’IM! Bir göz açýp kapayýncaya kadar (bir an) olsa bile beni nefsime býrakma” Hz Muhammed SAV” .Bu duayý ederken temennimiz nefsimizin bir an bile olsa nefesimize, duygu düþünce ve davranýþlarýmýza karýþmamasý deðil midir? Ve en büyük zenginliðimiz ALLAH’ýn kulu olmak.
El fakrü fahri.” Fakirliðimle (kulluðumla)iftihar ederim.” Hz. Muhammed SAV
