Ýlk önce, dün geceki maçýn tekrar adilmiþ olmasýna rýza göstermediðimi belirtmeliyim. Federasyon Baþkaný’nýn Beþiktaþlý, federasyon yönetim kurulunun etkin bir üyesinin Beþiktaþlý ve MHK Baþkaný’nýn da Beþiktaþlý olduðu bir çoðunlukta; kolay alýnmýþ bir karar gibi geliyor bana... Kasýmpaþa, hakkýný koruma konusunda gerekli mücadele, ýsrar, inat ve direnci gösteremedi. Alman liginde, aut sayýlmasý gereken bir golün (Video görüntüleriyle belgelenmesine raðmen) geçerli sayýldýðý ve maçýn tekrar edilmediði yaklaþýk ayný dönemde, bu maç da ilk skoruyla kalabilirdi. Kasýmpaþa; “Ensesine vur lokmasýný al” tevekkülünde kaldýðý için, fazla baðýran sonucu aldý. Oysa UEFA’ya þikayet edilseydi, dün geceki maç oynanmayabilirdi.
***
Müsabaka baþladýðýnda, iki taraf da tedirgindi... Ýlk golün atýldýðý 26. dakikaya kadar, ne Beþiktaþ ne de Kasýmpaþa pozisyona girememiþti. Gol, evsahibi takým sahasýndan çýkmaya çalýþýrken; Veli’nin presle söktüðü topu þahane bir ara pasla Olcay’ý görmesiyle devreye girdi.
O da Almeida’ya öyle bir asist yaptý ki, Portekizli oyuncu yere düþerken topa vurmasýna raðmen, gol geldi. Pozisyonu yoðurdular, piþirdiler, servis edip önüne koydular. Almeida’nýn o sýrada düþmesi bile, pozisyonu güme götüremedi. Beþiktaþ son dönemlerde, buna benzer “Takým oyunu golleri” atmaya baþladý.
Ligin ikinci yarýsýna formsuz baþlayan Kasýmpaþa, yediði golü de gevþeme nedeni saydý. Bu yüzden tabela 2-0’a çabuk ulaþtý ama; gol öncesinde Franco’nun o karambolde rakibinin ayaklarýna arkadan tekmesi vardý. Kimse görmedi, arada kaynadý gitti.
***
Beþiktaþ’ta son dönemlerde en önemli þey, Fernandes’in yedek kulübesine düþmesiydi. Takýmla teknik, fiziki, ahlaki, duygusal tüm iliþkilerini bitiren bu adam; bilinçli olarak gönülsüz oynuyordu. Beþiktaþ’ýn ona mahkum olmadýðý, ligin ikinci yarýsýnda net olarak ortaya çýktý. Hatta takým onsuz daha iyi...
