Mahzun prenses magazini

Monako Prensesi, bekleneni veremese de Nicole Kidman’lı kadrosu ve Grace Kelly’nin kraliçeliğini anlatan senaryosuyla dikkat çekiyor. 

Olivier Dahan, Edith Piaf’ın hayatını anlattığı, Marion Cotillard’a En İyi Kadın Oyuncu dalında Oscar kazandıran Kaldırım Serçesi adlı filmine bakarak Monako Prensesi Grace’i başarıyla yönetebileceğini beklediğimiz bir yönetmen. Yine ünlü bir kadın kişilik ve yine bir dönem filmi... Oysa Cannes Film Festivali açılışında gösterilen ve özel hayata dair spekülasyonlarıyla Grimaldi Hanedanı’nı kızdıran Monako Prensesi Grace, magazin dergisi makalesi ayarında bir senaryoya sahip. Nicole Kidman ise saç, makyaj ve giysiler özenle taklit edilmesine rağmen Grace Kelly değil tamamen kurmaca bir kişilik de olsa inandırmayan bir performans veriyor. Her biri önemli tarihi kişilikleri canlandıran ünlü oyuncular ise birer karakter haline getirilmemiş.

Grace Kelly, bu filmde güçlü, yetenekli, özgür ruhlu ve aşık bir Amerikalı kadın olup da saray baskısı yüzünden mutluluğu yakalayamayan, ne prensi ne Monako halkı tarafından kıymeti bilinmeyen, sinemayı bıraktığına bin pişman bir kadın olarak betimleniyor. Zengin bir sanayicinin kızı olduğu halde oyunculuk hevesinin peşinde koşması, Oscar kazanan, büyük usta Hitchcock’un gözdesi haline gelen bir Hollywood starına dönüşmekle de yetinmeyip yüzyılın masalında prenses olmayı isteyen Grace Kelly var karşımızda. Filme kalırsa, Monako Prensliği’ni De Gaulle’ün şerrinden ve ambargosundan o kurtarmış şöhretini diplomatik bir manevra için kullanmayı akıl ederek... Monako-Fransa ilişkileri filmin ilgi çektiği nadir anlara tekabül ediyor! Onun dışında döneme dair ilginç ayrıntılara yer verilmemiş, arka planı zenginleştirecek unsurlar ihmal edilmiş.

11 film yaparak sinema tarihine geçen Grace Kelly’nin Hitchcock’un ısrarıyla setlere dönmek için can attığını; bu hamlesinin Prens Rainier ve Monako Sarayı tarafından ustalıkla savuşturulduğunu ileri sürüyor film. Yönetmen   Dahan, şiirsel adaletini kullanarak karı koca arasındaki ilişkinin tabiatını da açıklıyor.

Grace Kelly, filmde psikanalisti işlevini de gören rahibinin çöpçatanlığıyla Monako Prensliği’ne ihtiyaç duyduğu reklamı yapan bir saray süsü olduğu halde prense aşık olduğu için durumun farkına varmayan bir av. Prens Rainier ise aşkın değil varislerin peşinde koşup uygun anneyi bulmuş ama Cote d’Azur playboyluğundan vazgeçmemiş avcı gibi betimlenmiş. Kelly’nin sinirlendikçe o keskin Monako virajlarında hızlı otomobil kullanarak adeta kazayı davet eden bir intihar eğiliminde olduğu filmin imaları arasında.

Kelly’nin nihayet Monako’nun prensesi olarak davranmaya karar verdiği süreç ise hem kişilik hem sinema için yüz kızartıcı biçimde karikatürize edilmiş. Sanki

Dahan  ellilerde vasat bir Hollywood komedisi izliyormuşuz gibi hissettiriyor bizi!

Uyumsuz ve şımarık Amerikalıdan Monako’yu kurtaran kahramana dönüşüyor ekselansları! Nicole Kidman’ın doğallıktan uzak oyunu da filmdeki magazin dergisi röportajı havasını pekiştiriyor ne yazık ki.

Filmin Künyesi

Orijinal adı: Grace of Monaco
Yönetmen: Olivier Dahan
Senaryo: Arash Amel Oyuncular: Nicole Kidman, Frank Langella, Tim Roth, Parker Posey, Milo Ventimiglia, Paz Vega
Tür: Biyografi, Dram
Yapım: 2014, Fransa-ABD-Belçika-İtalya, H103 dakika