Türkiye’ye gelen kariyerli yabancý hocalar, bize deðil de mesela Arnavutluk’a gitseydi; o ülke ihya olurdu. Avrupa hatta dünya futbolunda bir ekol, bir kült ve örnek alýnmasý gereken bir kuþak sahibi olurlardý. Bizim ne olduðumuz belli deðil...
Ligimizde görev almýþ uluslararasý deðerde çok sayýdaki teknik direktör; þutlanarak ve üstelik aþaðýlanarak gönderildi.
Sessiz, sakin, kibar ve babacan tavýrlarýný bir zaaf iþareti gibi algýlayýp hafife (Hatta alaya) aldýðýmýz Del Bosque; Beþiktaþ’tan kovulduktan sonra, baþýna geçtiði Ýspanya’yý, hem Avrupa hem Dünya Þampiyonu yaptý.
Rahmetli Kazým Kanat bu adama durmadan “Yeniköy Kasabý” deyip duruyordu.
Bizim burun kývýrýp çöp tenekelerine attýðýmýz, ama baþka yerlerde baþarýdan baþarýya koþan ünlü teknik direktörlerin sayýsý, þaþýrtýcý çoðunluktadýr.. Sadece Del Bosque ile sýnýrlý deðil... Hepsini yazmaya yer yetmez. Hangi birini söyleyelim!
***
Þimdi kellesini istediðimiz adam, Mancini... Bu þýk Ýtalyan, kendi kurmadýðý ve lig 9’uncusu olarak aldýðý takýmý; Türkiye Kupasý sahibi yaptý ve Þampiyonlar Ligi’ne doðrudan sokmak üzere... Birçoðu bunu baþarý olarak kabul etmiyor.
Mancini’nin, oyuna giren futbolcu kanalýyla saha içine kaðýda yazýlmýþ taktik göndermesi, alay konusu oldu. Ýlk kez tanýk olduðumuz halde, yenilikçi bir hareket olarak algýlanmadý... Kadroyla sýk oynamasý da, bir arayýþýn doðal seyri olarak kabul edilmedi.
Hoca mý futboldan anlamýyor, yoksa biz mi hocayý anlamýyoruz?
Türkiye’ye gelmiþ onca kariyerli hocalarýn neredeyse tamamý hatalý bulup da, kendimizin doðrunun içinde olduðuna inanmak ne kadar gerçekçi?
***
Mancini, geleceði olan parlak bir hoca... G.Saray’dan sonra, parmak ýsýrtacak baþarýlar elde edeceðine inanýyorum. Onu çabuk harcamak ve Türkiye’den bir an evvel soðutmak çabalarý yerine; potansiyelini keþfetmek isteðini ve sabrýný taþýmalýyýz. “Hep onlar yanlýþ, hep biz doðruyuz” saplantýsý; futbolumuzu sürekli kaosa götürüyor. Nice deðerleri boþuna harcadýk.
Kendi kendimizi önemsemede bu denli narsist olmamalýyýz.
