Salý günü Ýstanbul’da 80 okulun toplu açýlýþ töreni, Cumhurbaþkaný Recep Tayyip Erdoðan’ýn katýlýmýyla Baþakþehir Akif Ýnan Anadolu Ýmam Hatip Lisesi'nde yapýldý. Törende konuþan Sayýn Cumhurbaþkaný’ný dinlerken bir taraftan da, bir süredir haklarýnda “Ateist oluyor, deist oluyor” denilen Ýmam Hatipli çocuklarýmýzý müþâhede ediyordum.
Ýmam Hatipler üzerinde hesaplar bitmiyor. 28 Þubat döneminde kapatýlmaya çalýþýlan Ýmam Hatipler Ak Parti iktidarýnda altýn çaðýný yaþýyor. Tabiî ki çok büyük eksiklikler var. Nasýl olmasýn? Üzerinden asfalt silindiriyle geçilmiþ bir nesil Cumhurbaþkaný Erdoðan’ýn önderliðinde ayaða kalkmaya çalýþýyor. Ayaða kalkarken de sendeliyor, tekrar düþüyor, üstü baþý tekrar toz toprak oluyor, tekrar kalkmaya çalýþýyor, ayaða kalkmanýn þaþkýnlýðý yaþýyor ilâ âhir… Kurak topraklardan bereketli topraklara geçiþ sýrasýnda o ara devrede, o kaygan zemindeyiz. Tüm samimi ikâzlar da bu ara dönemde, bir daha kalkamamak üzere tekrar düþme korkusundan yapýlýyor.
Cumhurbaþkaný Erdoðan’ýn mezkûr törendeki konuþmasýndaki þu ifâdeler de bu ara dönemle alâkalý ikâz mahiyetindeydi: “Dilini, tarihini, kültürünü en iyi þekilde öðrenmemiþ evladýmýza matematikte fizikte öðrendikleri yük gelir.”
“Niçin dünyaya geldim?” sorusu etrafýnda bir eðitim sistemi olmadýkça öðretildiði zannedilen her þey çocuklarýmýza yük olacaðýný vurguluyor Cumhurbaþkaný Erdoðan. Bu yükü kaldýracak direnç noktasý (Ýnanç) zayýf veya hiç olmadýðýnda da çocuklarýmýz yýðýlýp kalýyor. Dünyayý yerinden oynatacak yaþlarda hayat yorgunu olarak parmaklarýný kýptýrtacak mecalleri kalmýyor.
Cumhurbaþkaný Erdoðan’ýn, “Tamamen sýnav kazanmaya yönelik sistemde arzuladýðýmýz eðitime yer kalmaz” sözü, ahireti deðil de dünyayý kazanmaya yönelik ‘eðitim’ adý altýndaki öðütmenin bizlere neye mâl olduðunun ifadesiydi.
Daha 10’lu yaþlarda dünya yorgunu çocuklarýmýz, o deli dolu ergenlik dönemlerinde hiç istemediðimiz, hiç aklýmýza getirmeði arzulamadýðýmýz þekilde karþýmýza çýkýyorlar.
Okullardaki öðütmenin yaný sýra, internet, televizyon vb. yollarla da çocuklarýmýzýn üzerine dünyevî her pisliðin saniye saniye boca edilmesini de eklersek çocuklarýmýzýn ayakta kalmalarý bile keramet çapýnda bir hâl!..
Cumhurbaþkanýmýzla sýnýflarý gezerken dinini, tarihini, kültürünü öðrenmeye çalýþan cývýl cývýl çocuklarýmýz için, “Allah’ým çocuklarýmýzý senin yolunda ayaklarýný sabit kýl, onlarý dünya yorgunu olmakta muhafaza buyur” diye dua ettim.
Son dönemde Ýmam Hatipliler üzerinden kopartýlan yaygara, samimi olanlarý tenzih ederim, bu okullara yönelik teveccühü kýrmaya mâtuf bir hamle olduðunu düþünüyorum. Nihayetinde bu okullarda okuyan çocuklar uzaydan gelmedi! Bu toplumun çocuklarý. Bir maraz varsa, ki bu ortamda olmamasý mümkün deðil, bu maraz tüm toplumda!..
Peki marazýný kabul eden var mý?..
Yok!..
Peki bu çocuklarýn suçu, sadece Ýmam Hatipler’de okumak mý?..
Bugün iyi kötü bu çocuklarýn kulaklarýna deðil mi Allah lafzý, deðil mi gözlerine Kur’an-ý Kerîm çarpýyor, düþseler de çamura da bulansalar da bu çocuklarýn kulaklarýna ve gözlerine çarpanlar bir gün kalplerine çarpacak ve iþte o gün kendilerini dünya yorgunu yapanlardan hesabýný soracaklar.
Birilerinin tüm korkusu bu…
Ýnþaallah korktuklarý baþlarýna gelecek; yaygara yapsalar da, çamur atsalar da…
