Hayatý normalleþtirmek, salgýn hastalýða karþý tedbirleri gevþetmek anlamýna gelmiyor. Sokaða çýkma kýsýtlamalarýnýn kaldýrýlmasý ve normal iþ düzenine dönülmesi bireysel tedbirlerin gevþetilmesini deðil, en üst düzeye çýkarýlmasýný ifade ediyor.
“Maske, mesafe, temizlik” tedbirleri karantina ve izolasyon dönemleri için olmaktan ziyade sosyal hayatýn normalleþtiði dönemler içindir.
Mesele evde oturan insanýn maske takmasý deðil, sokaða çýkan, iþe giden, sosyal faaliyetlere katýlan insanýn maske takmasýdýr.
Yeni normal deyince bireysel tedbirlerin gevþetildiði deðil, bireysel tedbirlerin daha sýký uygulanarak hayatýn rutin akýþýna dönüldüðü bir durum anlýyoruz.
Bireysel tedbirler ihmal edilirse kamusal tedbirlere ihtiyaç hasýl olur. Sokaða çýkma yasaðý gibi kamusal tedbirlerin dönemsel olmaktan çýkýp uzun döneme yayýlmasý ise daha büyük sorunlara yol açar.
Bireysel tedbirler içinde en hayati olan ise maske takmaktýr. Bu iþ, hayat-memat meselesidir ve büyük sorumluluk gerektirmektedir.
Maske insaný hayata baðlar, hayat kurtarýr.
Emniyet kemeri takmak nasýl can güvenliðimiz için zaruriyse maske takmak da zaruridir. Hatta maske, kemer gibi sadece kendimizi deðil baþkalarýný da koruduðu için daha önemlidir.
Maskeyi sadece virüs kapmamak için takmýyoruz, virüsü baþkalarýna bulaþtýrmamak için de takýyoruz. Bu yüzden maske, çift taraflý bir sorumluluktur.
Sadece üzülmemek ve ailemizi üzmemek için deðil, baþkalarýnýn üzülmesine sebep olmamak için de bu sorumluluðu yerine getirmeliyiz.
Ýstemeyerek de olsa baþkalarýnýn hayatýný riske atmak sorumsuzca bir davranýþ olur.
Ýlahiyatçýlar daha iyi bilirler ama böyle bir durumda maske takmak belki de vacip olarak görülebilecek bir yükümlülüktür.
Devlet yasak veya kural koysa da koymasa da meseleye vicdani bir sorumluluk olarak yaklaþmak zorundayýz.
‘Önce tedbir, sonra tevekkül’ sözü tam ve kâmil bir inancý yansýtýr.
Allah’ýn kâinata/tabiata koyduðu Sünnetullah veya Adetullah diye bilinen yasalara uymak tedbir almayý ifade eder. Tevekkül nasýl Ýlahi güce teslimiyetse, tedbir de kâinat düzenini saðlayan Ýlahi güce teslimiyettir.
Kamusal uyarýlar veya manevi uyarýlar bir bütün olarak tedbir motivasyonu saðlamalý…
Ýnsanýn kendisine zarar vermesi ile baþkasýna zarar vermesi arasýnda dinen bir fark yoktur.
Hem Allah’ýn emaneti olan vücudumuzu korumak durumundayýz, hem de baþkalarýnýn saðlýðýný ve can güvenliðini tehlikeye atmamak durumundayýz.
Gereken yer ve zamanda maske takmayýp baþkalarýna virüs bulaþtýrmanýn cinayete teþebbüsten bir farký yoktur.
Gelinen noktada azami duyarlýlýk sergilemek zorundayýz.
Yüzdük yüzdük kuyruðuna geldik derken yeni dalgalar yaþamak istemeyiz.
Ölüm rakamlarý sadece bir istatistik deðildir, her vefat canýmýzdan bir candýr, sönen bir hayattýr.
