Geçen gün Silvan’dan bir akrabayla konuþtum. Halk þehri terkediyor; gidebilenler baþka þehirlere gidiyor dedi. Yaþlý amca ve halalar da þehri terketmiþler. Bunun sadece Silvan’a mahsus bir durum olmadýðýný biliyoruz.
Birkaç gün önce HDP milletvekili Adem Geveri’nin babasýnýn evinin önünde patlayan bomba evin içini oturulamaz hâle getirmiþti. Kürd illerinde normal vatandaþýn hayatýný zehir eden bir siyasi hamakat sözkonusu. Hergün masum insanlar, sekiz yaþýnda çocuklar kurþunlara hedef oluyor.
Bunun adýný çok net koyalým: Mevcut þartlarda sivil olmayan ve baþýbozuk silahlý þehir milisleri ile güya uygulanacak bir öz-yönetim kararý terörizme davetiyeden baþka birþey deðildir. Yani bu yaþananlar kendi kendine sahip çýkma anlamýndaki öz-yönetim deðil bir kendi kendini paralama ve halký panzerin önüne atma anlamýnda öz-terörizmdir.’
Mücahit Bilici Taraf gazetesindeki köþesine bu yazýyý yazdý ve hemen ardýndan, okurlarýna veda etti.
HDP Milletvekili Adem Geveri, bilicinin bu yazýsýný retweetledi ve kendi siyasi camiasýnýn kontrol ettiði sosyal medyada, kiþilik katline uðradý,
Bilici, prestijli üniversitelerde okumuþ, akademik kariyerini Ýslami anlayýþlar ve Kürt meselesi üzerine yapmýþ Silvanlý bir Kürt aydýný.
Bilici Kürtler’in öz-yönetim talebine karþý deðil, ama yöntem bu olmamalý diyor.
Mücahit Bilici, bu yazýdan sonra okurlarýna veda etti.
Vedanýn sebebini yazdýðý yazýdan anlamak mümkün deðil, ama akla iki ihtimal geliyor:
-Bilici son yazýsýna gelen tepkilere baktý ve insanýn düþüncelerini özgürce ifade etmesinin bedelini, kiþilik katline uðrayarak, hedef gösterilerek ödemek zorunda kalmasýnýn aðýr yükünü taþýyamayacaðýný düþündü ve yazmamaya karar verdi. Çünkü bu cesur ve düþündürücü yazýyý yazmýþ bir aydýnýn, bulunduðu yerden bir adým geri atmasý, düþünülemez. Bu durumda, ‘çekildik bab-ý hükümetten’ misali, ‘çekildik bab-ý Taraf’tan izzet ve ikbal ile’ demek Bilici’ye doðru bir tavýr gibi geldi.
-Diðer ihtimal þu olabilir: Taraf, Mücahit Bilici’yle yolunu ayýrmýþ olabilir veya bu türden yazýlarýn, Taraf okurlarýný küstüreceðini ima ederek, yazarýný uyarmýþ olabilir. Her halükarda PKK terörüne öz-terörizm diyen bir yazarýn Taraf’ta yazmasý mümkün deðildir. Bilici muhtemelen böylesi bir uyarý aldý ve yazmayý býraktý.
Taraf gazetesi, benim gazeteyi terk ettiðim 2012 yýlýndan bu yana, yayýn çizgisi deðiþmiþ bir gazetedir. Taraf’a beþ yýl köþe yazdým. Oslo’da masa devrilip, PKK bugünkü gibi demokratik özerklik için, ‘devrimci halk savaþý’ baþlattýðýnda, Taraf ve baþyazarý bu hamleye sýmsýcak sarýldýlar. Ahmet Altan ve avanesi, PKK þiddetini ve yürüttüðü ‘psikolojik savaþ harbini’ desteklemeye baþladýlar. Feda edecek bir siyasi hikayesi olmayanlarla, bu savaþýn trajedisi içinde oluþmuþ güçlü siyasi hikayelere sahip olanlar karþý karþýyaydý artýk. Hayatýnda bir defa olsun, bu ülkede Kürtler’in de þuna buna hakký vardýr dememiþ olanlar PKK’ye dört elle sarýldýlar ve bu hal bugün de devam ediyor.
PKK þiddetine ve terörüne tanýnan tolerans, medya ve yazar/gazeteci özgürlüðünün sýnandýðý bir alana dönüþtü. Taraf bu alanda söz konusu toleransýn baþýný çeken bir gazetedir. PKK’nin Oslo’dan sonra ilan ettiði, ilk ‘devrimci halk savaþý’ sürecinde, Ahmet Altan dahil, gazetede yazan herkesi, ajan-kontra ve hain gören Murat Karayýlan’ýn mektuplarý, bir de baktýk ki, hiçbir þey olmamýþ gibi tam sayfa gazetede yer almaya baþladý. Ahmet Altan, ‘Kürtler’in yarýsýnýn isyana hazýr olduðunu yazýyordu. (Bugünlerde, bir internet sitesinde yazmaya hazýrlanýyormuþ, eh istediði oldu, Kürt halký olmasa da, 15-16 yaþýndaki Kürt çocuklarý, hakikaten isyandalar! Ahmet efendi bir yetiþkin aklý imalatý olan ‘çocuk isyanlarýna’ methiyeler düzer durur artýk!) Taraf’ta yazarken, Taraf’ýn ‘PKK’nin psikolojik savaþ harbini desteklemesine karþý çýkan ve eleþtiren iki yazý yazdým. Ýlki, uzunluðu bahane edilerek kullanýlmadý. Bir açýklama yaptým ve gazeteden ayrýldým. Ne kadar gizlenirse gizlensin, Mücahit Bilici, benden sonra ‘PKK þiddetine eleþtiri yazýsý’ nedeniyle Taraf’tan ayrýlmak zorunda kalan ikinci yazardýr.
Bir kýsým medyada, her þeyi yazabilirsiniz ama, ama iþ PKK’nin þiddetine gelince, iþte o, yasak, o cýzz!
Þiddet ve terörün medyada bu kadar geniþ bir tolerans hatta hoþgörüyle g örmelikten gelindiði, yeryüzünde bir tek ülke gösteremezsiniz. PKK, bu tolerans olmasa, bu ‘savaþý’ bir gün bile sürdüremezdi...
