Fenerbahçe savunmasý, maça ürküterek baþladý. Ýlk falso, Sadýk’ýn aðýr kalmasý yüzünden; Sivas’ýn tehlikeli bir atak baþlatmasýyla oluþtu. Sonrasýnda, ayný bölgede sýk sýk rakibe kaptýrýlan baþka toplar oldu. Ayný Sadýk’ýn penýltaya neden olabilecek bir hareketi vardý ama, bereket hakem pas geçti. Harun da topu elinden kaçýrdý. Yürek hoplattý!
Anlayacaðýnýz, durum pek iyi deðildi... Sivas eline uzatýlan fýrsatlarý, hovardaca ve anlamsýz kullanarak heba etti. Topu alan, aklýna estiði gibi ve kiþisel hýrslarýyla sokuldu.
F.Bahçe ikinci ve üçüncü bölgede, telaþsýz ve hakim gibi görünse de; pozisyon ve sonuç üretici deðildi. Kendi gücüyle deðil de, sanki rakibinin fýrsat verdiði ölçüde oyalanýyormuþ gibiydi... Çünkü adam gibi bir pozisyon oluþamýyordu.
Ceza alanýný yan çizgisinden yapýlan ve büyük bir tehlike yaratmasý gereken bir serbest vuruþ bile, çok cýlýz kaldý.
***
Fenerbahçe’de hem pozisyon yoktu, hem tempo yoktu... Belgrad Ormaný’nda kros yapar gibi bir haldeydiler. Böyle oynayarak, kimi yenebilirsin? Mahalle arkadaþlarý toplanýp bunlarýn karþýsýna çýksak, inanýn bize de zorlanýrlardý.
Vakit ilerlemeye baþlayýp F.Bahçe’de hiçbir olumlu geliþme olmamasý, aksine geri paslarýn yoðunlaþmasý, taraftarýn takýmý ýslýklamasýna neden oldu.
Tam o anda, Sivas’ýn bir ataðýnda savunmadan dönen sert top; F.Bahçe’ye ani bir kontratak þansý yarattý. Evsahibinin o ana kadar ki, (Baþlama düdüðünden tam bir saat geçtikten sonra) ilk ve tek tehlikeli pozisyonuydu.
O andan sonra oyun biraz renk ve þekil deðiþtirdi, karþýlýklý goller de geldi ama; maçý kurtaran (Bacak arasý golüyle) Mehmet Ekici oldu.
