Mesut Özil’in dün içini dökercesine kaleme aldýðý üç sayfalýk manifesto çerçevesindeki mektubu tarihi bir belge aslýnda.
Ve iki ana vurgudan oluþuyor.
“Kazandýðýmýzda Alman, kaybettiðimizde göçmendim.”
“Türk ve Müslüman olduðum için miydi bu yaklaþým?”
Bazý sorular, yanýtýn ta kendisidir. Büyük soru iþaretleri hakikattir böyle kýrýlma noktalarýnda.
Cumhurbaþkanýmýzýn Ýngiltere seyahati sýrasýnda çekilen bir fotoðraftan yola çýkýlarak adeta linç edilmiþti Mesut Özil. Üstüne Alman Futbol Milli Takýmý’nýn Dünya Kupasý maçlarýndaki baþarýsýzlýðý eklenince, bütün fatura Özil’in önüne kondu.
Alman Futbol Federasyonu, medya ve bazý siyasetçiler baþý çektiler ve Özil’in omuzlarýna aðýr bir yük býrakýldý.
Ve bardak sonunda taþtý. Özil önceki gün yayýnladýðý üç sayfalýk manifestoyla Alman milli takýmýnda artýk yer almayacaðýný duyurdu.
Avrupa ülkelerinde bir göçmenin, kaçýncý kuþak olursa olsun, tek seçeneði mucize oluþturmaktýr. Fransa’da oturum izni olmayan bir göçmen ancak çýplak elleriyle týrmanýp, dördüncü kattan sarkan bir çocuðu kurtarýnca iþ ve çalýþma izni sahibi olur. Cumhurbaþkaný Emmanuel Macron bu “kahramaný” Elysee Sarayý’nda aðýrlar ve üstüne hem oturum izni hem de çalýþma izni bahþeder. Paris Ýtfaiyesi’nde iþ verilir.
Bunun ötesindeki göçmenlere ne olur? Akdeniz’de mülteci botlarý batmaya devam eder.
Mesut Özil, hiçbir Alman’ýn elde edemeyeceði baþarýyý yakalayýnca onlardan biridir. Ancak kökenlerine sahip çýkýnca yan gözle bakmaya baþlar “beyaz Avrupa kimliði.
Üstüne bir de mensup olduðu futbol takýmý baþarýsýz olunca günah keçisi haline gelir.
Göçmen kökenli birinin Avrupa’da kaybetme, baþarýsýz olma lüksü, hakký yoktur çünkü.
Bugünlerde Avrupa’da týrmanan yabancý düþmanlýðý ve ayrýmcýlýðýn en büyük kýrýlma noktasý Mesut Özil olayý olmuþtur.
Artýk bu konu Almanya’nýn temizlemesi gereken bir lekesidir. Özil’den büyük bir özür dilenmelidir. Bu leke en az NSU davasý kadar yabancý düþmanlýðýnýn simgesi haline gelmiþtir. Bu kadar net!
