Mýsýr’daki geliþmelere þüpheci yaklaþmak, hatta endiþe duymak için bolca sebep var. Daha önce de, 25 Ocak 2011’deki olaylara neden olan ayaklanmanýn göründüðü kadar kendiliðinden olmadýðýný ve o zamandan beri askerin veya en azýndan Silahlý Kuvvetler Yüksek Kurulu’ndaki (SKYK) bir grubun, durum üzerindeki kontrollerini asla tamamen kaybetmediklerini yazdým, söyledim ve tekrarladým. Eski cumhurbaþkaný Hüsnü Mübarek’in þaþýrtýcý mahkumiyeti ve biri dýþýnda tüm suçlananlarýn serbest býrakýlmasý da bunlarý doðruladý. Eski rejimin karanlýk içiþleriyle ilgileri ve üst seviyedeki yolsuzluklardaki rolleri bilinen bir sýr olan oðullarý da dahil... Ýktidar yapýsýnýn bir yandan siyasi, askeri ve ekonomik hegemonyasýný pekiþtirirken bir yandan utanç verici unsurlardan kurtulmasý için dikkatle hazýrlanmýþ bir “deðiþim” izlenimi veriyor. Nicolas Sarkozy’nin eski danýþmaný Henri Guaino’nun Kasým 2011’de bir televizyon programýnda söylediklerini düþünmeden edemiyorum :”Mýsýr’da bir devrim olmadý. Sadece askeri bir darbe oldu.”
***
Müslüman Kardeþler’in (MK) adayý ilk turu kýl payý kazandý. Bu zaferin ne anlama geldiðine daha yakýndan bakmadan önce, organizasyonun tutumlarýný analiz etmek yerinde olacaktýr. MK ilk gösterilere katýlmamýþtý; çok daha sonra, resmi olarak 25 Ocak arifesinde, Mübarek’in dikta rejimine karþý süregelen kitle hareketine katýldý. MK’nin genç kesimi, liderliði buna zorladý. Sonrasýnda yaþanan gerilim ve iç bölünme hatrý sayýlýr çapta ve sürekliydi. Üyeleri iþkence gören, tutuklanan ve sürgüne gönderilen MK; muhalefet olma konusundaki tarihi itibarý, Ýslami kaynaðýn koruyucusu olarak görülmesi, üstün organizasyonu ve kökten bir halk hareketini hayata geçirebilme kapasitesi sayesinde, ayaklanmada güçlü bir konum elde etti. Bu, ülkenin meclis seçimlerinde mükemmel bir sonuca götürdü. Fakat varlýklarý MK’yý utandýrmak için tasarlanmýþ gibi görünen Selefiler’in sürpriz katýlýmlarý MK’yý; askeri yapý, laikler ve Selefiler arasýnda hassas bir konuma yerleþtirdi. Organizasyonun bazý üyeleri Silahlý Kuvvetler ile baðlantýlarýný saklamadý. Baþrolde olma ve baskýn konumlarýný koruma endiþesi, onlarý organizasyon ve popüler istekler arasýndaki boþluðu büyüten stratejiler uygulamaya yöneltti ve SKYK’ya yaklaþmalarýna sebep oldu. MK, siyasi süreçler ve seçim süreçleri üzerine bir belirsizlik örtüsü seren, demokratik þeffaflýk ve devletin kurumlarýnýn rol ve meþruiyetleri hakkýnda sorular sorduran, yeni anayasa hazýrlamak için oluþturulan komitenin feshine ürkekçe tepki verdi.
***
MK, partisi Özgürlük ve Adalet Partisi’ne, cumhurbaþkanlýðý seçimlerinde aday göstermeyeceði sözünü vermiþti. Bu karar, organizasyonun adaylýðýnýn karþý çýktýðý Abdül Münum Abul Futuh’un organizasyondan ihraç edilmesinin sebeplerinden biriydi. Kýsa süre sonra ani bir geri dönüþle MK önce Hayrat el-Þater’i, sonra da Muhammed Mursi’yi aday gösterdi. Bu ya seçim sandýðýnda elde edilecek zaferin kesinliði ya da muhalefeti içten bölmek isteyen SKYK’nýn kendi çýkarlarýný gözeten cesaretlendirmesiyle güdülen, merak uyandýran bir karar. Ýktidar yapýsý karþýsýnda geleneksel muhalefet partisi rolü yerine MK, kendini bir anda, tavizler vermesini gerektiren, inandýrýcýlýðýnýn en temeline zarar veren ve seçimleri, askerin rolü ve niyetleri konusunda sorular sorduran bir cumhurbaþkanlýðý yarýþýnda buldu. Özgür ve adil olduðu söylenen ilk tur sarsýcýydý: Muhammed Mursi, askerin dostu, ekonomik imtiyazlarýnýn ve karanlýk finansal çýkarlarýnýn koruyucusu eski rejim adayýnýn kýl payý üzerindeydi. Seçimde hile olmadýðý söylendi. Fakat sonuç, Mübarek sonrasý ordunun yeni güç odaklarý için daha uygun olamazdý.
*Bu yazý STAR Gazetesi için kaleme alýnmýþtýr.
Yarýn: Mýsýr’da durum ciddi
