En güzel ânýnda bitirin!” der Almanlar.
Bu bilgece tavsiyeye uyarak ben de öyle yapýyorum.
Bu, “STAR”daki son
yazým.
Yayýna baþladýðý ilk günden îtibâren üçüncü sayfa sütûnunu bana emânet etmiþ olan ve bütün yol boyunca bana karþý en ufak bir incitici davranýþlarýný bile görmediðim bütün arkadaþlara buradan en kalbî teþekkürlerimi gönderiyor ve hepsine yeni yýlda saâdet diliyorum. (Müteâqib yýl hele bir gelsin; onu da ayrýca düþünürüz...)
“STAR” iyi bir gazete.
Tabii “Daha iyi iyinin düþmanýdýr.” diye bir söz de var ama “STAR”ýn duraðan bir gazete olmamasý, gitgide daha da iyiye doðru yolalmakda olduðuna bir ipucu gibi... Meselâ benim ayrýlmam bu gidiþin alâmetlerinden biri olarak deðerlendirilebilir.
“Ýyi”nin sonu yok, mâlûm; git git bitmez...
Ayrýca ner’de hareket, or’da bereket...
Böylece yerimin nasýl doldurulacaðý suali de anlamsýz kalýyor.
Kaldý ki üzerime vazîfe de deðil.
Evrendeki karadelikleri kimse derd ediniyor mu ki?
Üstelik bu vesîleyle ben de harekete
mecbur kalýyorum.
Bayaðý hamlamýþýz...
Kýsacasý, deðerli okuyucularým, gazetenizin kýymetini bilin!
Benim bundan böyle harekete nerede devâm edeceðim “sorunsalý”na gelince:
E, býrakýn ki o da bizim sürprizimiz olsun!
Hele hayýrlýsýyla þu yýlbaþýný bir atlatalým...
Tekrar mutlu bir 2015 senesi dileðiyle...
An samîmü-l-qalb...
