Nagazaki'den Gazze'ye

Artýk iyi ile kötünün iyiden iyiye ayrýþtýðý zamanlardan geçiyoruz.

Hakikat kendini "Furkan" olarak da tecelli ettiriyor iþte.

Ama insanoðlunun kalbi açýk, aklý özgür olmasý gerekiyor bu "iþareti" görebilmesi için.

Yoksa kör kalbe, esir akla hiçbir hakikat fayda etmiyor.

Nagazaki'de atom bombasýndan ölenlerin anýldýðý bu yýlki tören, evet, iyiler ile kötüler arasýndaki ayrýþmayý gösteren iþaretlerden biri oldu.

Nagazaki Belediye Baþkaný'nýn Ýsrail büyükelçisini davet etmemesi üzerine, ABD, Birleþik Krallýk, AB, Fransa, Almanya, Ýtalya, Avustralya ve Kanada töreni boykot ettiler.

Zaten bu törenlerde bir tuhaflýk vardý.

Katil, yani Amerika, 1945'in 9 Aðustos'unda attýðý atom bombasý ile 76 bin insaný öldürdüðü insanlarýn anýsýna sözde saygý duruþunda bulunuyordu þimdiye kadar.

Üstelik bu katliam üzerine tesis ettiði güce dayalý hukuk sistemini dayatarak.

Nagazaki Belediye Baþkaný bir baþka katili, her ne kadar "protestolar törenleri gölgeler" gerekçesiyle de olsa Ýsrail'i törenlere çaðýrmayarak bu tuhaflýðý en azýndan bu sene için ortadan kaldýrdý.

O MANZARA...

Dedik ya, kalbi kör, aklý esir olanlara hiçbir hakikat tesir etmez.

Rabbim, bizlere acýsýn, içimizdeki akýlsýzlarýn gürültüsünden azat etsin.

Gazze'deki o sürgün manzarasýný gördük.

Kanla, irinle kurulmuþ emperyalist baþkentlerin dehlizlerinde þekillendirilen stratejiyi uygulayan insanlýktan yoksun Siyonist'in kötülüðü yayýlýrken, kirli propaganda aðlarý içinde beþer boðuþuyor, ama þerefiyle Filistinliler insan olmanýn onuruyla yýkýntýlar arasýnda göçüyordu.

Kelimeler kifayetsiz, idrak lal.

Ama yine de bir iþaret. Hem de insan olmanýn þerefini gösteren bir iþaret o manzara.

Batýya doðru þöyle baktýðýmýzda bitmiþ bir dünya ile karþýlaþýyoruz.

Hukukun, küçük çýkarlarýn ifadesi olan siyasetin iflas ettiði, bütün teorilerin çöktüðü bir dünyanýn, sýrf kaba kuvvetler örtmek istediði manzara, baþka baþka þekilde kendini tecelli ettiriyor.

Gidenler, o zulmün altýnda sekineti yakalayanlar, "ben daha çocukluðumu yaþayamadým" diyerek göz yaþý döken çocuklar deðil kaybeden...

Asýl kaybeden, burada, konforun çürüttüðü ruhunun kokusundan zevk alan köleler.

Asýl kaybedenler, o kanlý propaganda aðýnýn kulaðýna fýsýldadýðý sloganlarý özgürlük zannedenlerdir.

BÝZ NÝYE ÇÜRÜDÜK BU KADAR

Dedik ya, kalbi kör, aklý esir olanlara hiçbir hakikat tesir etmez.

Bütün yangýn senin içinde.

Ta uzakta, Nagazaki'de soylu bir davranýþ, ama burada, "bana ne..." ile baþlayan kölelik alametleri.

Hamakata kapýlmaya gör.

Yüz yýl önce çekildiðin topraklarý da unutursun, tarihini de onurunu da kaybedersin.

Yoksunluk duygusunda kaybettiðin senin insanlýðýn iþte.

Dünya sokaklarý ayakta, burada, sözde ideolojik depreniþlerin ötesine geçmeyen söylevler.

Nagazaki'de Gazze için insanlýk vicdaný ayakta.

Burada ise Gazze, iç hesaplaþmanýn nesnesine dönüþtü.

Hesaplaþma demiþken... ilkelin, hafýzasýz cümlelerle örülmüþ sloganlar eþliðinde hakikat üzerinde tepinmesinden baþka bir þey deðil kastettiðim.