Daha geçen gün yazdým. Mevcut skoru korumak adýna, maçta geriye yaslanmak; artýk ilkel ötesi bir stratejidir.
Tamamen ortadan kalktý mý? Hayýr!
Dozunda ve zamanýnda bir uygulama; makul hatta gereklidir. Amaç maç baþlar baþlamaz ya da ikinci yarý ile birlikte kapanmaya çalýþmak; taktik deðil, korkaklýktýr. Günümüz futbolunda , harakiriye teþebbüs etmekle eþdeðerdir. Maçý önce beyninde kaybedersin, sonra sahada...
***
Fenerbahçe karþýsýndaki Galatasaray'a bakýn... Maça diklenerek ve dik durarak baþladý. Rakibi pres ve baský uygulamasýna, hýrsla üzerine gelmesine raðmen; bu tehditkar tavýr karþýsýnda sinmedi. Kýsasa kýsas bir karþý koyuþa geçti.
Ne oldu?
Etkin ve dominant oynayan Fenerbahçe, buna raðmen zor anlar yaþadý. Pozisyon deðerleri açýsýndan, Galatasaray öne geçmeye daha yakýndý. Volkan ayný pozisyonda önce saða, sonra sola atlayarak, hayati kurtarýþlar yaptý.
Fakat bu geliþmeler, Galatasaray'ý daha da cesaretlendireceðine, daha içine kapanýk yaptý. Ýkinci yarý ile birlikte, galibiyete deðil; 0-0'a aþýk oldu. Kaçarak, sinerek, ürkerek oynamaya baþladý.
Geliyorum diyen felaket, geldi...
Diyeceksiniz ki; "Ne olmuþ yani, bir puan farkla gene önde, gene lider."
Ýyi de, 7 puan farkla iþi bitirmenin, en önemli rakibini saf dýþý býrakmanýn kayboluþuna ne oldu?
Cesaret hiç korkmamak deðildir. Ne zaman korkulmamasý gerektiðini bilmektir.
***
Galatasaray ikinci yarý ile birlikte "Tam saha ve tam süre" geri çekilerek, bu ricatla Fenerbahçe'nin özgüvenini kazanmasýna katký yaptý.
Sarý-Lacivertliler, karþý refleksle daha da dominant olmaya baþladý.
Ýki kere iki, dört ediyor.
Ýki daha iki, dört ediyor.
Ýki çarpý iki, dört ediyor.
Ýki artý iki, gene dört ediyor.
Ýlkel savunma futboluyla, geriye yaslanarak, kapanarak, korkarak acý akibetten kurtulamazsýn. Yukarýdaki matematik iþleminden, asla 5 çýkmaz. Anlayýn artýk! Zamana oynayanlar, zamanla kaybolur.
Ama ilk yarýdaki gibi; Birebir / Korakor / Baþabaþ oynar ve rakibin karþýsýnda dik durursan... Nehiri tersinden akýtamazsýn ama, kanal açarak suyun geri yönde gitmesine olanak saðlarsýn.
Bunun için yürek ister.
O da Galatasaray'da yok!
