8 Aralık 2015 tarihli Star yazımın başlığı “İslamsız bir yeryüzü projesi” idi.
Geç kalmış bir devam yazısı olsun bu da… İslamofobi’nin Türkiye yansıması: Erdoğanofobi
Ve Erdoğan’sız bir Türkiye projesi.
Ne demek bu? Açıklayalım…
***
Bir yanda IŞİD tiyatrosunun İslam adına yaptığı söylenen eylemler, bir diğer yanda Kur’an’dan ayet çıkarma önerisinde bulunacak kadar yüksek dozda promil alkolle bildiri yayınlayan Fransızlar. İslamofobi projesinin faaliyet raporunda boş günü yok. Durmadan, dinlenmeden çalışıyorlar.
Türkiye gibi din-i mübin-i İslam’ın dünyadaki en önemli ve güçlü savunucusu durumundaki bir ülkede elbette İslamofobi’yi aynı isimle, aynı formatta yayınlayamıyorlar.
Hani Hollywood’da bir film çekilir de filmin isminin orijinal çevirisi bir ülkeye uymayınca oraya göre bir uyarlama isim verilir. Teknik adı “yerelleştirme”.
İşte İslamofobi’nin Türkiye’de tutmayacağını bilenlerin yerelleştirme projesi de bu; Erdoğanofobi.
İktidara geldiği 2002 yılında dudak bükerek “Ne yapacak bu takunyalılar bakalım” diyerek seyre duran, sonrasında -tek parti iktidarı olmanın da etkisi ve hızıyla- yapılan hamlelerle şaşkınlık seviyesi artan bir tabakanın günden güne, yıldan yıla artan “Artık yeter” düşüncesinin gelişimini izliyoruz aslında.
Altındaki düşünce İslamofobi ile aynı kaynaktan besleniyor. “Bizi bunlar mı yönetecek?”
Bu cümle 16 yıllık süre zarfında şöyle evrildi.
Eskiden “Erdoğan’a oy vermiyorum, ama istikrar için kalması gerek” diyenler bile artık “İsterse ülke batsın, umrumda değil, yeter ki Erdoğan gitsin” demeye başladı.
Cumhurbaşkanı Erdoğan mütedeyyin bir lider, İslam dünyasının ve diğer mazlum coğrafyaların da umut bağladığı lider, İslam ile bağı bu. Yukarıda yazdıklarımla İslam = Erdoğan, Erdoğan = İslam denklemini kurmaya çalışmıyorum ama muhaliflerin zihnindeki kod bu. Bu yüzden İslamofobi’nin Türkiye karşılığı Erdoğanofobi.
Erdoğan da bu noktada bir simge, çok da güçlü bir simge. Çünkü Türkiye’deki muhafazakâr mütedeyyin ve milliyetçi kesimin birleştirici, bütünleştirici imamesi (tesbihin baş tanesi) Erdoğan.
Bu “Artık yeter, TAMAM, artık gidin” türevi aforizmaların sebebi de Erdoğanofobi’nin buralarına kadar gelmiş olması.
O kadar ki, demokrasinin yılmaz savunucusu olarak kendilerini tarif edenler bile Erdoğan’ın kazandığı demokratik seçimleri tanımama eğilimde. Yani “Kazanan ben olmadıktan sonra neyleyim demokrasiyi” düşüncesiyle demokrasiye en derin yarayı da bu demokratik geçinenler açıyor.
***
TAMAM adlı sosyal medya kampanyasında en çok twitin atıldığı ülkelere bakalım:
ABD , İngiltere, Avusturya, Singapur, Güney Afrika, Fransa, Avustralya, Finlandiya, İsviçre, Almanya, Yunanistan…
Ne oldu acaba, Avusturya’da çöpler mi alınmadı? Fransa’da sular mı akmıyor? Finlandiya’da kaçak yapılaşma mı arttı da buradan isyan twitleri geliyor?
Bir dakika, biz Cumhurbaşkanımız Recep Tayyip Erdoğan’ın sadece Türkiye’yi yönettiğini zannediyorduk? Oraların yönetimi de mi AK Parti iktidarında da bu memnuniyetsizlik oluşmuş?
İslamofobi’nin Türkiye’deki adının Erdoğanofobi olmasına bir de bu ülkelerden gelen twitler gözüyle bakın. Daha net görülecek tablo.
PEKİ BİZ?
Biz fobiyle, travmatik düşüncelerle, saplantılarla bakamayız, bakmıyoruz.
Bizim bu ülkeden başka ülkemiz yok, gidemeyiz, gitmiyoruz.
O yüzden bu ülkeyi en doğru şekilde yönetene, her gün ayrı fırtınalara girip çıkan bu dev gemiyi 16 yıl sağ salim bugünlere getirebilene gidip oyumuzu vereceğiz.
Erdoğan saplantımız olduğu için değil, akılla, mantıkla, ferasetle bakarak doğrunun bu olduğunu gördüğümüz için.
Bir gün daha iyi yönetebilecek birileri çıkar...
Bir gün Avusturya’daki, Fransa’daki, Avustralya’daki, İsviçre’deki millet değil, gerçekten Türkiye’deki millet “TAMAM” der…
İşte o zaman TAMAM olur.
Sadece 200 bini Türkiye’den atılan, gerisi bot twitlerle, BBC Türkiye yönlendirmesi paylaşımlarla filan değil.
Burası Türkiye, sizin twitle darbe yaptığınız ülkelere benzemez.
