Maç öncesinde, bazý Fransýz futbolcular; “Bu bizim intikam maçýmýz olacak” demiþti. Konya yenilgisinin acýsý yüreklerini o kadar daðlamýþ ki; üstümüze büyük bir baský kurdular.
Biz, ilk 20 dakika içinde tam olarak soðukkanlýydýk diyemem ama, panik içinde de hiç deðildik. Ama 20 dakikanýn sonrasýnda, yediðimiz yoðun baský, bizi hem teknik hem psikolojik çözülmeye götürdü. Sadece Zeki-Merih-Çaðlar üçlüsünün yoðun mücadelesi ve kalede Mert’in olaðanüstü kurtarýþlar yapmasý sayesinde, devreye 0-0 girebildik. Yoksa halimiz haraptý.
Griezmann’ýn deli fiþek dalýþlarý, ortalarý, paslari. þutlarý bizi epey terletti... Orta sahamýz, ilerideki Burak Yýlmaz’a top çýkaramadýðý gibi, Fransýzlarý ikinci bölge içinde sindirme ya da kontrol altýna alma görevini bile yapamadý. Bütün yük savunma blokuna ve kalede Mert’e kalmýþtý. Ýyi dayandýlar.
***
Ýlk yarýda rakip ceza alanýnda hiç yoktuk... Uzun bir ortaya yetiþmek isteyen Burak Yýlmaz’ýn, kaleci ile çarpýþmasý dýþýnda (Býrakýn tehlikeli olmayý) varlýðýmýz bile yoktu. Yediðimiz yoðun baský, takým bütünlüðümüz de zedelendi. Dan-duna baþladýk.
0-0’I koruyorduk ama, aslýnda iþler iyi gitmiyordu.
Ýkinci yarýya Hakan Çalhanoðlu desteði ile baþladýðýmýzda, ciddi anlamda rakip kaleye ilk sokulma giriþimini yaþadýk. Sonuç çýkmadý. Ýkinci ataðýmýzda da, Burak mutlak bir golü atamadý. Çünkü kötü vurdu.
***
Ýkinci yarýda biraz atak ve cesurduk. Hele golü yedikten hemen sonra baþlayan isyanýmýz, Kaan Ayhan’la çabuk ödüllendi. Zor geçen bir geceden beraberlik çýkarmamýz, harika... Güç oldu, ama oldu. Mehmetçiklerin þerefine, saðolun çocuklar.
Euro 2020 finalleri, bizi bekle; geliyoruz.
