Ölülerini sattýlar mý?

Bir kazada yakýnýný kaybedip de sonra kusurlu olandan tazminat kabul edenleri ölülerini satmakla suçlamak gibi bir tavrýmýz var. Meslek hayatým boyunca çok mücadele ettim bu tavýrla.

Geride kalanýn acýsýný, yaþam koþullarýný düþünmeden, oturduðun yerden sallamak kolay ama ya gerçek ne? Geçmiþte yaþanmýþ vakalardan yola çýkýp biraz daha eþeleyelim bu konuyu...

***

Son olaydan baþlayalým... Yani Torunlar Gayrý Menkul Yatýrým Ortaklýðý’na ait þantiyede yaþanan asansör kazasýndan... O kazada eve ekmek getiren tek kiþi olan baba öldü diyelim... Geride kalan eþ nasýl geçinecek, kirasýný nereden ödeyecek, çocuklarýný nasýl doyuracak, nasýl okula yollayacak?

“Tazminat davasý açsýnlar” diyenleri duyar gibiyim ama mahkeme, temyiz derken yýllar sürecek bir dava sürecinde nasýl yaþayacak bu insanlar? Üstüne avukatlýk ücreti, mahkeme masrafýný da ekleyin....

Bitmedi Türkiye’de bu tür davalarda mahkemelerin atadýklarý bilirkiþilerin kullandýklarý hesaplama sistemi genellikle þaþýrtýcý derecede düþük rakamlarý ortaya çýkarýr. Hadi þimdi kendinizi o anne yerine koyun bakalým, ne yaparsýnýz? Üstelik aldýðýnýz para karþýlýðý imzaladýðýnýz kaðýt tazminat talebi hakkýnýzdan vazgeçtiðiniz anlamýna geliyor, kamu hukuku adýna ceza davasý devam ediyor. Böyle bir tabloda para kabul eden insanlarý ölülerini satmakla itham etmek ne vicdansýzlýk...

***

Sabah Gazetesi’nde yazdýðým dönemde, açýk bir rögar kapaðýndan düþüp ölen bir çocuk vardý.

Anne ve baba kazada sorumluluðu bulunan taþeron firmanýn önerdiði tazminatý kabul edince yine bildik kýyamet kopmuþtu. O dönem de bunun kavgasýný vermiþtim... Geride kalan anne ve baba aldýklarý tazminatla diðer çocuklarýna çok daha parlak bir gelecek hazýrlama þansýna sahip olmuþlardý.

***

Baba ya da çocuk, ölüm zaten yeterince acý. Geride kalanlar bir þekilde hayata devam etmek zorundalar. Ýdeal olan elbette pisi pisine kimsenin ölmemesi ama reel durumdan söz ediyoruz.

Eðer geride kalanlar günün birinde “Öldüðü iyi oldu, elimize toplu para geçti, yaþasa asla bu kadar paramýz olmazdý” derse o gün ölüsünü satmak suçlamasý gerçek olur. Ama adým gibi eminim ki tüm geride kalanlar kaybettiklerinin yaþamasýný isterdi. Olan, giden gittikten sonra hayata ve gidenin emanetine iyi bakabilmek çabasýdýr. Bilmediðimiz acýlar, hayatlar hakkýnda atýp tutmadan önce umarým herkes bir daha düþünür...