"PARÝS Louvre Müzesi'ni bilmeyenimiz yoktur" diye düþünüyorum. Gidenlerimiz ne kadar muhteþem bir yapý olduðundan bahsederler. Ýçindeki eserler mi; yoksa o kadar güzelliði içinde barýndýrmak mý daha muhteþem, bilemiyorum.
Louvre Müzesi’nin mimarý. Pritzker Mimarlýk Ödülü'nü kazanan Çinli-Amerikalý Pei’dir. 20. Yüzyýl'ýn en baþarýlý mimarlarýndan biri olan Pei ayný zamanda emekli olduktan sonra baþka bir þahesere daha imza attý. Louvre kadar ünlü olmayan bu yapý Katar’ýn Doha þehrinde bulunan Ýslam Eserleri Müzesi'dir.
7. Yüzyýl ile 19. Yüzyýl Ýslam eserlerini barýndýran müzeyi yapabilmek için Pei 91 yaþýnda olmasýna raðmen, altý ay boyunca Ýslam ülkelerini dolaþarak ilham almýþ sonunda da Katar’ýn sembolü haline gelebilecek bir eser ortaya koymuþtur. 91 yaþ ve bir þaheser…
"Yaþ otuz beþ! Yolun yarýsý eder" diyordu þair. "Dante gibi ortasýndayýz ömrün…"
Ýçimizi sýzlatan dizelerin sahibi Cahit Sýtký bu dizeleri yazdýðýnda otuz beþ yaþýndaydý ve sanýrým bir otuz beþ yýl daha yaþamayý düþünüyordu. “Yaþ otuz beþ yolun yarýsý eder" diyen þair 46 yaþýnda öldü. Kýsa bir yaþam, yazýlmayý bekleyen birçok þiir…
2015 yýlýný geride býraktýk. Koskoca bir yýl ve bitmeyecek sandýðýmýz üç yüz altmýþ beþ gün. Ne hayalleri erteledik, nelerden yorulduk, nelerden kaçtýk, nelere zaman bulamadýk....
Bazen hayat hiç çalýþmadýðýmýz yerlerden sordu bizlere. Sýnýfta kaldýk.
Biz sorunlardan kaçtýkça onlar bumerang gibi yine döndü dolaþtý buldu bizleri. Hani þu hep yapmak istediðimiz tatil yine baþka bir bahara kaldý. Belki koltuklarý yenileyecektik “Sonra yaparýz” dedik. Anacýðýmýzýn ellerini öpmeye gidecektik bir sonra ki zamana býraktýk. Arkadaþýmýzý arayýp halini hatýrýný soracaktýk, unuttuk.
Kilo verecektik “Nasýl olsa veririm” diye erteledik. Sevecektik “Terk eder” diye sevmedik. Çok yoðunduk kendimize zaman bulamadýk. Hep çok meþguldük. Hep çok erteledik.
"Nasýl olsa zaman var. Seneye yaparýz artýk" diye kendimizi avuttuk. Ve bu yýl göz açýp kapayýncaya kadar nasýl geçti anlamadýk. Hayata dair yapmak istediklerimizi, yapmamak için mazeretler oluþturduk. Alýþkanlýðýmýzdýr bazý þeyleri zamana býrakýrýz. Zamanla hallolur deriz. Zamanla düzelir. Zamanla geçer. Hiç düþündünüz mü, bazý þeyleri zamana býrakmak da zaman kaybý olabilir. Kim bilir, belki zaman bankamýzda çok kadar, belki de hiç kadar bakiyemiz vardýr.
Ne diyordu yazar?
Ýnsan fýrsatlarýn gelmesini bekler, fýrsatlarda insanlarýn gelmesini…
Fýrsatlar bekler, insanlar bekler, kazanan hep mazeret olur.
