Özgürsün kardeþim

Özgürsün kardeþim.

Özgür, tek baþýna ve çýrýlçýplak geldiðin bu dünyadan yine tek baþýna, yine çýrýlçýplak gideceksin.

Kimseye muhtaç deðilsin kardeþim.

"Senin ekmeðini ben veriyorum" diyerek ezene, üzene de ki aðýlda kuzu doðunca çayýrda çimeni biter. Kimse kimsenin ekmeðini veremez, en fazla ekmeðin sana ulaþmasýna aracýlýk eder, vesile olur.

Rýzkýndan þüphe etme kardeþim.

Rýzýktan þüphe etmek, rýzký verenden þüphe etmektir. Seni böyle mükemmel yaratýp, benzersiz bir þekil veren Yüce Allah, senin yiyeceðin ekmeði unutur mu sandýn? Sen çabaný göster, sen elinden gelenin en iyisini yap, o seni unutmayacak kardeþim.

Sýradan hissetme kardeþim.

Nasýl ki milyarlarca insanýn bir tanesi bile birbirinin ayný deðil, nasýl ki kimse sana benzemiyor, yeteneklerin, becerilerin, özelliklerin de farklý ve benzersiz. Sana "sýradansýn, diðerlerinden ne farkýn?" diyecekler, aldanma kardeþim.

Güç yürekten gelir, unutma kardeþim.

Senden daha zengin olan, daha etkili bir aileye mensup olan, daha iyi eðitimler almýþ olanlar senden daha güçlü deðiller. Senden daha iyi olma garantileri yok. Kendini az, eksik, yetersiz ve güçsüz hissetme. Her gece güneþle birlikte bütün dünya yýkýlýr, sabah güneþin doðuþuyla yeniden kurulur. Ayakta olduðun sürece umut vardýr, yürekten inananlar, gücünü yürekten alanlar her zaman kazanýr.

Çaresiz hissetme kardeþim.

Derdin mi var? Borcun mu var? Ödemen gereken taksitlerin, kredilerin mi var? "Yapacak hiçbir þey kalmadý" mý diyorsun? Çok yanýlýyorsun kardeþim. Önce düþen omuzlarýný, sonra yüzünü kaldýr yerden. Çaresiz hissettikçe çaresizleþirsin, umutsuz hissettikçe umut biter. Ama umut varsa, henüz hiçbir þey bitmemiþ demektir. Sen önce gönlünü ferah tut, sonra dimdik durup derin nefes al, sonra en makul þekilde çözmek için sorunlarý, harekete geç. Ýþte þimdi çaresiz deðilsin kardeþim.

Umut ol kardeþim.

Ýki gömlek vardýr insanlar için, ya umuda ihtiyacý olan olursun, ya umut veren. Umut veren olursan umudun kaynaðý olur, kendi ihtiyacýn olan umudu da kendi içinde bulursun. Ýnsanlara el uzattýkça sana eller uzanýr, insanlarý mutlu ettikçe mutlu olursun, baþkalarýnda umut yeþerttikçe umutla dolarsýn. Umuda ihtiyacý olan ya bulur, ya bulamaz. Ama umutlandýran, umudu yeþerten hem kendisi için, hem baþkasý için umudun kaynaðýný bulur.

Ölümlüsün kardeþim.

En büyük derdinde bile þunu unutma, dünya çok kafaya takmaya deðmez, nasýlsa hiçbirimiz içinden sað çýkamayacaðýz. Bütün dünyevi problemlerde "Ölüm yok ya ucunda" dedikçe rahatlayacaksýn, problemler onlarý problem olarak gördüðün sürece problem çýkarýrlar, onlarý önemsemediðin zaman küçülür giderler. Unutma ki ölümlüsün, dertlerin de öyle.

* * *

Bu yazýyý derdi olan, sorunlarýn üstesinden gelemeyen, daralan, ferahlýk ve geniþlik yolu arayanlara armaðan ediyorum. Eðer bu sizseniz, buyurun okuyun, eðer çevrenizde böyle arkadaþlarýnýz varsa yazýyý paylaþýp bu maddeleri okutun.