Özmirliyiz biz. Sandalyeye korbenaz, domatese dümbüt, patlýcana tatlýcan, enginara “Bu ne la böyle tatsýz tuzsuz” deriz. Ama göbek marula göbek marul deriz. Ona farklý bir isim bulamadýk henüz. Neyse... Biz acayip farklýyýz, çok þekeriz.
TÜRKÝYE’DEN sýkýldýðým zaman Özmir’e giderim ben.
Simide pompilon deriz biz.
Çekirdeðe mahmut.
Kumru bir kuþtur bizde, normal olaný da budur.
Sandalyeye korbenaz, domatese dümbüt, patlýcana tatlýcan, enginara “Bu ne la böyle tatsýz tuzsuz” deriz.
Sen sigorta dersin...
Biz alksfafalþwý deriz. Sen “Hýý?” dersin, biz “Zzzt erenköy” deyip kahkahalarla güleriz. Bir elimizde mutlaka piþmiþ tavuk budu olur. Kahkaha atarken tavuk budunu ýsýrmaktan çok hoþlanýrýz.
Denizi kýz, kýzlarý deniz, sokaklarý hem kýz hem deniz, daðlarý hem sokak hem kýz hem deniz, ovalarý hem dað hem sokak hem kýz hem deniz kokar. Biraz karýþýk gibi görünüyor ama alýþýnca kolay. Eyfel Kulesi’nden atlamayana kýz verilmez bizde. Atlayanlar da ölür zaten. Neticede bizde kýz verilmez. Kýzlarýmýzý tavlayamazsýnýz, ben çok denedim olmuyor, boþuna uðraþmayýn.
Bak iddia ediyorum piþpirik þampiyonasý düzenlense kupayý Özmirli kadýnlar alýr. Þaþýrdýn deðil mi? Al buna da þaþýr! (Bir an sinirlerime hakim olamayýp terbiyesizleþtiðim için özür diliyorum) Neyse... Çünkü erkekleriyle kahveye giderler. Bu kötü alýþkanlýklarý hep oradan kapmýþlardýr. Asidir bizim kadýnlarýmýz. Askýlý giyerler, askýsýz giyerler, bazen hiç giyinmedikleri olur. Öküz gibi bakarsan bir çakarlar bir de duvardan yersin. Akýllý ol, almayayým aklýný.
Erkeklerimiz de fena deðildir, detaya girmeyeyim, sýrf Brad Pitt bile fikir verir. Yöremizin sevilen sanatçýlarýndandýr, okul yaptýrmýþtýr. E ayýptýr söylemesi sembolümüz de kutup ayýsýdýr (aniden konu deðiþtirdim, neden yaptým bilmiyorum). Ýþgüzar bir belediye baþkanýmýz “Kutup ayýsý olsun mu la” demiþ, öyle kalmýþ.
ÇOK DEÐÝÞÝÐÝZ
127 çeþit köftemiz olduðu için McDonalds’ýn bunalýma girdiði dünyadaki tek þehirdir. Buradaki McDonalds çalýþanlarýnda depresyon, hayata karþý ilgisizlik ve gözleri sabit bir noktaya dikme þeklinde hareketler görürsünüz. Hepsi intiharýn eþiðindedir. McDonalds CEO’sunun her akþam masasýndaki haritada Özmir’in üzerine yumruðunu vurarak “Milyarlarca lanet olasý dolarýmýz var ama þu kahrolasý Özmir’de günde sadece 18 lanet olasý hamburger satabiliyoruz, bu beni gerçekten üzüyor dostum, bu kahrolasýca durum lanet olasýca beni gerçekten çok üzüyor” dediði rivayet edilir.
Erkek çocuklarýna en çok Abidin adý konulan yerdir burasý. Ama biz Abidin’e Murat deriz, Muzaffer’e Hulki. Deðiþiðiz biz. Bazen biz de kendimizi sorguluyoruz açýkçasý.
‘Sümüklü’ dediler biz Özmirlilere, baktýlar iltifat olarak algýlýyoruz, ‘ilkel’ dediler. Halbuki sümüklü daha aðýr bir ifadeydi, biraz saçmaladýlar doðrusu. Sonra bunu fark edip ‘laðým’ dediler. Biz de “Hangi laðým, Philip Lahm mý?” dedik, gülmediler. Gerçekten iyi bir espri deðildi ama sana ne! Keyfimizin kahyasý mýsýn? Özmirliyiz biz, yeri geldiðinde iyi þakalar yapmayý da biliriz. Ama anlayana.
Halbuki Dostoyevski ‘Balým’ demiþ Özmir’e. Kendi memleketine bakýp ‘Budala’yý yazmýþ, Özmir’e bakmýþ ‘Balým’ demiþ. Elbette hoþ bir jest yapmýþ ancak ne olursa olsun keþke kendi memleketinin insanlarýna budala demeseymiþ. Belki de Nobel almak için yapmýþtýr, bilemiyorum.
YERÝM BEN BÝZÝ!
81 vilayetin 81’inden de yurttaþ yaþar Özmir’de. Herkese kapýmýz açýktýr. Yeter ki Özmirli ruhu taþýsýn. Özmirlilik bir duruþtur, yaþam felsefesidir, hayatýn anlamýdýr. Hangi memlekette doðmuþ olursan ol, kim olursan ol gelip inþaatlarýmýzda çalýþabilirsin. Ýnsan ayrýmý yapmayýz. Dedim ya...
Simide pompilon deriz biz.
Çekirdeðe mahmut.
Domatese dümbüt.
Ama göbek marula göbek marul deriz. Ona farklý bir isim bulamadýk henüz. Birkaç alternatif üzerinde çalýþýyoruz ama tatmin edici bir isimde uzlaþamadýk.
Dedim ya...
Özmirliyiz biz.
Acayip farklýyýz, çok þekeriz. Keyfimizin kahyasý mýsýn, sana ne!
Ýnanýn bazen baðýmsýzlýðýmýzý ilan etmemek için zor tutuyoruz kendimizi. O kadar tatlýyýz ki. Offf. Þu an kendimi mýncýklýyorum. Yerim ben bizi.
https://twitter.com/beyinsiz_adam