Beþiktaþ’la ilgili kiþisel þikayetlerimden biri, siyah-beyazlý ekibin maçlarýn ilk yarýlarýna gereken ciddiyeti ve özeni göstermemesiydi. “Nasýl olsa daha çok vakit var” deyip; sonraki dakikalarda duruma göre sorumluluk üstlenmeyi düþünmek gibi, futbol ciddiyeti ile baðdaþmayan bir alýþkanlýðý var. Bu hastalýk aslýnda bizim bütün takýmlarýn ruhuna iþlemiþ durumda ama, sanki Beþiktaþ da daha kronik bir hal almýþ gibi görünüyordu. Ama son zamanlarda bu konuda belirgin bir düzelme seyri izleniyordu. Nitekim dün iþler yoluna girmiþ gibiydi.
Ýlk golü yeseler de, maça olgun bir sorumluluk duygusuyla baþladýlar. Olmasý gereken özen içindeydiler. Hýrslarý ve tempolarý yeterliydi. Bursaspor da, benzer nitelikler içeren bir anlayýþý kabul ettiði için; oyun izlenme zevki, zenginliði ve çeþnisi kazanmýþtý.
***
Ýþin tuhafý, son dönemlerin þamar oðlaný durumu haline hakemler de; bu yarýda doðru, adil ve kararlýydýlar. Sosa’nýn sayýlmayan golü öncesindeki pasif ofsaytýn aktif hale geçiþ süreci, gözlerden kaçmadý. Ozan’ýn hareketinde penaltý kararý bekleyenlere karþý; topun çok kýsa mesafeden atýlýþýnda kola çarpmasý durumunu iyi süzdüler. Zaten elleri de açýk deðildi. Vücuda yapýþýktý. Yani her konuda harika bir ilk yarý seyrettik.
Demba Ba’nýn golü öncesinde Sosa’nýn þiirsel hareketleri ile devrenin bazý bölümlerinde Gökhan Töre’nin yýrtýcý dalýþlarý, þutu ve beraberlik golündeki asisti unutulmaz anlardý.
Ama Atýnç’ýn, golü atan Bakambu’yu takip ederken hiçbir müdahalede bulunamamasý, rakibini kaçýrmasý kendisi için iyi olmadý. Güven kaybýna neden oldu. Kaleci Tolga ve Serdar Aziz’in sakatlýklarý üzücüydü.
***
Maçýn ikinci yarýsý, puan kaybýna rýza göstermek istemeyen iki takýmýn son saniyeyelere kadar taþýnan heyecan fýrtýnasýna tanýk oldu. Baþka bir hakem, Beþiktaþ’a verilen penaltýyý “Omuz omuza mücadele” sayarak vermeyebilirdi. Ancak uçan tekme için Bursasporlu Fernandao’ya kýrmýzý gerektiriyordu.
