Kendi adıma utanırım böyle bir başlık atmaktan.
Müjdat Gezen’in Halk Arenası programında söylediklerinden yola çıkarak attım başlığı.
Müjdat Gezen, zaman zaman, katıldığı televizyon programlarında, önlerindeki kağıt bardakta içki olduğuna dair laflar çıkarıldığını hatırlattı ardından da “Sana ne pezevenk” dedi.
Bu cümleye gülenler oldu, Yaşar Nuri Öztürk, artık ne anladı ve aklından neler geçtiyse “böyle yağlı, yağlı” dedi.
Uğur Dündar gülerek de olsa “Biz de size benzersek” gibi laflar etti.
Müjdat Gezen hemen devreye girip Azeri dilinde pezevenk “ yol gösterici” anlamına geliyor dedi.
Kelimenin ne anlamda kullanıldığı belli, kimse “Önder, yol gösterici” dediği kişiye “Sana ne” diye cümleye başlamaz.
Ama esas soru şu:
Müjdat Gezen, kendi siyasi görüşünde olan insanlara,bu şekilde mi yol göstericilik (Burada kelime oyunu yapmak mümkündü) yapıyor?
Önce küfür sonra işi Azeri diline bağlayarak sıyırma çabası...
***
Halk Arenası son derece ilginç bir program oldu.
Yaşar Nuri Öztürk’ün “Milletin a.. koyacağım diyenlerin ben a... koyacağım” sözü mesela.
O sözün ardından Müjdat Gezen’in “Yorgunum benim için de koy” lafı.
Tüm bunlar ekranda oldu.
“RTÜK uyuma” falan demeyeceğim, yasal kısımlara hiç girmeyeceğim.
Sadece muhalefet etmek çizgisinin bu olmaması gerektiğini hatırlatacağım.
Niye diyeceksiniz, sebebi çok basit.
O programdan sonra ne kaldı insanların aklında?
Küfür eden, biri sanatçı, biri profesör iki tane adam.
Küfür ve sanat, küfür ve bilim...
Denilebilir ki, onların aksi fikirde olan insanlar da küfrediyor.
Hatanın bir başka hatayla düzeltildiği nerede görülmüş?
Küfür söyleyecek sözü ya da fikrine itimadı kalmamış insanların saptıkları bir yoldur.
***
Muhalif bir televizyon programı yapmak Uğur Dündar’ın en doğal hakkıdır.
Ancak bu küfürleri sorgulamak da seyircinin hakkıdır.
“Ben seyirciye değil, şuna buna küfrettim” demek yeterli bir savunma olmaz zira kamuya açık bir iş yapılıyor.
Bu yazıya karşı “Canları yanmış ki böyle bir eleştiri yayınladılar” gibisinden savunma üretilirse şaşırmam.
Ağızları bunu söylese bile içlerinden onlar da biliyorlar ki haklıyım.
Kaldı ki muhalefet etmek her zaman daha kolay ve popülizme sapma imkanı daha fazla olan bir alandır.
Tüm bunları yapmak yerine derdini küfürle anlatmaya çalışmak çok fena.
Canım yandı mı derseniz, yandı elbette...
Bu ülkede yıllardır fikir mücadelesiyle kişilik mücadelesi karışmasın diye yazan biriyim.
Şimdi fikir mücadelesini kişilik mücadelesinden öteye götürüp, küfürle meram anlatma evresine şahit oldum.
Yoksa meramını, ideolojisini kü- fürle anlatanlar canımı falan yakamazlar....
