Bölgemizde çatýþmalar ve sorunlar devam ederken çatýþmamýza neden olacak önemli bir sebep görünmüyor. Biz bölgede yaþanan ciddi sorunlarýn tarafý deðiliz. Topraklarýmýza mermiler savrulurken böyle söylememi yadýrgayabilirsiniz. Ancak böyle bir mermi gelince düþüneceðim þey önce bir provokasyon olup olmadýðý bizi çatýþtýrmak isteyen birinin oyunu olup olmadýðýdýr. Mermi hoþlanmadýðýmýz ve çok eleþtirdiðimiz bir ülkenin topraklarýndan gelmiþse cevap verilmesi gereken baþka sorular da vardýr.
Merminin atýldýðý ülke, kendisini destekleyen, ancak birlikte savaþmak istemeyen devletler tarafýndan kendisinin yenilmesi amacýyla mý atýlmýþtýr? Yani olay dost görünen birinin provokasyonu mu? Devletler arasýndaki dostluðun temelinde stratejik çýkarlar vardýr. Günlük söze dayalý politikada bir savaþ söz konusu olduðunda dost görünen ülke hesaplarýna göre hareket eder.
***
Gücü sýnýrlý devletlerin iliþkileri, dostluðu ve düþmanlýðý bazen bütün dünyada yankýlanýr. Þu sýrada Suriye’nin davranýþý ile bütün dünya ilgileniyor. Oysa bu ülkede halkýn ne bütünlüðü saðlanmýþ, ne de devlet halk tarafýndan güvenilir deðildir. Burada kastettiðim bütünlük, ne soy birlikteliði ne halkýn tamamýnýn ayný inancý taþýmasý deðildir. Gelecekten beklentiler aynýysa ve günün hayat þartlarý adil bir yönetimi iþaret ediyorsa, inançlarda ve kültürel deðerlerde farklýlýklar düþmanlýða neden olmuyorsa bu durum ülke lehinedir. Ancak bu durum bütünlük saðlayamayabilir. Tarihte bütün saydýðýmýz ülkelerde iç savaþ, ya da farklý ülkeler arasýnda savaþlara rastlanýr. Ancak Osmanlý Devleti ve ABD’de halký bütünleþtirdiðine inanýlan deðerler, sadece devlete güven ve gelecekte kötülüklerin yenileceðine inanmaktýr.
ABD halký Avrupa’da eziyet gören kiþilerin ABD’de toplanmasýyla oluþmuþtur ve yahudiler bunlarýn bir numarasýdýr. Bu halkýn bir bölümü batýnýn stratejisi gereði petrol bölgeleri üzerindeki Arap ülkeleri ile çevrili bir bölgeye yerleþtirilerek bu petrole sahip devletlere yeni ve farklý bir düþman yaratmýþlardýr. Ortadoðu’daki devletlerin batý tarafýndan çýkarlarýna uygun bir biçimde yönetilebilmesi için de zaman zaman bu ülkelerde yönetim deðiþiklikleri yapýlmak maksadý ile savaþlar çýkarýlmýþtýr. Bugün yaþanmakta olan iç savaþ da bunlardan biridir.
Osmanlýyý tasfiye eden Ýngiltere bölgede haritaya bakýnca Picasso’nun resimlerini andýran bir devletler düzeni yaratmýþtýr. Bu yapý þimdi yeniden düzenlenmektedir. O tarihte üzerinde güneþ batmayan bir imparatorluk olan Ýngiltere þimdi biraz arka sýralara düþmüþtür. Þimdi dünyaya yön veren iki ülke ABD ve Rusya’dýr. Bu iki ülke yine karþý karþýya gibi görünecekler ve dünyayý iki kutba ayýrýp yönetecekler. Ýnsanlar yine tehlikeli bir düþmanla bir dost arasýnda bölünecekler. Barýþ içinde bir rekabet yaþanacak ama kendisini dev aynasýnda gören bazý ülkeler arasýnda savaþ olabilir.
Bundan sonra siyasi açýdan etkili olmak ekonomik güç, bilimsel etkinlik ve kültürel açýdan diðer ülkeleri etkileyecek eserler yaratmakla mümkün olabilir. Türkiye Ortadoðu’da baþarýlý olma imkanýna sahiptir. Eðer moral deðerleri geçmiþteki kökler üzerinden bir fidan olarak yetiþtirirse insanlýða katký saðlamýþ olur.
