Amerika’nýn Türkiye gibi uzun yýllara dayanan müttefikine karþý tavrýný, sadece Rahip Brunson’un ev hapsi konusu ile sýnýrlandýrmayacak kadar doðru yerden bakýyoruz. Bir taraftan Trump’ýn sadece kendine ait olmayan adýmlarý, O’nu seçimlerde baþarýya götüren evanjelist ve siyonist gruplar, diðer taraftan Amerikan Devleti’nin Suriye konusundaki pozisyonuna hizmet edecek Trump’ýn uç kararlarý tabii ki bir kaç parametreden analiz edilmelidir.
Gördüðümüz þu ki casusluk faaliyeti yapan, buna dair kanýtlarýn olduðunu kamuoyuna yansýyan haberlerle bildiðimiz veya tahmin ettiðimiz rahibin tutuklandýðýnda deðil de, ev hapsine çýktýðýndaki bu Amerikan yaygarasý, bize olaylarýn gerçeðini farklý yerlerde aramamýz gerektiðini iþaret etti.
Amerika’da ne kadar farklý yapýlar olduðunu da göz önünde bulundurursak, mesele þöyle gözükmekte.
Trump yeniden seçimlerde aday olmak istiyor ve bunun için onu baþkan yapan ekiplere verdiði sözü tutmalý! Kendinin zikzaklý adýmlarý tabii ki ne siyasete, ne devlet adamý kriterlerine uymamakta. Ýþadamý mantalitesi ile olaya bakan Trump için, 1) O’nu baþkanlýða taþýyanlarý memnun etmek, 2) bu yeni siyasi iþ projesinden karlý çýkmak. Bunu yaparken Amerika’nýn gelmiþ geçmiþ en kötü baþkanlarýndan biri olarak tarihe geçeceðini tahmin edecek yapýsýnýn da olmadýðýný görmekteyiz.
Bu durumda Trump yönetimindeki, daha doðrusu evanjelist ve siyonist ekiplerin yönetimindeki Amerikan iktidarý Ýsrail’i Orta Doðu’da tek müttefik olarak dizayn etmekte. Niye mi? Çünkü dünya ve þartlarý deðiþiyor. Ve verilere baktýðýmýzda Amerika’nýn önümüzdeki 100 yýldaki “tek güç” profili cidden hýzla deðiþecektir.
Ýki dünya savaþý ortamýnýn kurulmasýnda, siyonist aklýn oynadýðý rolü hepimiz biliyoruz. Ve bu aklý, Ýngiliz Ýmparatorluðu’nun kullandýðý Osmanlý gibi cihan devletinin çöküþünün ardýndan çýkan olaylarla, neyin tasarlandýðýný net gördük. Ýkinci Dünya Savaþý sonrasý yeni gücün ABD’nin devreye sokulmasýný, bir “Ýngiliz aklý” olarak yorumlarsak, yeni içinde bulunduðumuz savaþ ortamýný iyi irdelememiz lazým. Bu sefer hedef; küresel deðiþimin kodu olan Asya’ya, yani doðuya kayan ticaret hatlarý ve paradýr. Bu durumda, Ýsrail’in neden beslendiðini, neden tüm oyunlarýna destek verildiðini, neden terör örgütlerinden vazgeçilmediðini anlamaktayýz.
Þimdi geçelim, Türkiye’ye uygulanan sembolik karakterli yaptýrýma! Ýlk aþamada, Rusya ile gelgitler yaþanmasýndan daha sonra, Ýran’a ciddi hamle vuracaklarý günlerde tekrar Rusya ile þirin mesajlar uçuþmaya baþladý.
Ardýnda Ýran.
Halen Ýran içindeki gerilimi gözden geçirmemiz lazým. Ýran’ýn ekonomik olarak zora girmesinin, sokaklarý nasýl etkileyeceðini ve bu etkileþimden ABD ile Ýsrail’in nasýl istifade edeceðinden de uzun uzun konuþmalýyýz. Ama ardýndan “gelin konuþalým” denildi Ýran’a. Ne zaman sokaklar kaynarken ve farklý farklý kentlerde insanlar ayaklanýrken! Tekrar ediyorum bu ayaklanmalarýn Ýran yönetiminin yanlýþ politikalarý ile bilakis alakasý var. Lakin bu duruma sürükleyen ve bu durumu siyasi yöntemle kullanan bir Amerika söz konusu! Sokaklar sýcak geliþmelere þahit olurken, Trump “Ýran’la konuþurum” dedi. Ruhani’nin cevabý, Ýran’ýn devlet diplomatik aklýnýn ne kadar geleneksel olduðunun da iþareti oldu. Kuzey Kore’ye benzemediðinin altýný çizen Ýran, tavrý ile Amerikan adýmlarýný azýcýk tedirgin etmiþ oldu. Ve elbette Türkiye!
Tam bu sýrada Ýran’a þirin mesaj eðilimi devredeyken, Türkiye’ye rahip Brunson üzerinden acil bir tavýr sergilendi. Bakýn bu kadar acil olmasý bile, baþlý baþýna yorum konusudur.
Evet. Türkiye o kadar büyük ve etkili ki, Amerika gibi bir devletin seçim malzemesi oldu. Bir tarafta seçim malzemesi ama diðer tarafta Suriye! Suriye’yi kesin bu dayatmalarda farklý yere koymayalým. Suriye konusunda Türkiye-Rusya-Ýran’ýn dayanýþmasý, yeni dünya düzeni için yeni bir durumdur. Bu paydaþlýk delinirse ki, hedef budur! O zaman esas oyunu görürüz...
