Ýsrail, Gazze'nin altýný üstüne getirdi. Otuz bir binin üstünde insan katletti. Hastaneyi bombaladý. Bebekleri öldürdü. Erkekleri soyarak çýplak halde býraktý. Ýnsanlarý açlýk ve sefalete mahkûm etti. Yardým konvoylarýný ve yardým almak için bekleyen insanlarý bombaladý. Bir Siyonizm terörü bütün bunlar.
En sonunda milyonlarca sivil halkýn Gazze'nin merkezinden kaçarak toplandýðý Refah þehrine saldýrýya baþladý. Bombalardan ve katliamlardan kaçarak Mýsýr sýnýrýna yoðunlaþan bu insanlar ne silahlý, ne de taþ ve sopalý! Savaþýn barbarlýðýndan kaçmak istiyorlar. Belki Mýsýr veya baþka güvenli yere gideriz diye can havliyle kendilerini Refaha atmýþlar.
Ýsrail buna da müsaade etmiyor. Onlarý da bombalýyor. Çoðu kadýn ve çocuklardan oluþan bu insanlarý öldürüyor. Onlarýn hayatlarýný sonlandýrýyor. Hem de bunu ramazan ayýnda yapýyor. Müslümanlarýn tepkisine aldýrdýðý yok. Kutsalý da önemsemiyor. Siyonizm için bomba yemek, ölmek, sakat kalmak, iþkence görmek için Filistinli olmalarý yetiyor. Filistinli olmak yok edilmek için tek geçerli sebep.
Siyonizm, Yahudiliði barbarlýklarý için kullanýyor. Din bir motivasyon; kan dökmek ve yakmak için. Hahamlarý askeri öðrencilere vaaz ederken Siyonizm'le sesleniyor: "Suçsuz kadýnlarý da öldürün. Çünkü terörist doðuracaklar". Siyonizm bu kadar basit. Öteki diye bellediði kimsenin yaþamýný ve varlýðýný yok ederek ayakta kalacaðýný düþünüyor. Yahudileri bu yalana bulaþtýrýyor. Siyonizm, dinin hiçbir ruhani ve ahlak deðerine sahip olmayan bir ideoloji ve ütopya.
Bu ideoloji ve ütopya tamamen kolektivist. Siyonizm bilincinde birey yok. Kolektivist bir ideoloji. Dünyayý da öyle görüyor. Kendisini seçilmiþ toplum, ötekisini ise "hayvanýmsý insanlar" diye algýlýyor. Buna inanýyor. Þeytan bilinciyle, ötekini þeytanlaþtýrýyor.
Topluca barbarlýk kolektivizmine bürünen Siyonistlerin gözünde Filistinliler, suçludur. Çünkü projelerine direniyorlar, projelerini geciktiriyorlar, projelerine olan inançlarýný yavaþlatýyorlar. Arz-ý Mev'ud projelerini sekteye uðratýyorlar. Bundan daha büyük suç ne olabilir?
Siyonizm, inançsýzdýr. Ne ahlaka, ne haklara, ne demokrasiye, ne de insana inanýr. Bu nedenle inançsýzdýr. Tamamen öç ve ütopyadan besleniyor. Nefret ve kinle yaþýyor. Güç de, para da, bu nefret ve kin tarafýndan yönetiliyor. Ütopyalarýna da bu kin ve nefretle ulaþacaklarýný düþünüyorlar. Ütopyalarý da bir inanç deðil. Kin ve nefretlerinden sýyrýlarak mutlu olacaklarý yanýlgýsý. Teolojik maskelerle sunulan bir ütopik yanýlgý.
Bir toplum baþkalarýný katlederek, bebek ve kadýn katlederek mutluluða ulaþabilir mi? Sadece geçici bir güç getirir. Ancak bu güçten mutluluk doðmaz. Kin ve nefretten kurtuluþ da doðmaz. En masum ve yardým bekleyen Refahtaki Filistinlileri uçaklarla bombalayarak dünyanýn gözü önünde yok etmek mutluluða hiçbir zaman yol vermeyecek. Kin ve nefret ile kaynaþan huzursuzluðu sonlandýrmayacak.
Her þeyin eceli var. Elbette Siyonizm'in de eceli olacak. Er ya da geç. Bu ilahi bir yasa. Fakat bu ecelin arkasýnda býraktýðý vahþet ve yýkým her zaman bir kara leke olarak anýlacak. Ýyi insanlarýn holokostla ve diaspora ile Yahudilerin uðradýðý zulme karþý hissettiklerini de silecek. Bütün Yahudilere kötülük býrakacak geriye. Filistinliler ise Siyonizm belasýna karþý toptan yok olma pahasýna verdikleri direniþle anýlacak.
Bütün mesele budur! Tarihte Siyonistlerin yaptýklarýný seyredenler olarak mý anýlacaðýz, yoksa dur diyenler olarak mý? Ýnsan olanlar, ehli vicdan olanlar dur diye anýlacaklar. Onlar Filistinlilere yardým ediyorlar, boykot ediyorlar, direniyorlar, Siyonizm yalanlarýný dünyaya ifþa ediyor, iþbirlikçi egemenlerin yüzlerine haykýrýyorlar.
