Ulusal Bayram ve Genel Tatillerde bir çalýþma karþýlýðý olmaksýzýn iþçinin ücreti tam olarak ödenir.
Ancak bazý iþyerlerinde ve mesleklerde Ulusal Bayram ve Genel Tatillerde çalýþýlabilmektedir.
2429 sayýlý Ulusal Bayram ve Genel Tatiller Hakkýnda Kanunun 2. maddesinde resmi ve dini bayram günleriyle yýlbaþý günü, 1 Mayýs günü ve 15 Temmuz gününün genel tatil günleri olduðu hüküm altýna alýnmýþtýr.
Buna göre genel tatil günleri, 1 Ocak, 23 Nisan, 1 Mayýs, 19 Mayýs, 15 Temmuz ve 30 Aðustos günleri ile Arife günü saat 13.00'da baþlanan üç buçuk günlük Ramazan Bayramý ve Arife günü saat 13.00'de baþlayan dört buçuk günlük Kurban Bayramý günlerinden oluþur.
Ulusal bayram günü ise, 28 Ekim saat 13.00'ten itibaren baþlayan 29 Ekim günü de devam eden bir buçuk gündür.
4857 sayýlý Ýþ Kanunu'nun 47. maddesine göre "Bu Kanun kapsamýna giren iþyerlerinde çalýþan iþçilere, kanunlarda ulusal bayram ve genel tatil günü olarak kabul edilen günlerde çalýþmazlarsa, bir iþ karþýlýðý olmaksýzýn o günün ücretleri tam olarak, tatil yapmayarak çalýþýrlarsa ayrýca çalýþýlan her gün için bir günlük ücreti ödenir. Yüzde usulünün uygulandýðý iþyerlerinde iþçilerin ulusal bayram ve genel tatil ücretleri iþverence iþçiye ödenir."
Buna göre, iþçinin iþçi 2429 sayýlý Ulusal Bayram ve Genel Tatiller Hakkýnda Kanun ile sayýlan günlerde çalýþmadan bir günlük ücretine hak eder. Ancak iþçi bu günlerde çalýþýrsa bir günlük daha ücrete hak edecektir.
Bununla beraber, 4857 sayýlý Ýþ Kanunu'nun 44. maddesinde "Ulusal bayram ve genel tatil günlerinde iþyerlerinde çalýþýlýp çalýþýlmayacaðý toplu iþ sözleþmesi veya iþ sözleþmeleri ile kararlaþtýrýlýr. Sözleþmelerde hüküm bulunmamasý halinde söz konusu günlerde çalýþýlmasý için iþçinin onayý gereklidir. Bu günlere ait ücretler 47'nci maddeye göre ödenir." denilmektedir.
Dolayýsýyla, iþçinin ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalýþýp çalýþmayacaðý toplu iþ sözleþmesi veya iþ sözleþmesiyle kararlaþtýrabilir. Bu tür bir sözleþme hükmü bulunmamasý halinde iþçinin bu günlerde çalýþtýrýlmasý için onayýnýn alýnmasý gerekmektedir.
Ulusal bayram ve genel tatil ile ilgili Ýþ Kanunu'nda açýk hükümler bulunmasýnýn yaný sýra, söz konusu durum Yargýtay kararlarýnda da hüküm altýna alýnmýþtýr.
Ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalýþma karþýlýðý olmaksýzýn bir gündelik ücret ödenir. Bu günlerde iþçi çalýþmýþsa ayrýca her gün bir gündelik ücreti ödenir. Buna göre anýlan günlerde çalýþan iþçinin gündelik ücretinin toplam iki kat olarak ödenmesi gerekir (Yargýtay 9.HD. 26.11.2020 gün, 2016/32976 E, 2020/16980 K.).
Bayram ve genel tatillerde çalýþýldýðýnýn ispatý iþçiye aittir. Buna karþýlýk olarak bayram ve genel tatiller için hak kazanýlan zamlý ücreti ödediðini iþveren kanýtlamak durumundadýr. Yargýtay'ýn bir kararýnda iþçinin bayram ve genel tatillerde çalýþmasýna raðmen ücretinin ödenmeyeceðine dair iþ sözleþmesi hükmünün geçersiz olduðu açýklanmýþtýr (Yargýtay 9. HD 28.6.2004 2004/13063 E, 2004/15981 K.).
Bayram ve genel tatil ücretleri de ait olduðu dönem ücreti üzerinden hesaplanýr (Yargýtay 22. HD. 20.03.2017 gün 2017/7582 E. 2017/5626 K.). Maktu aylýklý iþçilerin bir günlük ücreti, aylýk ücretin otuzda biridir.
Yargýtay'ýn ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalýþmalar ile ilgili iþçinin ulusal bayram ve genel tatil günlerinde 1 saat bile çalýþsa bir tam günlük ücrete hak kazanacaðý yönünde ilke kararlarý da bulunmaktadýr:
Ulusal bayram ve genel tatil günü olarak kabul edilen günlerde çalýþma karþýlýðý olmaksýzýn o günün ücretinin ödenir. Tatil yapýlmayarak çalýþýldýðýnda ise, ayrýca çalýþýlan her gün için bir günlük ücreti ödenir (Yargýtay 9.HD. 26.11.2020 gün, 2016/32976 E, 2020/16980 K.).
