Sovyetler’den Rusya Federasyonuna uzanan emperyal hesaplar. Hatta belki Çarlýk döneminden Sovyetler’e, oradan Rusya’ya uzanan... Sýcak denizlere inme stratejisi hiç bitmedi. Diðer dünya güçlerinin irade zaafý geçirdiði her durumda bir hamle yapýp zemin kazanmaya çalýþtýlar.
Çekoslovakya iþgali, Çek yönetimine raðmen, bir komünist enternasyonal hakký gibi meþrulaþtýrýlmýþtý.
Afganistan’a yönelik Sovyet iþgali ise Babrak Karmal isimli sözümona yerli bir güdümlü komünistin daveti sonucu gerçekleþmiþti.
1979’dan 2015’e gelmiþiz ve Rusya bugün Esed’in daveti ile Suriye’de askeri operasyon yapýyor.
Amerika ve Avrupa mý?
Neredeyse “Onlar ne ki?” diye soracak dünya. Onlarýn dünya dengesinde bir kýymet-i harbiyeleri var mý? Ukrayna’da nerede idiler, Kýrým’da nerede? Aslýnda 2’inci Dünya Savaþý sonrasýnda Doðu Avrupa’yý Sovyetler’e peþkeþ çekerken de bir garip pazarlýðýn tarafý olmuþlardý.
Suriye’de “Mýsýr’dan, Tunus’tan sonra oraya da Ýslamcý kadrolar gelir” yaklaþýmý, Amerika’nýn stratejik aklýný da dümura uðrattý, Avrupa’nýnkini de.
Arap Baharý’nýn islamcý kadrolarý iktidara getirmesinden rahatsýz oldular.
Erdoðan ve Ak Parti’nin bu sürece ilham vermesinden rahatsýz oldular.
Erdoðan ve Ak Parti’nin bölgeye ve küresel politikalara iliþkin sorgulamalarýndan rahatsýz oldular.
Bu sebeple önce Esed’in gitmesinden yana iken, sonra cinayetlerine göz yumdular.
Sonra ÝÞID veya DEAÞ diye bir heyula çýktý ve Amerika’nýn bütün önceliði DEAÞ’la mücadeleye yöneldi.
Öyle ki DEAÞ’la mücadele için Amerika açýsýndan Esed’le iþbirliði alanlarý bile oluþtu.
Bu arada Rusya, yine “DEAÞ’la mücadele” ortak cephesinde Amerikan stratejik aklý ile paralellik saðladý.
Sonunda süreç geldi, Esed’in daveti ile Rusya’nýn, Suriye’de bazý hedefleri bombalamasý ile sonuçlandý.
Olay dünyaya, “Rusya Suriye’de hava operasyonu ile DEAÞ hedeflerini vurdu” diye pazarlandý.
Bu pazarlamanýn hazýr müþterileri olduðu biliniyordu. Sözümona “Ýslamcý terör” karþýsýnda ABD’den Avrupa’ya, Rusya’ya hatta Çin’e uzanan bir ortak cephe oluþmuþtu. Rusya bu gerekçe ile Çeçenleri vurduðunda Amerika’dan meþruiyyet onayý görüyordu, Çin Doðu Türkistanlýlarý vurduðunda... Hatta Amerika’da, Avrupa’da, esmer renkli insanlara yönelik polis müdahaleleri de basbayaðý bu sebeple normal karþýlanýyordu.
Rus hava operasyonu sonrasýnda Amerika, “Yahu bu sizin vurduðunuz yerler DEAÞ mevzileri deðil, Esed muhalifi mevzileri vurmuþ olmayasanýz” diye utangaç bir tepki gösterdi.
Bu cýlýz tepki, “Sizin ne yaptýðýnýzý biliyoruz ama, bunda çok da mahzur görmüyoruz” anlamýna gelmekteydi.
ABD Dýþiþleri Bakaný, Obama ile Putin görüþmesinde Esed’den sonra Suriye’de “laik bir yönetim kurulmasý”nda anlaþýldýðýný açýklamýþtý.
Yani Ýslami hüviyeti hala öne çýkan Özgür Suriye Cephesi’nden memnun olmamakta Rusya ile Amerika arasýnda çok bir fark görünmüyordu.
Belki de Amerika, o yüzden Suriye’de silahlý laik Kürt hareketine yatýrým yapmayý tercih ediyordu.
Büyük kuþku þuydu:
Acaba Amerika, Rusya’nýn stratejik hamleleri karþýsýnda silik tepkiler verecek ölçüde bir irade felci mi yaþýyordu, yoksa DAEÞ karambolü altýnda bütün Ýslami oluþumlarý bitirmek gibi pis bir iþin Ruslar’ýn eliyle gerçekleþmesini mi tercih ediyordu?
Ne garip, Amerika PYD’nin desteklenmesinden en küçük bir taviz vermiyor, ama mesela Esed muhalifi güçlerin Ruslar tarafýndan bombalanmasý karþýsýnda silik tepkilerle yetiniyor. Ne dersiniz, Ruslar PYD bölgelerini bombalamýþ olsaydý Amerika’nýn tepkisi yine böyle cýlýz mý kalýrdý?
Bölgemizde þeytani hesaplar sahneleniyor. Bunlarýn içinden öncelikle Türkiye’nin güvenliðini çekip kurtarmak, Ýslam dünyasý için de en az zararlý sonucun doðmasý için çaba sarf etmek bugünün vacibi haline gelmiþtir.
