Bu hafta size iki konudan bahsedeceðim. Birincisi oðlumla yaþadýðým ve tüm ebeveynleri ilgilendiren çocuða güvenme, ona bunu hissettirme meselesi. Ýkincisi ise çocuklara daha fazla sebze yedirmenin yöntemi...
Birkaç tiþört almak için gittiðimiz alýþveriþ merkezinde karnýmýz da acýktýðý için bir þeyler yedik. Tam kalkacaðýz Elvan ile Kerem tuvalete gitmek istedi. Ben etrafýma bakýnýp tuvalet nerede diye aranýrken Kerem “Ben yerini biliyorum” dedi. Takýldýk peþine. Bu arada benim gözüm de tabelalarda. Sonra yere dökülen kolayý silmek için oraya gelen bir temizlik görevlisine tuvaletlerin nerede olduðunu sordum. O sýrada önüm sýra giden Kerem’in ilerdiði yönü gösterip “Falanca maðazanýn yanýnda” dedi. Kerem beni bekledi, yüzüme uzun uzun baktý ve “Anne biliyor musun, bazen bana güvenip güvenmediðine emin olamýyorum?” dedi.
Bu sefer uzun uzun bakma sýrasý bana geldi. O, devam etti “Ben sana tuvaletin yerini bildiðimi söylerken sen baþkalarýna sorma ihtiyacý hissediyorsun. Anlamýyorum!” E, açýkçasý ben de anlamýyorum. Hele de gerçek yüzüme bu kadar net bir þekilde çarpýlýnca. Sonra kendimi toparlayýp “Oðlum, güvenmediðim sen deðilsin. Galiba kendime güvenemedim!” dedim. Sonra, büyüme döneminde sýkça iþittiðim “Biz sana güveniyoruz da çevreye güvenemiyoruz!” sözleri geldi. Kendime hazýrladýðým 'Bunlarý yapma listesi'nin baþýnda yer alan bu sözü söylememe ramak mý kalacaktý ileride? Durdum þöyle bir... Aslýnda Kerem’in beni sözleriyle elimden tutup getirdiði 'noktalar' sýklaþýyor þu aralar. Geçenlerde yaptýðý çok basit bir þey için “Teþekkür ederim” demiþtim aklým baþka bir yerdeyken. “Bu kadar basit bir þey için neden teþekkür ettiðini anlayamýyorum!” dedi sakin sakin. Sonra da iþine devam etti. Çocukluðun olaylarý 'basitçe, sade ve net' görmemizi saðlayan gözlüklerini ne zaman çýkardýðýmýzý bilmiyorum ama ben çocuklarým sayesinde onlarý sýk sýk yeniden taktýðým için çok mutluyum. Umuyorum ki bir uyarýya gerek kalmadan da o gözlüklerle bakabileceðim etrafa. Bundan en çok mutlu olan elbette çocuklar olacak yine.
ONLARLA MUTFAÐA GÝRÝN
Þimdi gelelim buradan beslenme konusuna... Çocuklarýn anne babalarýyla kurduklarý iliþkide onlarý yakýndan gözlemleyip birlikte vakit geçirmeleri tüm davranýþlarýný ve tercihlerin etkiliyor. Merkezi Lozan’da bulunan Nestlé Araþtýrma Merkezi’ndeki bilim insanlarýnýn, çocuklarýn beslenme alýþkanlýklarý üzerine yaptýðý araþtýrma da iþin yemek kýsmýna dair çarpýcý veriler içeriyor. Buna göre ebeveynleriyle birlikte yemek hazýrlama sürecine dahil olan çocuklar, daha yüksek oranda sebze tüketiyormuþ. 47 ebeveynin katýldýðý araþtýrmada, ebeveynlerden 6-10 yaþ aralýðýndaki çocuklarýyla birlikte tavuk pane, salata, karnabahar ve makarna dahil çeþitli malzemelerden yemek hazýrlamasý istenmiþ. Deneye katýlan çocuklarýn yarýsý hem salata malzemelerini birleþtirmiþ hem de ebeveynlerinin tavuk parçalarýný kaplamasýna yardýmcý olmuþ. Diðer yarýsý ise anne ve babalarý yemek hazýrlarken ayrý bir yerde oyun oynamýþ.
Ebeveynleriyle birlikte yemek yapan çocuklar neredeyse yüzde 76’sý daha fazla salata ile yüzde 27 oranýnda daha fazla tavuk tüketmiþ. Ortalama sonuçlara göre yemek piþirmeye eþlik eden çocuklarýn etmeyen çocuklara göre yüzde 25 oranýnda daha fazla kalori aldýðý belirlenmiþ. Araþtýrmaya katýlan beslenme uzmanlarý, ebeveynler ve çocuklarýn birlikte yemek yapmasýnýn sadece gýda alýmý üzerindeki olumlu etkilerinden deðil, ayný zamanda ebeveynler ve çocuklarýn birlikte iyi vakit geçirmesinden dolayý da faydalý olabileceðini belirtiyor. Uzmanlar, çocuklarýn, aile için yemek yaptýklarýnda kendilerini daha baðýmsýz ve gururlu hissettiklerini ifade ediyor.
