Bir þâir için kendini gülünç etmenin en kestirme ve en garantili yollarýndan biri, hattâ birincisi aþk þiirleri yazmakdýr.
Nerden biliyorsun diyecek olursanýz tecrübe konuþuyor!
Gülünç olmaksýzýn aþk þiiri yazmak ancak nâdiren ve fevkalâde usta þâirlerin baþarabileceði bir iþdir.
Üstelik o fevkalâde usta þâirlerin yazdýklarý bütün aþk þiirleri de fevkalâde güzel deðildir.
Nerden biliyorsun diyecek olursanýz yine tecrübe konuþuyor.
Buradan þöyle bir netîce çýkarabiliriz:
Demek ki benim kâbýmdaki dâhîler dahî ara sýra þâheser statüsüne girmeyen eserler ortaya koyabiliyorlarmýþ.
O yüzden hâlâ gece geç vakit kapým çalýnsa betim benzim sararýr, acabâ infâza mý geldiler diye!!!
Evet, gençlik yýllarýmda ben de birkaç aþk þiiri yazmak ihtiyatsýzlýðýnda bulunmuþdum.
Tabii bugünki aklým olsaydý deðil yazmak aklýmýn ucundan bile geçirmezdim.
Oturup adam gibi felsefî mekaaleler filan yazmak dururken bu yola neden sapdýðýmý çoktandýr anlamakda zorluk çekiyorum. Gençlik iþte...
Öte yandan bir kadýn, yâhut bir erkek için aþk þiiri yazmak muhâtaralý bir iþdir ama aþk, diyelim ki bir þehre yönelik olursa mesele deðiþebilir. Çünki o takdirde algýlar ve kýstaslar deðiþir.
Meselâ þu þiiri bir kere bir kadýn için bir kere de bir þehir, meselâ Ýstanbul için yazýlmýþ olarak telâkkî edin ve öyle okuyun:
“Belki bir þey kayboldu yolda giderken.
Tebessüm ve teessür arasýndaki ýssýz bölge...
-No man’s land-
Biraz ayýþýðý biraz gölge...
Muhtemelen biraz geç yâhut erken...
Ola ki büyük cesâretdi mütebessimâne korkaklýðýmýz.
Çok eski hayatlardan rastgele bir gençlik anýmsar gibi
Dilin ucunda bir kar tânesiydi suçortaklýðýmýz.”
Vardýðýnýz sonucu isterseniz bana bildirebilirsiniz ama bildirmeseniz de olur. Hattâ belki daha iyi olur.
Þimdi bir de bir þehri vasfetmesi imkânsýz olan þu mýsrâlara bakalým:
“Biz ne aþklar yaþadýk anlatsam aklýnýz durur:
Yuvarlak, üstüvânevî, mahrûtî ve köþeli...
Bir tebessümünle, ey Yahudi Kýzý, loþ hýyâbanlara
-ki mezar taþlarýyla döþeli-
Mehtâbýn o varla yok arasý þavký vurur.
Sen susduðun zaman ihtimâl ki nehirler kurur.”
Bir daha þiir mi?
Allah yazdýysa bozsun!
Yine en iyisi sütun, hattâ sütun bile deðil, köþe yazarlýðý!
