Fenerbahçe, açýk ara þampiyonluðunu ilan ederken Akhisar karþýsýnda sergilemiþ olduðu futbolla þampiyonluðuna gölge düþürdü. Maçýn hemen baþýndaki dakikalarda Bruno’nun golü, Fenerbahçe savunmasýnda Kadlec’in pozisyon hatasýndan gerçekleþtiðini gördük. Hemen ardýndaki dakikalarda ise Kerim’le gelen golde Fener savunmasý uyku da mý acaba diye düþüncelere soktu beni. Atýlan 2 Akhisar golü de Fenerbahçe defansýnýn sað tarafýndan yapýlan kenar orta toplarýndan gerçekleþti. Adeta Akhisar’dan Giray’ýn Fener savunmasýnýn sað tarafýný yol-geçen hanýna çevirdi. Her iki golün baþlangýcýndaki orta toplarý golle birleþirken, Giray’ýn imzasýný gördük.
Ýlk yarý Fenerbahçe, hiç de þampiyona yakýþmayan bir futbol sergilerken, Akhisar takým olarak topu ayaða akýllý paslar, akýllý hücum giriþimleri sergilerken, ilk devre bu skorla sonuçlandý.
Ýkinci yarý Ersun Yanal, hiçbir varlýk gösteremeyen Alper Potuk’u Mehmet Topal ile Sow’un yerine de Gökhan Gönül’le baþlamýþ oldu. Mehmet Topuz’un direkten dönen topu belki þanssýzlýktý ama futbol adýna sadece bu görüntüye sýðýnmak yanlýþ olurdu. Mehmet Topal’ýn golü ise Fenerbahçe’ye teselli bile olmadý. Bruno ise kendisinin ikinci, takýmýnýn üçüncü golünü atarken Fenerbahçe de maça havlu atmýþ oldu.
Fenerbahçe takým olarak bu ligin þampiyonu olmuþ. Futbolcular stresten uzak kalmýþ, ortaya koyacaklarý futbolla zevk ve keyif almasý gerekirken, hiçbir varlýk gösteremediler. Webo’ya bakýyorum, Sow’a bakýyorum, Emenike’ye bakýyorum bu 3 futbolcu da geçmiþ maçlarda nerdeyse gol rekoru kýrarken bu maçta hiçbir varlýk gösteremediler. Hal böyle olunca, oyuna daha ciddi ve daha saðlýklý bakan Akhisar kendi evinde oyun disiplinine uyarak, kazanan oldu. Ben Fenerbahçe’yi izlerken, hem üzüldüm hem sýkýldým hem de Fenerbahçe þampiyon olmuþcasýna oynamadýðý için rahatsýz oldum.
Bu kadar kartlara yaslanýp maç yöneten hakem Ali Palabýyýk’ý da þaþkýnlýkla izledim.
Fener adýna ve þanýna yakýþmayan kötü futbol, Akhisar’ý da attýðý gollerle alkýþlamak istiyorum.
