Fenerbahçe’nin deplasmanda Antep karşısında kazanması beklenir olsa bile, bu kadar farklı kazanacağını kimse düşünemezdi. Antep oyuna o kadar hızlı ve çabuk başladı ki; daha maçın hemen başında Mustafa’nın gollük şutunu kaleci Mert kurtardı. Daha sonra Gökhan Gönül’ün pasıyla Emenike, fiziksel gücünü ve golcülüğünü göstererek, ilk Fenerbahçe golünü atan oldu. Ardından Sow ile kaçırılan bir Fenerbahçe pozisyonu vardı. Hemen ardından Emenike ile ikinci Fenerbahçe golü geldi.
Fenerbahçe takım olarak sakin, akıllı, deplasmanda nasıl oynanması gerekiyorsa, sahaya onu yansıttı.
Fenerbahçeli futbolcular şampiyonluğa o kadar konsantre olmuşlar ki; bu maçı bu skorla kazanmasını bildiler.
Ben bu maçta Meireles’i beğendim. Kaleci Mert’in, çok fazla top gelmemesine rağmen, Volkan Demirel’i aratmadığını söyleyebilirim. Bekir akıllı; Alves ona yakın futbol sergiledi. Kuyt iyi futbol sergilemedi gibi gözükse de, inanılmaz bir takım oyuncusu olarak sahada basmadık yer bırakmadı. Caner’i ise fazla hücumda göremedik. Belli ki, Ersun Yanal’ın istediği kontrollü futbol adına böyle bir görev üstlenmişti.
Emenike, inanılmaz derecede fiziksel gücünü kullanarak 2 gol attı dedik ya... Emre de oyunda kaldığı süre içinde agresif görüntüsünün dışına çıkmış, sakin futbolunu sergilerken, bir sakatlık nedeniyle ikinci yarının başında yerini Salih’e bıraktı. Maçın tamamına bakacak olursak; Sow hiç de iyi futbol sergilemeyen ama mükemmel bir golün sahibi olarak geçmiş maçtaki gözyaşlarını silen oldu.
Fenerbahçe, böylesine önemli bir deplasmandan farklı bir galibiyetle dönerek belki de şampiyonluğa bayrak açtı diyebiliriz.
Büyük takımlar böylesi maçlarda olağanüstü konsantre olurlar. İster deplasman, ister evinde oynasın, kazanma adına motivasyonu kucağına alarak kazanan olurlar. Nitekim Fenerbahçe, dün akşam Gaziantep deplasmanından 3 puanla dönerek, şampiyonluğa bir adım daha yaklaşan oldu.
