Sana git yaþa dedik öl mü dedik?

Bölük gibi filmler sinema eleþtirmenini zorda býrakan yapýmlardýr. Her þeyden önce bu karmaþýk ortamda vatanýný korumak için can vermeye razý çocuklarýn hikayesini anlatýyor. Böyle bir konuyu sinemasal olarak eleþtirmek gerçekten zor. Bir de film büyük eksikliklerle beraber beklenmedik baþarýlarý da içinde barýndýrýyorsa iþ iyice içinden çýkýlmaz oluyor. Bölük filmi yönetmeni Aytaç Aðýrlar’ýn 1996 yýlýnda yaptýðý kendi askerliðinden alýntýlarý içeriyor. 

DÝKKAT ÇEKEN ÜÇ KLÝÞE

Aðýrlar karþýlaþtýðý hikayeleri birleþtirmiþ ve bir grup gencin askere teslim olmalarýndan itibaren terhislerine kadar geçen zamaný sinemalaþtýrmýþ. Yani aslýnda diðer asker filmlerine göre farklý bir yol izlemiþ. Daha kiþisel, daha psikoloji bazlý bir hikaye konu etmiþ Aðýrlar. Filmin bazý bölümleri gerçekten çok baþarýlý ve duygusunu izleyiciye geçirebiliyor ama bazý yönleri ise inanýlmaz kliþelere boðulmuþ. Hem kliþe, hem komik kalmýþ. Mesela tanýmadýðý bir kadýndan telefon alan askerin, bölükte sürekli o kadýnla konuþup ona aþýk olmasý, kadýnýn ise kendini askere göstermeme inadý. Bu inadýn arkasýnda kadýnýn tekerlekli sandalyeye mahkum olduðunu görüyoruz, kliþe 1... Daha sonra sürekli ceza alýp askerliðinin uzamasýný isteyen bir erin hikayesi var. Bu er askerliði biter bitmez kan davasýndan vurulup öldürülüyor, kliþe 2... Þehit olan askerlerin televizyonda isimleri sayýlýrken spiker sevgilisinin de öldürüldüðünü yayýn esnasýnda anlýyor, kliþe 3... Yani bütün bunlar aslýnda yönetmenin becerisinin kýsýtlý olmasý sebebiyle bu kadar eklenti kalýyor senaryo içinde. Gelelim filmin iyi olan kýsmýna. Filmin ilk sahnelerinden itibaren bir bölüðün yaþamý, erlerin usta birliklerine teslim olma anlarý inanýlmaz bir gerçeklik ile verilmiþ. Üstelik yönetmen Aytaç Aðýrlar kendi siyasi görüþünü ve hayat algýsýný da filme iþleyebilmiþ. Þu bunu söyler bu buna itiraz eder dememiþ. Bu da bence bir yönetmen için çok önemli bir doðru. Yanlýþlarýný bile cesaretle yapan insanýn önü açýktýr. Filmi seyrederken bir þeyi daha anlýyoruz. Yönetmen aslýnda yaþadýðý ve gözlemlediði þeyleri sinemalaþtýrýrken çizgisini yükseltiyor. Ýþ çatýþma sahnelerine, kahramanca þehit olmalara gelince ne yazýk ki film öðrenci bitirme iþlerine dönüyor. Filmin ana öyküsünde yer alan yetimhanede büyümüþ Murat’ýn askerliði ve þehit olmasý yönetmenin dikkatle çalýþtýðý bölüm. Özellikle þehit olan Murat’ýn insanlara býraktýðý bir mektup var ki dýþ ses olarak bu mektubun okunduðu sahne filmin zirve yaptýðý yer. Filmdeki gibi bu yazýnýn sonunu da o sözlerle tamamlýyorum: “Bu yazý bir komando er mektubudur ve siz bunu okuyorsanýz ölmüþüm demektir.