Beþiktaþ þampiyonluk yolunda önemli bir kaza geçirdi ama; iþin sevindirici tarafý, kaybedilen puanlar için felaket tellallýðý yapýlmamasýydý. Medya genel olarak, konuyu bir iþ kazasý çerçevesinde ele aldý ki, yüzde yüz doðru... Ama kafanýn yarýlmamasý için, þantiyede baret takmak gerekir. O eksik kaldý.
Ben de maç yazýmda, 2-2'lik skor için; "Hesap sorulmasý gerektiðine inanmýyorum" demiþtim. Aðýr eleþtirmedim. Çünkü, maç içinde yapýlmasý gerekenleri yapmaya çalýþan bir Beþiktaþ vardý. Sonucu kabullenmeyen, skorun üstesinden gelmek için var gücünü ortaya koyan bir takým gerçeðinden söz ediyoruz. Yani o kayýp 2 puan; oyuna/maça/hedefe saygýsýný ve ciddiyetini kaybetmiþ lakayt bir kadro görüntüsünün sonucu deðildi.
Fakat gene de, sorgulanmasý/irdelenmesi/sonuca baðlanmasý gereken noktalar da yok deðil... Mesela, Marcelo'nun sakatlanýp çýkmasýndan sonra; savunmanýn yaþadýðý kýrýlganlýk, biraz tuhaf kaçtý. Demek ki bu konuda tam bütünlük saðlanamamýþ. Kiþiye baðlý kalýnmýþ... Bu sorunun çözülmesi, savunma güvenliðinin daha çok ilkesel bir bütünlükle halledilmesi gerekiyor. Sadece Marcelo'nun çýkýþýyla derin sorunlar yaþamak, ciddi bir durumdur. Savunma kiþiye baðlý olmaktan kurtarýlmalýdýr.
***
Sosa'nýn gidiþinden sonra; Oðuzhan-Tolgay ikilisi, orta sahanýn orkestra þefliði konusunda da tam randýmana oturamadý. Özellikle Oðuzhan; geçmiþ- teki yeterlilik görüntüsünden uzaklaþan bir seyir içinde... Daha fazla sorumluluk istemeli/yüklenmeli/sergilemelidir. Bunlardan kaçýnýr gibi bir hali var.
Þu ana kadar sahip olduðu kariyerini yeterli düzeyde/önemde/kývamda görüp; "Olacaðým kadar oldum" tatmin duygusuyla, geliþimine karþý özenini kaybetmiþ durumda... Birileri ona, yeni hedef koordinatlarý vermeli.
Þenol Güneþ hoca bir ara, filozozof görünme içgüdüsüyle; felsefe parçalamaya gayret gösteriyordu. Bu uç tarafýný törpüledi, makul/mantýklý/mesafeli bir noktaya getirdi. Normalleþti...
Hatta maçlarý deðerlendiren konuþmalarý, hem gerçekçilik hem derinlik kazandý. Böyle kalsýn.
