Farkýnda mýsýnýz, pek çoðumuz sadece tüketiyoruz... Yiyecek, içecek, giysi, teknolojik aletler, dekorasyon eþyalarý, taký, toka aklýnýza gelen her þeyi sadece tüketiyoruz. Kullan at, yenisini al þeklinde bir döngünün içindeyiz. Etrafýmýzdaki bütün maðaza, AVM, süpermarketler hatta artýk günümüzde internet bile bu düzenin birer parçasý. Elimizdeki telefonlarla alýþveriþ yapabiliyor, aklýmýza gelen her þeyi satýn alabiliyoruz. O kadar kolay ki almak. Alýrken markasýna, fiyatýna, kalitesine, rengine, boyuna, aðýrlýðýna pek çok özelliðine bakýyoruz. Bakmadýðýmýz tek þey var o da alýnan ürünlerin atýk haline geldiðinde nasýl bertaraf edileceði. Atýklarý yok sayýyoruz. Tüketmek için alýyoruz, tüketip bir kenara býrakýyoruz, býrakýn nasýl bertaraf edileceðini, nereye býraktýðýmýzý bile önemsemiyoruz. Çöp kutusu, sokak ortasý, denizin içi, kaldýrým kenarý, otoyolun göbeði, çocuk parklarý, bahçeler, müzeler, vapurlar, otobüsler hiç fark etmiyor. Biz tüketmeyi önemsiyoruz sadece, geri boþ bizim için.
Çevrecilik lafla olmaz!
Lafta hepimiz çevreciyiz aslýnda. Çevrecilikten anladýðýmýz, doðayý, denizi, yeþili sevmek. Anaokulu çocuklarýna sürekli aþýlanan; doðayý sevin, yaþasýn çiçekler, böcekler tadýnda bir durum bizim çevreciliðimiz. Ýçimizde sonsuz bir sevgi var doðaya karþý. Ama onu korumak, kollamak adýna sýfýr emek, çaba ve bilinç geliþtirmiþ bir sevgi. Çevrenin ve çevreci olmanýn ne olduðundan habersiz, kulaktan dolma bir sevgi. Pek çok konuda olduðu gibi kulaktan dolma bilgi kýrýntýlarýyla yüklüyüz çevre konusunda da. Dünyadaki kýsýtlý kaynaklarý, optimum þekilde kullanýp limitlerini zorlamadan, ona taþýyamayacaðý yükler yüklemeden yaþamaktýr çevreci olmak, dünyanýn dengesinde etkisiz eleman olabilmek. Yükten kastým atýklar kuþkusuz. Aldýðýmýz her türlü malzeme belli bir zaman sonra elden çýkarýlýyor ve doðaya atýk olarak býrakýlmýþ oluyor. Dünya kimyasal yollarla üretilmiþ bu malzemeleri doðal döngüsü içinde yok etmeye çalýþýyor kuþkusuz fakat baþarý elde edemediði çok malzeme var. Aslýnda baþlangýç noktasýna gitmek lazým belki de. Baþlangýç noktasý üreticiler çünkü. Üretici, üretilen malzemelerin sonrasýný düþünüp, atýklarýn sorumluluðunu alýyor mu? Çoðu ürün için bu sorumluluðun alýnmadýðýný söyleyebilirim. Mesela cipsler. Birçok cips markasýnýn paketleri naylon türevi plastik içerikli ambalajlardan oluþuyor. Sebebiyse satýþý artýrmak için insan beyni üzerinde oynanan bir oyundan ibaret. Pek çoðumuz farkýnda olmasak da ses insan iþtahýný etkileyen ciddi bir unsur. O yüzden cipslerin paketlerinden çýkan sesler bizim zihnimize onlarýn daha taze ve iþtah açýcý olduðu sinyalini gönderiyor, bizde daha çok daha çok tüketiyoruz. Böylece içi hava dolu naylon türevi poþetler amacýna ulaþmýþ oluyor. O poþetlerin yüz yýllarca doðada atýk olarak kalmasýysa sadece benim gibi bir iki kiþi dýþýnda kimsenin umurunda deðil, üretenin de tüketip çöpünü fýrlatýp atanýn da.
Pet þiþe yasaðý
Sadece satýþý artýrmak için doðayý kirletmeyi göze almak... Para için yapýlabileceklerin sonsuzluðuna küçücük bir örnek sadece. Sadece cips de deðil tabii ki... Yiyecek ve içeceklerin birçoðunda durum ayný. Ambalajlarý geri dönüþtürülebilir olan ürünlerin atýklarý ne kadar hedefine ulaþýyor? Kaç kiþi pillerini, eski elektronik eþyalarýný, camlarý, pet þiþeler, teneke kutular, plastikleri toplayýp ayrýþtýrýyor ve doðru adreslere gönderme imkaný buluyor? ABD’nin Massachusetts eyaletinde bir litreden az pet þiþe üretimi yeni yýlla birlikte yasaklandý. Fosil yakýtlar konusunda salýmlarýndan taviz vermeyen ABD, fazla su tüketilmediðinden olsa gerek, üretilen su þiþelerinin sayýsýný azaltma eðilimine girmiþ durumda. Umarým bizde de böyle kampanyalar baþlar. En azýndan biz kendi evlerimizde atýklarý ayýrýp doðru adreslere bizzat kendimiz teslim edelim ya da üreticilerden bu hassasiyeti göstermelerini talep edelim. Gerçek anlamda bilinçli çevreci olalým, sevdiðimiz þey için emek harcayalým. Önceliðimiz maddi kazanç deðil, gerçekten dünyayý korumak olmalý.
Kýþýn rüzgar çok önemli. Çünkü rüzgar, sýcaklýðý 10-12 derece daha düþük
hissetmenize sebep olabilir.
