Aslýnda baþlýða þöyle yazmak istiyordum; son günlerde þehit düþen kahraman asker ve po-lislerimizi rahmetle anarken, bu devlet-millet-ümmet yolunda canýný hiçe sayarak fikir savaþý verenleri özellikle son dönemde aramýzdan ayrýlan Hasan Karakaya’yý da hatýrlayarak, rahmetle anmak istiyorum...
Evet arkasýndan gözyaþý dökecek kahramanlar yetiþtirdi bu topraklar ve onlar canýný verdiði için bizler bugün yaþýyoruz... Askerdi, polisti, savcýydý, gazeteciydi... VE ONLAR YERLEÞÝK DÜZEN’e karþý durduklarý için, bu topraklar adýna karþý durduklarý için BÝZLER bugün rahat nefes alabiliyoruz...
ONLAR ARKALARINDA BÝZE EMANET AÝLELER, ÇOCUKLAR BIRAKTILAR... KALANLARA HER ANLAMDA SAHÝP ÇIKMAK BÝZÝM GÖREVÝMÝZ... BUNU HEP BÝRLÝKTE YAPMAK, DAHA ÝYÝSÝNÝ NASIL YAPARIZI SORGULAMAK ZORUNDAYIZ...
Allah hepsinden razý olsun... Allah RAHMET EYLESÝN...
Bu noktada samimiyetle, özlemle, hasretle her zaman aklýma gelen Hasan Abi’den konuya devam etmek ve bir kere daha hatýrlamak, sizlerle paylaþmak istiyorum...
Sevgili dostlarým, daha önce de yazmýþtým; gazeteci olarak tanýþtým Hasan Abi ile... Tanýþtýðým, gördüðüm, yanýnda olabildiðim için çok þanslýymýþým... Önceden çok adýný duymuþ, yazýlarýný okumuþ, açýklamalarýný dinlemiþ ve “zor zamanlarýn yýkýlmazlarýndan” biri olduðunu öðrenmiþtim... Gerçekten zor günlerin adamýydý, davanýn direklerinden biriydi... Adam gibi adamdý HASAN ABÝ...
Hasan Abi ile ilk karþýlaþtýðýmýz andan itibaren sanki kanýmýz ýsýndý. O bana ne derse desin, abi olarak iyiliðimi istediðini bildiðim için, asla dokunmaz hatta “keþke Hasan Abi bana bir þeyler söylese” diye beklerdim... Espri yapar, çok güzel güler gerektiði zaman da “mesajý verirdi”...
Sevgili dostlar, hatta bir süre sonra “Hasan Abi ile gitmek” fikrine o kadar alýþtým ki; gazeteci olarak bir geziye çaðrýldýðýmda, Özel Kalem’den arayanlara sorardým “Hasan Abi geliyor mu” diye... Hatta itiraf edeyim; görevle gittiðimde bile Hasan Abi konuklar bölümünde listede ilk aradýðým isimdi...
Birçok yere gittik beraber, gördük, yorumladýk, þaþýrdýk, düþündük... Hasan Abi’den çok þey öðrendim...
Sayýn Cumhurbaþkanýmýzýn da dediði gibi “YOL ARKADAÞIYDI”...
Davanýn direklerinden biriydi... Yýkýlmadý, fikirleri, öðrettikleri, býraktýklarý DÝREK olmaya devam edecek...
Sevgili dostlar, Arkadaþtý, dosttu... Her þeyden önemlisi ADAM GÝBÝ ADAMDI HASAN KARAKAYA...
Bugün bu ülke, bu devlet, bu millet için çok iþkenceler gören, YERLEÞÝK DÜZEN’in sürekli küçük düþürmeye çalýþtýðý hatta yok etmeye azmettiði Hasan Karakaya’yý bir kere daha anmak istedim... Sen gittin ama davan bitmedi...
Allah Rahmet Eylesin...
Yerin dolmaz Hasan Abi’m, seni her zaman sevgiyle, rahmetle, minnetle ve özlemle hatýrlayacaðým...
SEVGÝLER...
