Bir þehit babasýnýn milletin adamýna, cumhurun reisine söylediði bu söz çok anlamlýdýr: “Sen bizi býrakýp kaçmadýn, Allah senden razý olsun!”
Lider dediðin cesur olur.
Lider dediðin milletiyle tek yürek olur.
Lider dediðin milletiyle güler, milletiyle aðlar.
Lider dediðin milletinin deðerlerini üstünde taþýr.
Lider dediðin milletinin ta kendisidir.
Gerektiðinde milletiyle birlikte vuruþur ve þehit olur.
Meydaný býrakýp gidene lider denmez.
Zor zamanlarda sýðýnacak delik arayanlar veya can derdine düþenler asla bu millete liderlik edemezler.
Millet zaten onlarý kendinden bilmez ve onlarý sevmez.
Millet kendinden bildiði ve kendisiyle özdeþleþtirdiði lideri için canýný esirgemez.
Bu milletin Recep Tayyip Erdoðan sevgisinin sýrrý burada iþte.
Korkaklar tarih yazamazlar.
Tarih yapamazlar.
Korkuyorsanýz siyaset yapmayacaksýnýz.
Can korkunuz varsa millete önderlik rolüne soyunmayacaksýnýz.
Milletin arslanlar gibi vuruþurken sen ýþýklarýný kapattýðýn bir mekana sýðýnýyor ve cep telefonlarýný kapatýyorsan, o zaman milletin karþýsýna çýkýp bir de “demokrasi kahramaný!” pozlarýna bürünmeyeceksin.
Ya milletin gibi cesur olacaksýn, ya o milletin karþýsýnda mütevazý olacaksýn!
Recep Tayyip Erdoðan darbe kalkýþmasý olduðunda milletinin baðrýna sýðýndý.
Milletinin baþýna geçti.
Milletiyle birlikte ölmeyi tercih etti.
Korkmadý.
Milleti de bir çaðrýsýyla kefenini giyip meydanlara koþtu.
Milletinin yüreðine sýðýnan Erdoðan’ý milleti yalnýz býrakmadý.
Onu darbeci çapulcularýn ve üniformalý teröristlerin þerrinden korudu.
Tayyip Erdoðan sevgisi, bireysel bir sevgi deðildir.
Erdoðan sevgisi, gücünü imandan alan bir sevgidir.
Erdoðan sevgisi, ülke sevgisidir.
Vatan ve bayrak sevgisidir.
Erdoðan millete ait bütün bu deðerlerin müþahhas ve mücessem bir remzi olduðu için bu kadar çok seviliyor.
Erdoðan o gece baþkalarý gibi saklansaydý, ortada görünmeseydi veya da þapkasýný alýp gitseydi ebediyyen bitmiþti.
Ama Erdoðan milletine koþtu büyük bir cesaretle.
Milletinin kendisini asla yalnýz býrakmayacaðýna inanarak milletinin baðrýna koþtu.
Ve milleti kendisini ölümüne sahiplendi.
Þimdi o þehitlerimizin ve gazilerimizin babalarýnýn bir tek derdi var: Aman Erdoðan’a bir þey olmasýn!
Erdoðan’a bir þey olursa her þeylerini kaybedeceklerini biliyorlar çünkü.
Erdoðan sevgisinin anlamý budur.
Buna “çýlgýnlýk” diyenler imandan neþet eden sevginin anlamýný bilmeyenlerdir.
Millet kendi liderini buldu.
O lider kendi milletine layýk bir lider.
Su artýk kendi mecrasýnda akýyor.
Erdoðan düþmanlýðýnýn asýl sebebi, Erdoðan’ýn þahsýndan kaynaklanmýyor, Erdoðan’ýn milletiyle beraber milletinin deðerleri doðrultusunda inþa etmeye çalýþtýðý güçlü Türkiye idealinden kaynaklanýyor.
Erdoðan Türkiye’deki lider boþluðunu doldurarak, Türkiye’yi kendi tarihsel geçmiþine/mirasýna yakýþýr bir biçimde yeniden güçlü bir biçimde tarih sahnesine çýkartmak istediði için cezalandýrýlmak isteniyor.
Dýþarýdaki düþmanlýðýn da, içerideki düþmanlýðýn da asýl sebebi bu.
Millet artýk bu gerçekliði görüyor.
Erdoðan düþmanlýðýnýn gerçekte millet ve ülke düþmanlýðý anlamýna geldiðini görüyor.
O yüzden Erdoðan sevgisi her geçen gün artýyor.
Yenikapý’daki milyonlarýn gösterisi sadece bir gövde gösterisi deðil bu asil millete yakýþýr mana ve ruh gösterisidir.
O bedenlerin içindeki o büyük manayý ve ruhu anlayanlar Erdoðan liderliðini de anlarlar.
Bu millet ve bu ülke kendi liderini bulduðu için ölümüne meydanlarda.
Erdoðan’ýn þahsýnda sahiplendikleri þey; kendi imanlarýdýr, kendi idealleridir, kendi vatanlarýdýr, kendi ülkeleridir, kendi ay yýldýzlý bayraklarýdýr, kendi onurlarýdýr.
Yenikapý’daki o büyük imanýn ve aþkýn karþýsýnda umarým bütün dünya saygýyla eðilir.
Ne mutlu ki bu aziz ve necip milletin bir ferdiyiz biz!
Bizi býrakmayan lideri biz býrakýr mýyýz hiç?
Biatsa biat, itaatsa itaat! Ölümüne arkandayýz senin ey büyük reis!
Liderimizle birlikte tek milletiz biz, tek yüreðiz biz!
