Ölüm haberini geç aldým.
O an ne mi hissettim?
Derin bir boþluk... Tarifsiz bir hüzün...
Ve koskocaman bir suskunluk...
Ýçime doðru ýlýk ýlýk akan gözyaþlarý...
Sen bir baþkaydýn Hasan Abi...
Benim için de bir baþkaydýn... Ýstanbul’a öðrencilik için geldiðimiz o yýllarda sen benim için bir baþkaydýn Hasan Abi...
Milli Gazete denildiðinde aklýmýza sen gelirdin... Bizim kahramanýmýzdýn sen... Gýptayla baktýðýmýz bir büyüðümüz... Bir yiðit kalemdin sen...
Genç yeteneklere hep önem verirdin... Onlara ön açardýn...
Sevgili kardeþim ve dostum Hüseyin Yorulmaz ile ilk Kültür ekini çýkarmama sen öncülük etmiþtin...
Elimizden tutmuþtun... Bir þans tanýmýþtýn...
Gazetenin içinde müstakil bir kültür ekiydi o... Hiç unutmam, o eki ilk elime aldýðýmda ne çok mutlu olduðumu... Sen nevi þahsýna münhasýr bir yiðit adamdýn Hasan Abi...
Sadece bir gazeteci olarak deðil, bir dava adamý olarak da bir baþkaydýn... Sarsýlmaz bir imanýn vardý... Herkesin yüz çevirdiði o en zor zamanlarda dava yükünü aslanlar gibi sýrtlanmýþ gidiyordun...
Zor yýllardý... Yokluk yýllarýydý... Ama sen dimdik bir kale gibi duruyordun...
Seni nasýl anlatsam bu hüzünlü yüreðimle bilmem... Kelimeler öylesine kifayetsiz kalýyor ki...
Güçlü bir imanýn, keskin bir kalemin ve yiðit bir yüreðin sahibiydin sen...
Hep olduðun gibi göründün, göründüðün gibi oldun... O keskin kaleminden ben de ilerleyen yaþýmda nasibimi fena halde aldým bir kezinde...
Ama sana hiç gücenmedim... Evlatlarým o yazýyý okuduðunda hüngür hüngür aðladýlar ama ben samimiyetinden dolayý sana hiç gücenmedim... Sana hiç düþmanlýk beslemedim...
Çünkü sen samimiyetin, hasbiliðin ve harbiliðin sembolüydün... Gerektiðinde özür dileyecek kadar da erdem sahibiydin... Sonraki zamanlarda özür dilediðinde gözümde bin kat daha yücelmiþtin...
Ama ben sana hiç gönül koymadým... Koyamadým...
O samimiyetin karþýsýnda hep saygýyla eðildim... Sen deðerlerini satýlýða çýkartan alçaklardan hiç olmadýn... Hep ön saflarda aslanlar gibi vuruþtun...
Baþkalarý laf ebeliði veya dolambaçlýðý yaparken sen elif gibi dosdoðru oldun ve dosdoðru söyledin... Belki kýrýcý oldun ama lafýný hiç esirgemedin...
Ýçinle dýþýn hep bir oldu Hasan Abi... Hiç kimsenin cesaret edemediði zamanlarda korkusuzca öne atýldýn...
Her babayiðidin harcý deðildi... Ey kalemi keskin, yüreði pek, imaný sarsýlmaz yiðit insan, þimdi arkandan paralelci alçaklarýn yazdýklarýný okuyunca sana saygým ve sevgim bin kat daha artýyor...
Yaþarken yüreklerine korku saldýðýn o ihanetçi alçaklar senin ölümüne seviniyorlar...
Bilmiyorlar ki sen ölmedin Hasan Abi...
Sen hep gönlümüzde yaþamaya devam edeceksin...
Senin býraktýðýn bayraðý taþýyacak nice Hasan Karakayalar çýkacak elbet....
Ama hiçbirisi senin yerini tutmayacak, biliyorum...
Çünkü sen farklýsýn... Çünkü sen kendine özgüsün...
Hiç kuþkusuz senin misyonunu sürdürecek binler çýkacak ama hiçbirisi sen olmayacak...
Ve sen hep gönlümüzde o eþsiz ve benzersiz özelliðinle yaþayacaksýn...
Seni yaþatmaya devam edeceðiz Hasan Abi...
O paralel alçaklara inat seni yaþamaya ve yaþatmaya devam edeceðiz Hasan Abi...
Nasýl da seviniyorlar o alçaklar...
“Tayyip Erdoðan’ýn arkasýnda yürüdü hep. Onun arkasýnda öldü” türünden o alçakça laflar onlarýn içine düþtükleri alçak çukurun göstergesi ve senin büyüklüðünün ifadesi...
Demek ki sen o ihanetçilerin yüreðine öyle bir korku saldýn ki bugün senin ölümünün arkasýndan bu tarz konuþma gereði duyuyorlar...
Hepimize bunu nasip etsin yüce Rabbim diyorum...
Tayyip Erdoðan ismi gibi tayyip bir yiðit adam...
Senin de benim de hepimizin de ideallerini paylaþtýðýmýz o kutlu davanýn lideri...
Belde-i Tayyip’te iken Hakkýn rahmetine doðru yürüdün, Tayyip liderinle beraberken...
Onlarýn hangi gavur beldelerinde hangi odaklara hizmet ettiklerini artýk herkes biliyor...
Sen ölürken ölümsüzleþtin, onlar yaþarken öldüler...
Sen arkanda þerefle yürüdüðün Tayyip gibilerle haþrolacaksýn, onlar da emirlerine girdikleri o þeytani odaklarýn temsilcileriyle...
Sen gönlümüzde yaþamaya devam edeceksin Hasan Abi...
Mekanýn cennet olsun...
Ailene ve yakýnlarýna sabr-ý cemil niyaz ediyorum...
Biz hakkýmýzý helal ediyoruz, sen de hakkýný helal et Hasan Abi...
