Seni epeydir ihmal ettim.
Yüzüne bakamadýðým anlarým çok oldu, biliyorum..
Yüreðimi ýsýttýðýn o günleri özlüyorum.
Epeydir yazamadým.
Kaç zamandýr okuyamadým seni.
Siyasetin dünyasý acýmasýz.
Kýyýcý.
Belirlenmiþ ve tayin edilmiþ bir dünyanýn kelimeleri gibi týpký.
Kitaptan hiç kopmadým.
Kitaplar hep baþucumda durdu.
Benimle her yeri dolaþtýlar.
Kitaplarla yeni dünyalara açýldým boyuna.
Gittiðim her yerde kitaplar hep yoldaþým oldu.
Durmaksýzýn okudum.
Vakit buldukça yazdým.
Bir tek seni ihmal ettim ey sol yaným!
Þimdi sana sýðýnmaya geliyorum.
Seni yazmadan önce okumaya.
Doyasýya okumaya...
Aþkla okumaya geliyorum...
Çölleþen yüreðimin dermaný sende biliyorum...
Seni hep çok sevdim.
Lakin en çok da seni ihmal ettim.
Hep en kýymetli vaktimi sana ayýrayým derken boyuna ihmal ettim.
Çünkü o vakitler nedense gelmedi bir türlü.
Hep erteledim.
Öteledim seni.
Þimdi vaktidir senin þefkatli kollarýna sýðýnmanýn...
Affedersin biliyorum.
Sevginle sarýp sarmalarsýn eminim.
Þimdi vakit yürek vaktidir.
Yüreklice davranma vaktidir bilirim.
O yüzden o zengin ve engin yüreðine sýðýnýyorum.
Yüreðinde merhametle ve sevgiyle göðermek için sana koþuyorum.
***
Edebiyatçýyým.
Yazarým.
Ömrüm kelimelerle geçti benim.
Boyuna okudum.
Biteviye yazdým.
Dergiler çýkardým anlý þanlý.
Kitaplar yazdým boylu boyunca.
Edebiyat hep en sevdiðim alan oldu.
Öykü, roman, deneme, günce...
Roman yazmayý çok istedim.
Henüz baþaramadým.
En çok da þiir yazmayý arzuladým.
Kendime sakladýðým þiirler yazdým.
Tek tük de olsa.
Dostlarýmla paylaþtýðým.
Ey þiir, seni en baþlarda Sakarya þiirini aþkla ve heyecanla okuduðum o ilk gençlik yýllarýmda keþfettim!
Ne var ki dünyayý kurtarmaya çýktýðýmýz o yýllarda ve sonrasýnda omuzladýðýmýz baþkaca yükler dolayýsýyla hep en sona býraktýðým oldun!
Zaman zaman dönüp okudum seni elbette.
Seni okuduðumda yüreðim gönendi.
Dilim zenginleþti.
Ufkum açýldý.
Sen benim sol yaným oldun!
Tekrar ihmal ettiðim o yýllardan sonra sana sýðýnmaya geliyorum.
Aþkla, usulca sana sarýlmaya geliyorum.
Siyasetin o acýmasýz ve kýyýcý kelimelerinin havada uçuþtuðu bir dönemde senin yüreðine sýðýnmaya geliyorum.
Biliyorum sensiz bir dünya yüreksiz bir beden gibidir.
Ýnsanlarýn sadece bedenleriyle birbirine tutunduðu bir dünyadan senin yüreðine sýðýnmaya geliyorum.
Yüreðimi yeniden kuþanmak için yüreklice kollarýna koþuyorum.
Varsýn diðer kelimelerle baþkalarý uðraþsýn.
Yüreðini bedenin iktidarý için kaybedenlerin kelimeleri ziyadesiyle boðucu çünkü.
Evet, þimdi yürek vaktidir diyorum!
