Birinci haber: ÖSYM, 2 milyon 265 bin 902 adayýn katýldýðý YGS sýnavýnda daðýtýlan silgi ve kalemtraþlarý Almanya'dan ithal etti.
Ýkinci haber: Darbe giriþimi sonrasý Almanya'nýn Türkiye’nin silah alýmýna yönelik talebini 11 kez reddettiði ortaya çýktý.
***
Yazýnýn bundan sonraki kýsmýnda yüzlerce, binlerce “Neden?” yazmayý düþünmedim deðil.
Neden kardeþim, neden?
Neden sürekli ayakkabýlarýmýzýn baðcýklarýný birbirine baðlýyoruz düþeceðimizi bile bile.
Neden hala farkýnda deðiliz içinde olduðumuz bu küresel dönüþümün, bu yeni “dünya savaþý” formatýnýn…
Mesele hangi ülkeyle aramýz bozulduysa o ülkenin markalarýnýn logolarýný alt alta yazýp da mahsuscuktan bir-iki gün boykot etmek deðil.
Neden gemideki delikleri kapatmak yerine sürekli küreklerle suyu denize geri atmaya çalýþýyoruz.
Daha bir silgiyi bile kendimiz üretmiyorsak, üretene destek olmuyorsak ve hala þu lanet olasýca “Aðbi Almanlar bi baþka yapýyo’ama” fikrinden çýkamýyorsak neden bir diðer tarafta kendi otomobilimizi, uçaðýmýzý yapmaktan söz ediyoruz?
Bu mesele devlet meselesi de deðil sadece ey Türk milleti, bunu sen yapacaksýn.
Sen daha Türkiye’de üretilebilen þeyleri bile Türk malýdýr diye destekleyip almýyorsun ki?
Ne diye yalandan boykota filan kalkýþýyorsun o zaman?
Düne kadar ürettiðin ürünün kalýbýný Çin’de yaptýrýp bir de övünüyorsun “Elin Çinlisi yarý fiyatýna yapýyor vallahi” diye.
Burada yapacaksýn, baþka çaren, baþka çaremiz yok.
Çin’deki yarý fiyatýna deðil yüzde onuna da yapsa burada yapacaksýn.
“Üretimi yurtdýþýna kaydýrdýk” diye övündüðün þeyin aslýnda utancýn olduðunu bil. Çocuklarýna belki daha çok para býrakacaksýn, tamam da tamamen baðýmlý, edilgen de bir ülke býrakacaksýn biliyorsun deðil mi?
Yapmayalým, etmeyelim. Hanýmlar, beyler, gençler…
Silgisini yurtdýþýndan alan, kalemtraþ üretemeyen bir ülke “Uçak yapacaðým, tank yapacaðým, uzaya gideceðim” diyemez.
Uzaya gidecek, uçak yapacak, tank üretecek ülke de en küçük, en basit þeyleri sýrf üç kuruþ daha ucuza gelsin diye ithal edemez.
Tam tersine, uyanýk olmalý, milli ekonomik seferberliði her birimiz kendinde baþlatmalýyýz.
- Çok gerekmeyen, gerçekten ihtiyacýmýz olmayan ürünü almayacaðýz. Yerli de olsa almamalýyýz ama hele de ithal ürün ise bilinçli, aklý baþýnda bir þekilde HAYIR diyeceðiz.
- Alacaðýmýz ürünün Türkiye’de de üretilebilen, üretilen, Türk markasý alternatifi varsa onu alacaðýz. Üç kuruþ pahalý da olsa, az buçuk daha az kaliteli de olsa. Alacaðýz abi, baþka çaremiz yok.
- Parasý cebimizden çýkmýyor olsa da ülke kaynaklarýný harcamayacaðýz, harcatmayacaðýz. Otelde kaldýðýmýzda mesela, suyu öyle küvetler dolusu kullanmayacaðýz. Þirket arabasý diye, benzini bizden gitmiyor diye hor kullanmayacaðýz. Bizden çýkmayan her bir hor kullaným, çocuklarýmýzdan çýkacak. Unutmayacaðýz.
Bütün dünyada millileþme akýmý varken nedir bu bizdeki küreselcilik oyunu? Bütün milletler milliyetçileþirken nedir bu bizim Türkiye’yi beðenmemezliðimiz, “Ben dünya vatandaþýyým aðbi” diye Vayt Çaklýt Moka höpürdetmemiz?
Beyler, bayanlar, ya kendimize geleceðiz, ya kendimizi tümüyle kaybedeceðiz.
Uyanalým.
