Sinema ve Din sempozyum kitabı

Marmara Üniv. İlahiyat Fakültesi’nden Yard. Doç. Dr. Bilal Yorulmaz’ın Univ. of Nebraska, Omaha’da din ve sinema konusundaki eğitimi sırasında hocası William L. Blizek’le fikir alışverişinden sonra, 2014’te Omaha’da düzenlenen Uluslararası Sinema ve Din Konferansı’nın bir diğerinin Istanbul’da düzenlenmesi planlanmış ve Mayıs 2015’te bir sempozyum yapılmıştı. Bu iki üniversite ve Ensar Vakfı Değerler Eğitimi Merkezi ve Journal of Religionand Film işbirliğiyle düzenlenen sempozyuma, 29 ülkeden 370 civarında tebliğ başvurusu yapılmış, bunlardan 64’ünün sunumu gerçekleştirilmişti. İşte bu sunulan tebliğlerin kitaplaştırılması Ensar Neşriyat tarafından hayata geçirildi ve Sinema ve Din başlığı altında iki ekle beraber 1236 sayfalık bir hacimle Aralık ayında okuyucunun ilgisine sunuldu.

Türkçe ve İngilizce olarak on bölüm halinde neşredilen tebliğlerin bölüm başlıklarına göre ayrılışları şöyle: Din ve Değerler Eğitimi Perspektifinden

Bölümlerde yer alan tebliğlerin başlıklarına bir göz atacak olursak ilk bölümde örneğin, Animasyon Filmlerin Değerler Bağlamında İncelenmesi, Din Dersi Öğretmenlerinin Bir Öğretim Materyali Olarak Filmlerden Yararlanma Durumu, Sinemanın Tanrı Algısı ve Dini Bilgilerin Gelişimine Etkileri ve Değerler Eğitiminde Sinematerapininİmkanı ve Gücü gibi başlıklar görüyoruz. İkinci bölümde, Hristiyan İnkültürasyon Aracı Olarak Sinema, Miyazaki Sinemasında Şintoizm Göstergelerinin Sunumu, Sinemanın İslamileştirilmesi mi, İslamın ‘Kiç’leştirilmesi mi? ve Neopagan Dönemde Düşünce ve Sinema; üçüncü bölümde, Başlangıcından Bugüne Azerbaycan Sinemasında Din Olgusunun İşleniş Biçimi, Magrib Sinemasında Ahlak Sorunu, Kolonyal İlişkinin Bakiyesi ve Post-kolonyal İkircikli Tutum: Osman Sembene’nin Film Dili ve İslam Dili ve Mısır Sinemasında Dini Filmler konuları karşımıza çıkıyor.

Dördüncü bölümde, Politikadan Poetikaya Türk Sinemasında Din, Türk Sineması ‘Alan’ında Dinin Kullanımına İlişkin (Seküler) Habitus Tavırlar, Yeşilçam Dönemi Türk Sinemasında İslami Ögelerin Sansürü ve Derviş Zaim Filmleri Üzerinden Sinemada İslam Kitap Sanatlarının Yansıması; beşinci bölümde, Kertenkele’nin Serencamı: Bir Film Üç Algı, Yeşilçam Sinemasında Kötü ‘Dindar’ Adam Stereotipi ve Halit Refiğ’inVurun Kahpeye Filmi Örneği ve Sanatın Kıyısında Dinsellik: Sinemada Dinsel Gündelik Hayat Tasvirleri; altıncı bölümde, Fıkhi Açıdan Peygamberlerin, Hz. Muhammed (s.a.v.)’in, Peygamber Yakınlarının ve Sahabilerin Sinemada Temsil Edilmesi Sorunu, Kur’an Kıssaları ve Sinema ve Hadislerin İnşa Ettiği Kültür/Medeniyetve Sinema başlıkları görülüyor. Yedinci bölümde, Sinemada Tanrı Söylemi, Snowpiercer Filmi Örneğinde Sinemada Alt Metin Olarak Sunulan Dini Mesajlar, Türk Sinemasında Dini İçerikli Yapıtların Genel Yapısı ve Bu Yapıyı Varoluşçu Çizgiye Yükseltmenin Gereği Üzerine, Bir Kelam Konusu Olarak Kaderin Sinema Filmlerinde Ele

Alınışı; sekizinci bölümde, Kuzuların Sessizliği Filmi Çerçevesinden Muhyiddin Arabi Düşüncesinde ve Batı Geleneğinde İnsan Meselesi, Düşünsel Yoğunlaşma Aracı Olarak Durağan Çekimin Tefekkür Sinemasındaki Önemi ve Yusuf Üçlemesi Örneği, Bir İbadet Biçimi Olarak Sinema: Tarkovski

Örneği işleniyor.

Dokuzuncu ve onuncu bölümlerde ise, TheQur’anic Image in IranianCinema, AllegoryandAmbiguity in theFilms of MajidMajidi: A Theodicy of Meaning, ReligiousandNational Identity in My Name is Khan, HinduismandItsOthersin BollywoodFilms of the 2000s;Films, Values, Absolutes: WhyTheologicalReadings of FilmsareMorallyandPoliticallyEssential, Time andRedeemer: Time as an Object of Cinema in a Metaphysical Age, DifferentImages of God: Theological-Aesthetical Evaluation of FilmsbyAndreyZvyagintsevandPavelLungin ve Religion, Film and Post-modernism: TheMatrix, a Case Study yer alıyor.