Sivasspor; “Ensesine vur, aðzýndan lokmasýný al” türündeki teslimiyetçi bir takým gibi deðildi... Direndi ve diklendi. Beþiktaþ’ýn canýný sýktý.
Konuk takýmýn, atak koordinatlarýný alt-üst eden müdahaleleri; siyah-beyazlýlarý sisteminden uzaklaþktýrdý. Kafasý karýþan Beþiktaþ; yarý sahasýndan çýkmadan ö nce, kendi aralarýnda paralel paslar yaparak ilerlemeyi yoðunlaþtýrdý ve bu arada çare bulmak için düþünmeyi seçti ama, zaman kayýplarýna uðradý. Sivas, bundan yararlanýp, savunma siperlerini daha da tahkim etti. Evsahibinin iþi zorlaþtý.
***
Ligin baþlamasýndan beri, ne ilkonbire ne de sonradan oyuna giremeyen Güven; neden bunca zaman beklenildiðini sorgulatan, uçarak þýk bir kafa golü attý.
Gol güzeldi ama, sevinci uzun sürmedi. Neredeyse sýfýr noktasýndan þandel ve yavaþ hýzla gelen topu, biri çizgide iki Beþiktaþlý uzaklaþtýramadý.
Aslýnda Güven’in attýðý golde de, Babel’in pozisyonla ilgisi olmayan ve pasif ofsayt sayýlacak konumu vardý. Ama sonradan topa müdahale etmek için aktif duruma da geçmiþti. Ancak hakeme göre bunlar normaldi. Ayný golü kýrmýzý-beyazlýlar atsaydý, gene geçerli sayar mýydý?
***
Sivasspor kuru gürültüye pabuç býrakacak takým deðildi... Kendi hakkýný kendi alacak güçteydi. Ýkinci golünü de attý.
O andan itibaren, Beþiktaþ çýlgýna dönmüþ gibi yüklenmeye baþladý. Gözleri karartan hýz ve hýrs; ataklarý telaþ ve paniðe teslim etti. Oluþan yoðun ama savruk baský, “Kontrolsüz güç, güç deðildir” TV reklamýný hatýrlattý. Sonuç gelmeyince gerildiler. Maç çorbaya döndü... Mücadelesi için Sivas’ý kutlamak gerekir. Beþiktaþ’ýn canýna okudular.
