Yýllardýr oynanan oyun bir kez daha sahnede. Yazýn gelmesiyle birlikte tabiatýn en narin canlýlarýndan olan sivrisineklere karþý bir linç kampanyasý yürütülüyor. Sivrisinekler aþaðýlanýyor, sivrisinekler horlanýyor, sivrisinekler her türlü terliðe maruz kalýyor. Ayýptýr.
Ne zararýný gördünüz bu hayvancaðýzlarýn çok merak ediyorum. Suçlarý kan emmek mi? Peki sivrisinekler zevkine mi kan emiyor? “Ýlerde bildiðim çok güzel bir insan var, birer gram kan emer miyiz?” mi diyorlar birbirlerine? Yaþamak için besleniyorlar yahu, olay bu!
ASLINDA EN SADIK HAYVANLARDIR
Senin o mamalarla beslediðin hýmbýl köpeðin tenis topunu getirince havalara uçuyorsun, kaybolup seni bulduðunda sadakatini yere göðe sýðdýramýyorsun. Öte yandan sivrisinek dediðimiz hayvan defalarca kovmana raðmen gene gelmiyor mu suratýna suratýna. Sen uyurken bile baþýnda beklemiyor mu? Tamam arada ufak ýsýrýklar alýyor belki ama sana zararý yok ki. 70 kiloluk bir insanýn vücudunda beþ litre kan var, iki gram eksildi diye mi bu tantana? Bu nasýl bir cimriliktir, gözün doysun.
Ama köpekler sadýkmýþ! Dünyada köpek mamalarýna her yýl milyarlarca dolar harcanýyor. O kadar parayý herhangi bir hayvana, mesela yýlanlara harcasan yýlan en sadýk hayvan olur. “Sok de sokayým” diye peþinde gezer.
Beni en çok yaralayan da sivrisineklerin ölürken bile binbir türlü hakarete maruz kalmasý. Ne yazýk ki çoðu sivrisinek kafasýna terliði ya da þaplaðý yemeden hemen önce “Allahýn cezasý!”, “Hay ben senin...”, “.....mun sineði seni!” gibi küfürler yiyerek can veriyor. Hoþ bir ölüm olmasa gerek. Öldüreceksen öldür ama bari hakaret etme.
Öyle bir nefret var ki maalesef belki de ilk defa kan emmeye çýkan bir yavru sivrisineðe bile tarih boyunca yaþayan bütün sivrisineklerin günahý yükleniyor. Babadan oðula nesil sanki bunlar. Sorsan dün kimi emdiðini hatýrlamaz, nasýl bir vicdandýr bu.
HAYVAN HAKLARINDA AYRIMCILIK VAR
Halbuki sivrilerle ayný ortamda mutlu olmak mümkün. Tek yapmanýz gereken uyumadan önce odadaki sivrisineklerinizin karnýný bir güzel doyurmak. Yani kolunuzu bacaðýnýzý açýp sizi emmelerine izin vermek. Karný doyan bir sivrisinek sizi asla rahatsýz etmez, tavanda lambanýn yanýna veya perdenin arkasýna geçip ertesi gün emeceði kanýn hayalini kurmaya baþlar. Bunu onlara çok görmeyin.
Buradan hayvan haklarý savunucularýna ve Hayvan Partisi’ne de seslenmek istiyorum. Ýsmini vermeyeceðim birtakým hayvanlar söz konusu olduðunda mangalda kül býrakmayan sizler mevzu sivrisinekler ve bilumum haþerat olduðunda derin bir sessizliðe gömülüyor, adeta gözlerinizi yumuyorsunuz. Bu çifte standart deðil de nedir? Sivrilerin arkasý yok diye mi böyle yapýyorsunuz? Lobi mi yapmalarý gerekiyor?
Ýsmini vermeyeceðim demiþtim ama dayanamýyorum ve açýklýyorum: Bahsettiðim hayvanlar kedi, köpek ve eþekler. Bunlarýn kýlýna zarar verseniz sizi topa tutarlar. Hayvan haklarýnda ölçü sanýrým hacim. Hacminiz küçükse haklarýnýzdan faydalanamýyorsunuz. Ýþte dünyanýn en acý gerçeði de bu.
Ýngilizce anadilimiz olmalý
Geçen gün bir iþ toplantýsýnýn tam ortasýna düþtüm. Toplantýdaki herkes Türk’tü ama konuþmalar arasýnda “Check et, order edelim, fee bedel, toplantýyý set ettik, forget it, god damn it, oh come on” gibi ifadeler duydum ve kendi kendime “WTF is going on here!” dedim. Tek kelime Ýngilizce bilmememe raðmen ben bile ortamýn etkisiyle Ýngilizce konuþmuþtum. Çok karizmatik buldum bir anda kendimi, kendime saygým arttý. Böylece tamamen yurt içinde faaliyet gösteren firmalarýn bile iþe alýrken neden ileri düzeyde Ýngilizce istediðini de anlamýþ oldum.
