Demokrasi sýnýrlarý içinde olduktan sonra iktidar mücadelesi içinde olmakta sorun yok. Ýktidar mücadelesi sosyal ve siyasal hayatýn doðasýnda var. Sorun, “demokrasi dýþý yöntemlere yönelme” ve “geçici yönetme hakký kazanma yerine iktidarý ele geçirmeye” çalýþmak.
Demokrasiler iktidara gelmenin yolunu yazýlý olarak belirlemiþ durumda. Ýktidara gelmek halkýn oyunu almaktan geçiyor. Seçim kazanan belirli bir süre, tanýmlanmýþ sýnýrlar içerisinde, devleti yönetme hakkýný kazanýyor. Ýktidar mücadelesinde demokrasi dýþýna çýkýldýðýnda ise mücadele sertleþip varoluþsal hale geliyor.
Demokrasi dýþý yapýlar sorunu
PKK gibi silahlý örgütler, Ergenekon gibi yapýlanmalar, paralel devlet yapýlarý demokrasi dýþý yöntemlerin Türkiye örnekleri. Bunlar ve benzerleri, belirli bir grup adýna seçim dýþý yöntemlerle iktidar alaný kurmaya çalýþýyorlar. Bu yapýlar diðer kimlikleri tedirgin ederek, karþý mücadeleye sebep oluyorlar. Bu kýsýrdöngü içinde mücadele demokrasi dýþý alana hýzla kayabiliyor.
Yönetme hakký yerine ele geçirme çabasý
Türkiye’de iktidar mücadelesi veren elitler, seçimle “Türkiye’yi bir dönem yönetme hakký kazanma” yerine, kendi kimlikleri adýna “iktidarý kalýcý ele geçirme” görünümü veriyor. Yönetme hakký yerine, iktidarý kalýcý ele geçirme görünümü ise mücadeleyi yine sert ve var oluþ yok oluþ haline getiriyor.
Türkiye’nin kimlikleri kalýcý
Halbuki Türkiye’de kimlik gruplarý kalýcý. Muhafazakarlar, sekülerler, Türk milliyetçileri, Kürt milliyetçileri, Aleviler bu toplumun kalýcý kimlik gruplarý. Bu gruplardan herhangi birinin yok olmasý veya baþka yerlere gitmesi mümkün deðil. Bu sebeple de kurulacak düzenin bu kimlik gruplarýný içermesi ve yönetebilmesi zorunluluk.
Ýktidar mücadelesi demokrasi sýnýrlarýnda yapýlmalý
Eðer Türkiye’nin kimlikleri yeterince büyük bir insan topluluðunu içeriyor ve sosyolojik olarak da kalýcý ise kimlikler arasý iktidar mücadelesinin demokrasinin sýnýrlarý içinde yapýlmasý zorunluluk. Aksi durumda, bir iç çatýþma, sürekli bir siyasal gerilim kaçýnýlmaz. Çünkü, demokrasi hem iktidar mücadelesinin yöntemini belirliyor hem de siyasal gerilimi azaltýcý imkanlara sahip. Üstelik azýnlýktaki kimlik gruplarýnýn haklarýný koruyabilecek mekanizmalarý da var.
Kimlik siyasetine karþý hizmet siyaseti
Siyasal kimliklerden baðýmsýz bir siyasal parti olmamakla beraber, kimlik halini geniþ, yumuþak, içeren ve çoklu olarak tanýmlamak mümkün. Bir de hizmet siyaseti bu geniþ kimliðin önüne konulduðunda, siyasal gerilim azalabilir. Geleneksel olarak merkez partileri bu eðilimde olurlar. Hizmet siyasetini kimliðin önüne geçirmek gerçekten de siyasal gerilimi azaltabilir. Türkiye gibi kimlik gruplarýnýn yeterince büyük ve kalýcý olduðu toplumlarda, hizmet partileri siyasal gerilimi yönetmede büyük bir imkan olabilir.
Ýktidar mücadelesinde ‘karþýlýklýlýk ilkesi’
Bir grup siyasal düzeni demokrasi dýþý yöntemle ele geçirmeye çalýþýyor izlenimi oluþtuðunda diðer gruplarýn benzer yöntemlerle karþý harekete geçmesi neredeyse kaçýnýlmaz. Varlýðýný tehdit altýnda hisseden kimlik grubu, içerlerinden çýkan radikal elitlerin peþine takýlabiliyor.
Bu sebeple, çatýþma kýsýrdöngüsünden çýkabilmenin tek yolu, iktidar mücadelesini demokratik yönteme, hedefleri de ülkeyi geçici yönetme hakkýný kazanmaya indirgemek gerekiyor. Aksi durumda, bitmeyen çatýþma hali kaçýnýlmaz. Ýktidarý demokratik yolla elde eden ve yönetme hakký olaný tehdit eder, beka endiþesine sokarsan o da karþý sert siyasetler üretir. Etki tepki meselesi.
Türkiye’nin inþa sürecine ihtiyacý var
Türkiye’nin siyasal hayatýndaki gerilimi azaltýp, inþa faaliyetine yönelmesi gerekiyor. Ýç mücadele için harcanan enerji ülkenin büyümesini engelliyor. Ülkeyi dýþ manipülasyona açýk hale getiriyor. Ülkenin bu zor zamanlarýnda, iç gerilimi azaltýp, inþa sürecine geçmekten baþka çare yok. Yeni anayasa ise bu süreci gerçekleþtirebilmenin ana yolu.
