Dünyada yayýnlanan haberler küresel etkileri bakýmýndan ikiye ayrýlýyor. Ciddiye alýnan ve riske iþaret edenler ile ciddiye alýnmayan ama siyasete iþaret edenler.
Önce haberin içeriði açýsýndan ciddiye alýnmasý gerekmeyen ama ima ettiði siyasete dikkat etmeyi gerektiren baþlýklardan örnekler verelim.
Fransýz polisi, geçtiðimiz hafta Amsterdam-Paris seferi yapan hýzlý trende silahlý saldýrý gerçekleþtiren zanlýnýn, Mayýs ayýnda Türkiye’den geldiðini açýklamýþ. Türkiye adý geçen kiþinin Avrupa’dan Türkiye’ye giriþ yapmasýna engel olup geri gönderdiðini açýklamýþtý ya neyse. Aradan geçen üç ay boyunca bu zanlý herhalde uzay boþluðunda bekledi. Hiçbir Avrupa ülkesinde bulunmadý, Türkiye’den geldi, trenin içine ýþýnlanýp eylem yaptý.
Haberi manþete taþýmanýn amacýnýn olayýn içeriðiyle iliþkisi yok; amaç Türkiye ile terör sözcüklerinin yan yana anýlmasýný saðlamak. Týpký Tayland’da yine geçen hafta tapýnaða saldýrýp 22 kiþinin ölmesine yol açan teröristin üzerinden Türkiye pasaportu çýktýðýnýn iddia edilmesi gibi. Ýddiacý taraf Ýngiliz basýný, bilgi kaynaðý ise bir taksi þoförü. Teröristin robot resmi yayýnlanmýþ, þoför kendisine pasaportunu gösteren adama benzetmiþ falan... Yani terörist pasaportuyla geziyor, eylem öncesi kimliðini ona buna gösteriyor, Taylandlý þoför de bakar bakmaz o kimliðin Türk pasaportu olduðunu anlýyor.
Türkiye’siz örnek de çok
Türkiye dýþýna çýkalým. Hafta sonunda ABD’nin IÞÝD’in ikinci adamýný vurduðu haberi yapýldý. Geçtiðimiz yýllarda ABD iki kez El-Kaide’nin bir kez de IÞÝD’in ikinci adamlarýný vurmuþtu. Hadi diyelim her seferinde birinci adamý vurmak, Bin Ladin gibi ismi önce yaratýp sonra bertaraf etmek zor oluyor. O zaman neden üçüncü adamlarý vurup sürekli ikinci adam peþine düþmekten kurtulmuyorlar ki? Vurulanlar ikinci adam rütbesindeler mi, her ikinci vurulunca yerine hemen baþka bir ikinci mi bulunuyor? Ne bitmek bilmez bir hiyerarþiymiþ!
Haber doðru dahi olsa, esas mesele ABD’nin istediði kiþiyi istediði zaman hedef alýp yok edebileceðini göstermesi. Yani ABD, dosta düþmana istihbarat ve operasyon kapasitesini hatýrlatýyor.
Yalnýz bir kez düþünmeye baþlayýnca durmak zor oluyor. Madem ABD’nin böyle bir kapasitesi var, neden tüm terör örgütlerinin liderlerini vurmuyor ya da terörist vurunca da terör bitmiyorsa, neden hala lider peþinde koþuyor diye sormak geliyor akla.
Yakalamak için kovalamak ama hiç yakalamamak, en iyi alan açma taktiði derler. Belki ABD tam da bunu yapýyordur.
Olacaklarý ima eden haberler
Ciddiye alýnmasý gereken haberleri ise sadece sýralamak bile kendi baþýna bir deðerlendirme anlamýna geliyor.
Slovakya, Avrupa’ya gitmeyi becerebilen Suriyelilerden sadece Hýristiyan olanlarý mülteci olarak kabul edeceðini açýklamýþ.
Güney ve Kuzey Kore arasýnda sýnýrda baþlayan gerilimin týrmanmasý sonrasýnda Kuzey Kore Devlet baþkaný savaþa hazýrlýk emri verirken Güney Kore devlet baþkaný da kamuflaj elbiseleri giyerek birlikleri denetlemiþ.
Putin, Ukrayna kardeþ halktýr demiþ, Ukrayna Devlet baþkaný savaþan taraflar kardeþ olur mu mealinde bir yanýt vermiþ. Bunun hemen ardýndan da Rusya uzun menzilli füze denemesi yapmýþ. Bu arada Ýngiltere de Tahran’daki büyükelçiliðini yeniden açmýþ.
Bu listeye, her gün gelen þehit isimleri ile öldürülen militan sayýsýný da eklemek gerek. Ýþte bunlar ciddi haberler. Zira, büyük devletler arasýndaki rekabetin ne düzeye geldiðini ve orta ölçekli devletlerle halklarý, hem de kardeþ halklarý nasýl birbirlerine kýrdýrdýklarýný gösteriyor.
Belki de, her duyulan haber için önce doðru olabilir mi, ardýndan da doðruysa kime yarar, yalansa kime diye sormak bir çýkýþ yolu olabilir.
