Geçen hafta Cumhurbaþkaný Erdoðan’ýn Afrika ziyaretine eþlik eden gazeteci grubundaydým. Filmlere konu edilmiþ fakirliðin ve geliþmemiþliðin, ne gibi toplum inþasýna sebep olduðunu gösteren Afrika gerçeðine bakma, düþünme, üzülme ve tekrar düþünme imkaný veren, bu gezi sonunda bir kenara not ettiðim tespitleri sizlerle de paylaþmak istedim.
Afrika; yeraltý zenginlikleri ile keþfedildiði günden itibaren, hep yad ellerin sahip olmak istediði bir coðrafyadýr. Tarihine genel olarak baktýðýmýzda, gelenlerden hangisinin fetih ruhuyla, hangisinin iþgal açgözlülüðü ile geldiðini net görebiliyorsun.
Cezayir, Moritanya, Senegal, Mali gibi Fransýz sömürgesinin son kuruþuna kadar elinden aldýðý servetlere sahip olmak için yok eden, katleden ve soykýrým yapan zihniyetin nelere mal olduðunu görmek için sefillik içindeki hayatlara bakmak yeterlidir. Sadece bu deðil. Beyaz adama duyulan korku, onun fotoðrafýný çekmek isteyene verdiði olumsuz tepki, açlýk sýnýrý altýndaki Mali ve Moritanya gibi ülkelerin yok edilmiþ düzeni veya hiç kurulmaya izin verilmemiþ düzen için, insanýn yüzüne vurulan “insanlýktan utandýracak” sert bir tokat gibi aðýr saldýrýyý hissettirdi bana!
Cezayircaddelerinde Paris’in arka sokaklarýný anýmsatan mimari yapýlar, belki birilerinde “bunlar aldýklarýnýn yerine bir þeyler vermiþler” intibahý da uyandýrabilir. Lakin yanýltýcý görselin alt katmanlarýnda, 1 buçuk milyon insanýn baðýmsýzlýk arzusuna soykýrým yapan bir zihniyetin durduðu gerçeðini, örtbas edemiyor iþte. Cezayir’in en lüks semtinde, neredeyse koy gibi bölgenin Fransýz büyükelçiliðine alýnmasý, içerisinde sinema ve balo salonlarýnýn olduðu, hatta market ve restoranlarýn bulunduðu baþka hayat bile, Fransýz sömürge bakýþ açýsýnýn net tablosu olabilir.
Ýnsanlarý öyle korkutmuþlar ki; gelen herkese, “acaba istila mý var” korkusu ile bakan endiþe, her adýmlarýna hakim.
Moritanya; þairler yurdu ülke! Ancak görüntüsü; þairliðin ve þiirin yanýndan geçmemiþ, yokedilmiþ, sadece kullanýlmýþ ve atýlmýþ ülke olarak hafýzalara kazýnmakta. Fransa... Ýþte Batý’nýn çok çok medeni yüzünün, Afrika’daki mevcudiyeti ile nasýl bir rezalet olduðunu ispat eden izler býrakmýþ. Afrika’daki tüm sömürdüðü ülkelerde. Hep almýþ, açgözlülükle hep almýþ. Bari yerine maliyetinin karþýlýðý kuruþ býraksaydý. Þimdi Afrin’de insanlar için endiþe eden Macron, acaba Fransýz sömürgesi bu bölgelere gittiðinde ne hissetmiþ acaba?
Mali; içime utanç ve mahcubiyet hissi verdi. Üzerimdeki elbisemden, yediðim ekmekten o kadar utandým ki! Boðazýmda düðümlenen utanç hissi ile hafýzamý alt üst etti. Fransýzlar, Cezayir’i tarým çiftliði olarak kullanmýþ. Altýnlarý iþlemeden Fransa’ya götürüyor. Yeraltý servetlerini, kýyýsýndan köþesinden bir þey býrakmadan alýp götürme peþinde olan BATI! Ýþte medeniyet denilen rezaletin gerçek yüzü orada. Gittiðimiz bu 4 ülkenin hepsinde Türkiye sevgisi ve Erdoðan hayranlýðý, içimde yeni bir umudu yeþertti. Beyaz renkliler içerisinde, sadece Türk olduðunu bildiklerinde, senden korkmuyorlar. Çünkü istila ile fethin arasýndaki farký biliyorlar.
