Sonsuz mutluluðu kim istemez

Phantom Thread son zamanlarýn en kaliteli filmi. Bu sadece yönetmenin baþarýsý ve oyunculuklarýn mükemmelliðiyle açýklanacak bir kalite deðil. Ýnsan duygularýnýn karmaþýklýðýný, karanlýk yüzünü konu edinirken avam olmayan, neredeyse asil bir duygu dünyasýna sahip olmasýyla ilgili. 

Ünlü terzi Reynolds Woodcock ve kýz kardeþi, 1950’lerin savaþ sonrasý Londra’sýnda, Ýngiliz modasýnýn merkezinde, kraliyet ailesini, film yýldýzlarýný Woodcock Evi’nin farklý tarzýyla giydirmektedir. Woodcock’ýn hayatýna kadýnlar girip çýkmaktadýr. Ama karþýsýna Alma çýktýðýnda durum deðiþir. Alma, kýsa sürede Reynolds’ýn hayatýnda ilham perisi ve sevgilisi olarak kalýcý bir yer edinir. Önceleri kontrollü ve planlý bir insan olan Reynolds, özenle düzenlediði hayatýnýn aþkla altüst olduðunu görür. Tam da bu noktada Reynolds her erkeðin yaþadýðý av olma kabusunu hissetmeye baþlar. Artýk tek baþýna deðil bir çift olmanýn getirileriyle beraber yaþamak zorundadýr. Bir kadýnýn aþkýyla erkeðin aþký baþka þeyleri ifade eder. Kadýnýn aþký için vermeyeceði ödün veya açmayacaðý bir savaþ yoktur. Beraberliðin verdiði sorumlulukla erkek evliliðin yarattýðý dünya altýnda çok çabuk ezilir. Tabii bunun da bir sonucu vardýr. Böyle bir tavýr insaný yalnýzlaþtýrýr. Ýþte Phantom Thread’te bu çýkmazlarý yaþayan Reynolds eþinin yaptýðý zehirli mantarlarý yiyerek o egoist erkeksi duvarlarýný yýkar. Bir çok Oscar adaylýðý olan Phantom Thread’in sadece kostüm ödülüyle Oscar macerasýný kapatmasý filmin kalitesizliði deðil Oscar kurumunun saçmalýðýndan kaynaklanýyor. Bu yýl verilen ödüller Oscar’larda sinemanýn deðer ölçüsü olmadýðýný kanýtlýyor. Bütün dünyada filmler üretilirken ve evrensel bir dil varken ABD’nin kendi politikalarýnýn çatýþmalarýyla belirlenen ödüller ve adaylýklar bu endüstrinin hakimiyet kurma amacýný gösteriyor. Paul Anderson bütün adaylar içinde açýk ara baþarýlý bir yönetmenlik gösterse de baþrol oyuncusu Daniel Day Lewis gibi göz ardý edildi. Baþ karakter terzi-modacý diye filme en iyi kostüm ödülü verildi.