Kiþi baþýna düþen doktor sayýsý bakýmýndan dünyada birinci.
Halkýnýn tamamýna yakýný, okuma yazmanýn ötesinde eðitimli.
Bunlar Küba’nýn artýlarý
Nüfus yaklaþýk 12 milyon.
Kiþi baþýna düþen Milli Gelir ise 9.900 dolar
Þekerkamýþý, Tütün, kahve ve pirinç ise üretim ve ihracat kalemleri
Bunlar Sosyalist Küba ile ilgili internette dolaþtýðýnýzda önünüze çýkacak bilgilerden sadece bir kaçý.
Ülkemizin “gönlü” devrimci tatlýsu sosyalistleri bu bilgileri biraz daha allayýp pullayýp “Devrimin baþarýlý kýldýðý” Küba’yý anlatmasýna, yeter de artar bile.
Ama gidip görünce kazýn ayaðýnýn öyle olmadýðýný anlýyorsunuz.
Dünyanýn en çok doktor barýndýran ülkesinde doktorlarýn maaþý 30 dolar, hemþireler 15 CUC (yaklaþýk 1 dolara tekabül ediyor)
Öðretmenler keza ayný maaþ.
Dýþarýda bir restoranda yemek yemeye kalksanýz maaþýn yarýsýný gözden çýkarýn.
Bir bardak kahve doktorun bir günlük maaþýna denk.
Geceleri býrakýn sokaklarý, yollarý, devrimden kalma ana caddeler bile aydýnlatýlmýyor. Çünkü petrol yok. Çevrim santralleri ile enerji saðlanýyor ve pahalý
Ýnternet nerdeyse yok. Aylýk 500 dolarý gözden çýkarýrsanýz 56 K hýzýnda bir hattý uzun uðraþlar sonunda edinebiliyorsunuz.
Yeni ev bina yok. En son yapýlanlar 1959 devrimine kadar olanlar. O tarihte sonra taþ üstüne taþ konmamýþ Küba’da. Evler bakýmsýzlýktan yýkýlýyor ve yýkýlan evlerin hiçbiri boþ deðil. Yollar Amerika ile iyi iliþkilerin olduðu dönemden kalma.
Amerika’nýn yaklaþýk 8 milyar dolarlýk servetine el koyan devrimciler, amerikan arabalarýna dokunmamýþlar. 1959 öncesi Buickler, plymouthlar,pontiaclar, impalalar taksi olarak kullanýlýyor.
Nostalji iyidir. Ama karýn doyurmuyor.
Peki o karýn nasýl doyuyor Küba’da?
Gündüz doktor, hemþire, öðretmen olarak görev yapan devrimin çocuklarýnýn kahr ekseriyeti akþamýnda fuhuþ sektörünün bir üyesi oluyor. Dünyadan Küba’ya akan turist devrimciler de yoldaþlarýna “destek” vermekte geri durmuyor.
Sosyalizm eþitlik temelli olmalý deðil mi?
Küba’da “rütbeli” askerler biraz daha eþit.
Siz halk olarak bir buzdolabý almak için örneðin 100 dolar ödüyorsunuz.
Ayný ürün bir general için 4 dolar. Þaka deðil. 25’te bir fiyatýna
Örnekler yýðýnla. Bunun sürdürülemez olduðunun Fidel Castro’dan bayraðý 7 yýl önce devraalan kardeþi Raul da farkýnda.
Bu anlamda “açýlým” politikasýný baþlatmýþ. Bir anda serbest ekonomiye geçmeleri mümkün deðil, ayrýca olmasýn da zaten. Ama dünya gerçeklerinden kopuk yaþamanýn sadece gelen turistlere nostalji yaþatmaktan öteye bir anlam taþýmadýðýný da bilmek gerekiyor.
Türkiye bu “açýlým” konusunda Küba’ya yardýmcý olmak istiyor. Raul Castro da buna açýk. Önümüzdeki günlerde ticari anlamda önemli geliþmelere olursa þaþýrmayýn. Muhafazakar demokrat AK Parti ile Küba’nýn sosyalist partisinin el sýkýþmasý bizim tatlýsu devrimcilerini üzer ama Küba halký için bu sýkýntýyý çekmeye deðer.
Ayný güne denk gelmiþ. Türkiye’nin devrimci, Atatürkçü, Kemalist zinde güçlerinin üyesi Berna Laçin ile Havana’daymýþýz. Eski Havana giriþinde yer alan Atatürk büstünün önünde poz vererek yandaþlarýnýn yaðýný eritmiþ.
Küba gecelerine akmak için impalasýyla poz da vermiþ. Destek olmuþ yani o klüplerde çalýþan hemþirelere, öðretmenlere. Olsun.
Ama þu mitomani (yalan söyleme) hastalýðýnýzý Türkiye’de býraksaydýnýz bari.
Havana’da sýcaklýðýn 33 derece olduðunu ve görevlilerin Cumhurbaþkaný için ýsýtýcý aradýðýný söylüyor Berna Laçin.
O gece sýcaklýðýn 13 derece olduðunu biliyorsun, fýrtýna nedeniyle sahil yolunun bir kýsmýnýn kapatýldýðýnýn da farkýndasýn. Bari önünde resim çektirdiðin büstten utan. Nefretini burada kusup ülkeyi kirletme.
